Feykir - 30.10.1996, Síða 6

6 FEYKIR 36/1996
(/a.Ú/f'S’í/c&éa
153. Bergur lýsti högginu til Húnavatnsþings.
Menn komu til þings og leituðu sátta. Bergur kvaðst
ekki fébætur taka og því aðeins sættast aö Jökull
gengi undir þrjú jarðarmen sem þá var siður eftir stór-
ar aðgerðir „og sýna svo lítillæti við mig“.
Jökull kvað fyrr mundu hann tröll taka en hann
lyti honum svo. Þorsteinn kvað þetta vera álitamál
„og mun eg ganga undir jarðarmenið". Bergur kvað
þá goldið. Hið fyrsta jarðarmen tók í öxl, annað í
bróklinda, þriðja í mitt lær. Þá gekk Þorsteinn undir
það fyrsta. Bergur mælti þá: „Svínbeygði eg nú þann
sem æðstur var af Vatnsdælum".
154. Við þessum orðum brugðust Vatnsdælingar
hart og kom til snarpra orðaskipta milli þeirra og
155. Var þetta nú gert að tíðindum um sveitír. Þar
bar saman hólmstefnur þessar og að Þorsteinn hafði
vinaboö að Hofi því að svo gerði hann hvert hausL
Helga hét kona. Hún kom út með Bergi og var
frilla hans. Hún var mikil kona og sköruleg, framsýn
og forspá og margkunnig um flesta hluti. Hún mæltí
til Bergs: „Oviturlega hefir ykkur frændum orðið að
þið ætlið að þreyta hamingju við sonu Ingimundar.
Þar fer eigi svo því að Þorsteinn er reyndur bæði að
vití og gæfu en það er sannmælt til Jökuls, að engi
berserkur er slíkur í öllum Norðlendingafjórðungi
sem hann og ertu eigi hans jafningi þótt þú sért mikill
/áé/n/ C/0/r£,'S>o/r.
Bergs og Finnboga á Borg. Skoraði Finnbogi á Þor-
stein tíl hólmgöngu, sem og Bergur á Jökul.
Jökull svarar þá: „Heyr hvað mannfýlan mælir að
þú dirfir þig að því að jafnast við oss eða bjóða mér
hólmgöngu því að mér þykir eigi ofætlað þó eg berj-
ist við ykkur Finnboga báða. Skal og það vera og vil
eg leysa undan Þorstein bróður minn því að það er
skaði að honum veiði nokkuð tíl meins en það er þó
eigi örvænt ef þeir Finnbogi berjast því að hann er
hinn mestí ofuihugi en hér er hvoriga að spara sem
vér erum“. Meira sagði Jökull og var það niðrandi
um Berg, „ef þú hefir heldur manns hug en meraf‘.
Skilja þeir við svo búið og fór hver til síns heimilis.
fyrir þér. Og svo mikla sneypu sem þú hefir áður far-
ið fyrir honum þá ferð þú nú aðra hálfu meiri ef þið
eigist nokkuð við.
156. Svo er sagt að þann sama morgun að fara
skyldi til hólmgöngu þessarar var komið á svo mikið
kafafjúk með frosti að engu vætta var út komanda.
Þann sama morgun snemma var barið á dyr að Hofi.
Þorsteinn gekk til dyra og heilsaði Jökli bróður sín-
um. Jökull spurði hvort hann væri búinn til hólm-
stefnunnar. „Þykir þér einstætt að fara því að þetta er
illviðri?‘ sagði Þorsteinn. ,J>að þykir mér víst“, svar-
aði Jökull.
íslenska „vídeó-
kynslóðarinnar"
Þessar oróaþýóingar hafa flogió á milli myndsíma
að undanfömu. Þau grófustu hafa reyndar verið fjar-
lægó af listanum.
Aó þykkna upp = Veróa ólétt
Afturvirkni = Samkynhneigó karla
Almanak = Nektamýlenda
Arfakóngur = Garóyrkjumaóur
Baktería = Hommabar
Búóingur = Verslunarmaóur
Forhertur = Maður meó harðlífi
Iórun = Niðurgangur og uppköst
Kóngsvöm = Forhúó
Lóðarí = Lyftingar
Meinloka = Plástur
Neitandi = Bankastjóri
Penisilín = Nærbuxur karla
Pottormar = Spaghettí
Rióvöm = Skírlífsbelti
Sífliss = Óstöóvandi hlátur
Skautahlaupari = Fjöllyndur karlmaður
Skautbúningur = Nærbuxur kvenna
Tylfingur = Sá sem vinnur á tölvu
Undandráttur = Ótímabært sáðlát
Utsynningur = Ráóherra
Varpstöð = Kasthringur
Veióivatn = Rakspíri
Vindlingur = Veðurfræöingur
Vökustaur = Hlandsprengur að morgni
Þorstaheftur = Óvirkur alki.
