Feykir - 21.08.1991, Blaðsíða 2

2 FEYKIR 28/1991
FEYKIR
. Óháö frettabtað á Norfturlandi vestra
■ RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
Þórhallur Ásmundsson ■ ÚTGEFANDI:
Feykir hf. ■ SKRIFSTOFA: Aöalgötu 2,
Sauðárkróki ■ PÓSTFANG: Pósthólf 4,
550 Sauöárkróki ■ SÍMI: 95-35757 95-
36703 ■ STJÓRN FEYKIS HF.: Jón F.
Hjartarson, Sr. Hjálmar Jónsson, Sæmundur
Hermannsson, Sigurður Ágústsson, og
Stefán Árnason ■ BLAÐAMAÐUR: Magnús
Ólafsson A-Hún., ■ AUGLÝSINGASTJÓRI:
Hólmfríður Guðmundsdóttir ■ ÁSKRIFTAR-
VERÐ: 100 krónur hvert tölublað; í
lausasölu 100 ■ ÚTGÁFUDAGUR: Miðviku-
dagur ■ SETNING, UMBROT OG PRENTUN:
SÁST sf., Sauðárkróki. ■ Feykir á aðild að
Samtökum bæja- og héraðsfréttablaða.
Lilja María með
tvö Evrópumet
Sundkonan frá Sauðárkróki
Lilja María Snorradóttir
gerði það ekki endasleppt á
Evrópumeistarmóti fatlaðra í
sundi sem fram fór í síðustu
viku. Hefur glæsilegur árangur
hennar vakið mikla athygli,
enda setti hún Evrópumet í
tveim greinum.
Evrópumet Lilju voru á
11 0 metra vegalengdum, í
flugsundi og skriðsundi.Lilja
setti einnig mörg Islandsmet
á mótinu og vann til fjölda
verðlauna.
Þrátt fyrir að Lilja María
hafi búið syðra ásamt
foreldrum sínum í tvö ár, líta
Sauðkrækingar enn á hana
sem sína manneskju og
fylgjast með árangri hennar.
íþróttaferillinn byrjaði líka í
Tindastóli.
Lilja María á Króknum við
upphaf íþróttaferilsins.
HÚSVÖRÐUR!
STARF HÚSVARÐAR í FÉLAGSHEIMILINU
BIFRÖST ER LAUST TIL UMSÓKNAR.
UMSÆKJANDI ÞARF AÐ GETA HAFIÐ
STÖRF 1. OKT. 1991. UMSÓKNARFRESTUR
ERTIL1. SEPT. 1991
NÁNARI UPPLÝSINGAR VEITIR FORMAÐUR
FRAMKVÆMKARSTJÓRNAR BIFRASTAR,
ÁRNI EGILSSON.
í V.S. 35200 OG H.S. 35597
STJÓRN BIFRASTAR
Jón Karlsson skrifar:
Húsnæðismál eldra fólksins
Nú eru þeir íbúar landsins
sem eru 65 ára og eldri tæp 30
þúsund. Talið er að árið 2020
verði þeir 46 þúsund. 75 ára
og eldri eru núna um 11
þúsund en verða yfir 20
þúsund á sama tíma. Ekki
hefi ég við hendina tölur um
þetta miðað við Sauðárkrók
og nágrannasveitarfélög, en
gera verður ráð fyrir að
fjölgun fólks á þessum aldri
verði með svipuðum hætti og
yfir landið í heild.
Nú er það að verða opinber
stefna að aldraðir geti búið
sem lengst á eigin vegum.
Leiðirnar til að ná því marki
eru m.a. að starfrækja öfluga
heimaþjónustu og heima-
hjúkrun og svo með bygg-
ingu þjónustuíbúða. Með
þessu er talið að hægt sé að
leysa húsnæðisþörf þessa
fólks með betri, einfaldari og
ódýrari hætti en verið hefur.
Og markmiðið með þessu er
öðru fremur að veita öldruð-
um öryggi og góða þjónustu
á ævikvöldinu.
