Feykir - 05.10.1988, Síða 4

4 FEYKIR 35/1988
Hin farsakennda atburðarrás stjómmálanna hér
á landi undanfarið hefur skapað nokkra spennu
og umræðu víða í þjóðfélaginu. Hugsandi menn
hafa spáð í spilin og sumir kannski reynt að leysa
þjóðarmeinin; s.s. verðbólgu og efnahagsvanda.
A.m.k. þóttist Tryggvi frá Lónkoti vistmaður á
Hjúkrunar- og dvarlarheimili aldraðra á
Sauðárkróki höndla lausnina þegar hann sló á
þráðinn til Feykis nýlega. Þessi upphringing
Tryggva varð kveikjan að hugmyndinni að efna
til umræðna meðal gamla fólksins um stjóm-
málaástandið. Af henni varð þriðjudaginn í
síðustu viku, daginn sem nýja stjómin var
mynduð.
Ólafur Lárusson í Skarði og Tryggvi Guðlaugsson frá Lónkoti
„Þetta er kannski full mikil léttúð”
Óli í Skarði og Tryggvi í Lónkoti reifa landsmálin
Það sem háir nútíma
Islendingnum einna mest er
líklega tímaskorturinn og
stressið, og kom það glöggt
kom fram þegar núverandi
stjórnarliðar féllu á tíma í
fyrri tilrauninni til myndunar
stjórnar á dögunum. En það
er engin hætta á að gamla
fólkið á elliheimilunum falli
á tíma. Það hefur nægan tíma
til að hugsa og kryfja málin
til mergjar. Stressið nær ekki
til þess, og kannski ættu
stjórnmálamennirnir í tíma-
hrakinu einmitt að sækja
hollráð til gamla fólksins.
Það var sjálfsagt mál að
Tryggvi yrði einn af þátttak-
endunum í umræðunum og
þá sem fulltrúi Sjálfstæðis-
flokksins, en þeim flokki
hefur hann fylgt frá barnæsku.
Vitað var að Olafur Lárusson
fyrrverandi bóndi og hrepp-
stjóri í Skarði er mikill
fylgismaður kvennalistans,
og var hann því líka
sjálfsagður í hópinn. En með
3ja mann reyndist erfitt
þegar til átti að taka. Enginn
framsóknarmaður, sem þó
þarna var nóg af, vildi gefa
sig í umræðurnar, einkenni-
legt nokk eins sterka stöðu
og flokkurinn hefur um
þessar mundir með Steingrím
langvinsælasta stjórnmála-
mann þjóðarinnar. Þar sem
þátttakendur auk blaðamanns
voru aðeins 2, datt pallborðs-
umræðan um sjálft sig, en
farið var inn á herbergi
Tryggva og úr varð rúm-
stokksumræða hans og Óla
sem sátu á sitt hvorum
rúmstokknum og reifuðu
landsmálin.
Margt skondið
í bröltinu
Óli: Eg hef verið svolítið
spenntur hvar minn flokkur
mundi lenda. Þetta er mikið
atriði í þjóðfélaginu að
kvenþjóðin hafi eitthvað um
þessi mál aðsegja. Þess vegna
kaus ég nú forsetann okkar á
sínum tíma. Mér finnst það
miður að þær hafi ekki
fengist til að koma inn í stjómar-
myndunarviðræðurnar núna.
Ef þetta er eins stór
flokkur og skoðanakannanir
segja og fylgið á að haldast,
verður hann að sýna ábyrgð.
Annars er ekki hægt að
segja annað en margt hafi
verið skondið í þessu brölti.
Eins og þegar Þorsteinn
þóttist geta skaffað Albert
ráðherrastól eftir að hafa
rekið hann úr flokknum fyrir
fáeinum mánuðum. Svona
leika menn náttúrlega ekki
sem einhverja sómatilfinn-
ingu hafa. Ég sæi fyrir mér
hvernig þetta hefði orðið í
Skarðshreppi á sínum tíma ef
menn hefðu sýnt svona
brögð. Þó ég neita því ekki að
mér finnst ég kannast við
ýmislegt sem komið hefur
upp á síðustu dögum. Það er
eins og ýmislegt í þessu líkist
því sem menn brölluðu í
Skarðshrepp á sínum tíma,”
sagði gamli hreppstjórinn í
Skarði.
Tryggvi sagðist strax hafa
séð að þetta „stjórnarfyrir-
brigði” gengi aldrei, og
meinti þá ríkisstjóm Þorsteins
Pálssonar sálugu. „Við erum
búin að vera í vandræðum
undanfarin 2 ár og þjóðin er
orðin hálfvillt. Sukkið og
eyðslan hefur veriðsvo mikil.
Svo fór stjórnin af stað með
tóma vitleysu, ætlaði að
safna í fjársjóð með þessum
matarskatti, en svo fór allt á
hausinn. Þjóðin hefur það
allt of gott. Það er alltaf verið
að fara í þessi ferðalög út um
allan heim og alltaf verið að
halda hátíðir og veislur. Þessi
hátíð er varla búin þegar sú
næsta byrjar. Þetta er
algjörlega ofviða okkarþjóð-
félagskerfi.”
Er Brúnka undan
Mósu eða Mósa
undan Brúnku?
Blm: Hvað hefur þér
fundist um stjómarmyndunar-
viðræðurnar, Tryggvi?
„Eintóm hringavitleysa.
Þær snérust eiginlega um það
að Steingrímur sagði að þetta
væri alltsaman klárt en svo
þegar til átti að taka var þetta
alh saman óklárt.
Óli: Ég skil ekki hvernig
þessi ósköp eru orðin til allt í
einu. Það er sama í hvaða átt
maður horfir, að alls staðar
er sukkið og milljónirnar.
Það er auðvitað búið að safna
saman til margra ára þessum
ófögnuði, öllum þessum
gjaldþrotum sem maður
heyrir um. Og að hugsa sér
það sem maður heyrði núna á
dögunum þegar allt fór um
koll vestur á Dýrafirði.
Kaupfélaginu og öllu dótinu
sem ekki komst á flot var
lokað með hengilás. Bara
togararnir sluppu því þeir
voru á sjó. Það er alveg
óskiljanlegt að svona hlutir
geti gerst.
Ég held líka að Sambandinu
hafi hrakað frá því Erlendur
var með það. Þetta var bara
eins og að strákar væru að
versla með eitthvert glingur
þegar Guðjón ætlaði að
kaupa Utvegsbankann og
Kópavogslandið. Svo var
bara sagt aðj^etta væri ekkert
að marka. Ég held þeir hafi
spilað með Guðjón. Annars
virðast viðskiptin vara orðin
svona í þjóðfélaginu, það er
ekkert að marka, ekki eitt
heldur allt.
Mér finnst Sambandið ekki
hafa gegnt sínu hlutverki
þegar kaupfélögin hafa farið
um koll. Þá hefur hver túlkað
eftir sínu höfði verðmætið, og
það virðist alls ekki liggja
fyrir hvort kaupfélögin eiga
Sambandið eða Sambandið
kaupfélögin. Þetta er svona
svipað og, er Mósa undan
Brúnku eða Brúnka undan
Mósu?, þetta leikur allt
lausum hala.
— Nú var hlegið dátt inni í
stofunni og ekki í eina
skiptið. Tryggvi talaði um að
þeir félagar sýndu kannski
full mikla léttúð í umræðunum.