Þrír Tindastólsmenn
með KR í vetur
Með úrvalsdeildarliði KR í
vetur leika þrír fyrrum
Tindastólsmenn: Ingvar
Ormarsson, Hinrik Gunnars-
son og Björgvin Reynisson.
Þeir Ingvar og Hinrik hafa
verið í byrjunarliði KR í haust
og mikið mætt á þeim. Þeir
skomðu allir í síðasta leik og
átti Ingvar stórleik var stiga-
hæsti maður liðsins ásamt Her-
manni Haukssyni.
Baráttusigur Tindastóls í Kópavogi
„Úr því sem komið var, var þetta
mjög gott og sýnir karakter í liðinu.
Ég held við séum á réttri leið“,
sagði Halldór Halldórsson formað-
ur körfúknattleiksdeildar Tinda-
stóls, eftir að liðið hafði náð að
knýja fram sigur á Breiðabliki í
framlengdum leik í Smáranum í
Kópavogi. Tindastóll er þar með
kominn með fjögur stig í dcildinni,
jafnmörg og Islandsmeistarar
Grindavíkur, nýliðar Islirðinga og
Borgnesingar. Þrjú lið eru á botn-
inum án stiga, Breiðablik, Þór og
IA, en hin liðin eru öll jöfh í efsta
sætinu með sex stig. Þessi staða
sýnir að keppnin verður mjög jöfh
og skemmtileg í DHL-deiIdinni í
vetur.
Tindastólsmenn byrjuðu hörmu-
lega í Smáranum. Hittu ekki neitt og
Breiðabliksmenn komust í 11:0 og
síðan 22:7. Breiðabliksmenn juku enn
muninn og höfðu 18 stig yfir í leikhléi
45:27. Áhangendum Tindastóls leist
ekkert á blikuna, er hér var komið var
sveiflan orðin tæp 60 stig frá leik
Tindastóls og Blika í Lengjubikam-
um nokkrum dögum áður.
En sem betur fer var síðari hálf-
leikurinn andhverfa þess fyrri. Tinda-
stólsmenn tóku að saxa nióur forskot
Blika, mest fyrir forgöngu Ómars
Sigmarssonar, sem skoraði hverja 3ja
stiga körfuna á fætur annarri. Baráttan
var mikil í liðinu og þegar 5 mínútur
voru til leiksloka náðu Tindastóls-
menn loks að komast yfir 63:62. Blik-
amir gáfust ekki upp og endurheimtu
forustuna, en Króksarar jöfnuðu og
komust yfir þegar skammt var til
leiksloka með hjálp Cesare Piccini.
Útlendingurinn í liði Blika náði að jafna
úr vítaskotum, 74:74 og ffamlengingin
blastí við. I henni voru Tindastólsmenn
steikari og sigmðu 85:78.
Stig Tindastóls: Jeffrey Johnson 26,
Ómar Sigmarsson 24, Cesare P. 15,
Lárus D. Pálsson 9, Y. Parke 4, Sigur-
vin Pálsson 4 og Amar Kárason 3.
Næsti leikur Tindastóls í DHL-
deildinni verður gegn IR í Síkinu annað
kvöld, fimmtudag. Með IR leikur með-
al annarra Atli Þorbjömsson, sem skor-
aði 15 stig fyrir IR í síðasta leik og var
næststigahæstí maður liðsins.
Nú verður gaman að fylgjast með
hvernig Tindastóli gengur gegn
sterkari liðunum í deildinni, og
kannski hafa þeir verið heppnir með
röðun leikja til þessa? En það er víst
að strákunum veitir ekkert af góðum
stuðningi áhorfenda.
Knapinn
Knapinn er jajnan á fljúgandi ferð,
flengist um grundir, um kletta og klungur.
Varla afmanrtanna mildustu gerð,
magmst við hverskonar gildrur og sprungur.
Hleypir þeim gœðingum gjarnan á flug,
gleypir við hœttum, þótt viðsjálar þyki.
Beitir hann hugrekki, djörfung og dug,
drengur er hvarvetnafullhugans líki.
Otrauður geysist hann göturnar fram,
gangsamir fákarnir flugvakrir þjóta.
Ahugasamur hann aktar sitt granmi,
alls er hann tilbúinn þegar að njóta.
Þegar hann loksins er heima í höfn,
hestarnir þœgir við stallinn þar standa,
draumar hans rœtast, við nefnum ei nöfn,
en nóttin er gjöful, og engu má granda.
Gunnar í Vallholti.