Vitað er að það húsnæði
sem margir búa í þegar þeir
komast á efri árin er
óhentugt, erfitt og dýrt fyrir
gamalt fólk. Þessvegna hefur
verið leitað leiða til að gera
þessu fólki kleift að losa sig
við sínar íbúðir á sæmandi
hátt og flytjast í nýjar sem
henta betur. Víða um land er
verið að byggja þjónustu-
íbúðir. Þar hafa frumkvæðið
ýmsir aðilar s.s. sveitarfélög,
samtök áhugamanna, sam-
tök eldra fólksins sjálfs,
verkalýðsfélög o.fl. Til þessara
umskifta henta vel þau
fjármögnunarform sem nú
eru í boði á vegum
Húsnæðisstofnunar, þ.e. hús-
bréfakerfi og kaupleiguíbúðir.
Það er orðið tímabært að
taka þessi mál ákveðnum
tökum hér á Sauðárkróki.
Það þarf að koma sér niður á
hvaða form á að velja. Á
bærinn að taka hér forystu?
Á að stofna sérstakan
félagsskap sveitarfélaga og
annarra félagasamtaka? Eða
er eldrafólkiðsjálfttilbúiðað
taka málin í sínar hendur
með félagsstofnun, sem síðan
standi fyrir byggingu íbúða?
Þetta er vel þekkt, t.d. úr
Austur-Húnavatnssýslu. Þá
er það form íbúðanna og
hvar þær eigi að vera í
bænum. Þar er að ýmsu að
hyggja. Þær mega ekki verða
dýrar því þær þurfa að geta
orðið „almenningseign”. Það
þarf helst að vera sem styst til
þeirrar þjónustu sem flestir
þurfa daglega á að halda. Þá
þarf að tryggja tengsl við
öryggisvakt, heilsugæslu o.þ.h.
Þá er nauðsynlegt að standa
þannig að málum að eldra
fólkið taki sínar ákvarðanir
um umhverfi sitt og öryggi á
ævikvöldi áður en þeir
verða til þess ófærir sökum
heilsubrests eða elli.
Þá þarf hugsanlega að
veita aðstoð við sölu á eldra
húsnæði og yfirfæra andvirði
þess í nýtt. Búa þarf þannig
um hnúta að við umskipti,
t.d. flutning á hjúkrunar-
heimili eða við fráfall, þá
gangi íbúðin til þeirra sem til
þess eiga rétt, þ.e. úr hópi
eldri borgara, en erfist ekki
til frjálsrar ráðstöfunar fyrir
erfingja. Og að mörgu fleiru
þarf að sjálfsögðu að hyggja.
Núna er aðalatriðið að koma
málinu á umræðustig, e.t.v.
með skipun undirbúnings-
nefndar eða félagsstofnun
sem gæti byrjað verkið.
Olafur Sigurbjörnsson
frá Grófargili
Fæddur 20. september 1930
Dáinn 22.júní1991
Hinsta kveðja
Þá finnst okkur alltaf svo fánýtt allt tal
og fátækleg orðin þau stóru
er fregn um það berst að þeir falla í val
sem fagnandi með okkur vóru.
Þá stefnir að einu allt stórt og allt smátt
og stöðugar hugsanir bærast
um það sem við öll höfum eignast og átt
og okkur er dýrast og kærast.
Á langferðum hugans var gatan greið
og gæðingur sérhver hraður.
Þá löngum er spurt hvert liggur leið
hvar lífsins sé dvalarstaður.
Nú líka mun greiðfært á leiðum þeim
er lífið á setti skorður
og ljúft er að síðustu halda heim
heim er þá áttin norður.
Um fjöll og um dali í sérhverri sveit
er sumarsins ríkjandi bragur.
Við finnum þá sólin skin hádegisheit
að hennar er nóttin sem dagur.
Ef tíminn eitt augnablik stæði í stað
frá stöðugum aldanna niði
í þögninni greina við þá mundum það
að þú munt nú hvíla í friði.
Svo velkominn sértu úr útivist inn
í átthaga sólbjarta ríki.
Þér blómskrúðugt hérað mót breiðirsinn
baðminn, nú þrautirnar víki.
Þig kveður svo vina og frænda fjöld
sem finnur hvað minningar geyma.
Því lífið hér dauðanum greiddi gjöld
nú geturðu sofið heima.
Kristján Stefánsson
frá Gilhaga.