Feykir - 25.04.2001, Blaðsíða 6

6 FEYKIR 15/2001
Hagyrðingaþáttur 315
Heilir og sælir lesendur góðir.
Það er Einar Sigtryggsson á Sauðár-
króki sem á fyrstu vísurnar að þessu
sinni.
Ýmsar plágur okkur hrella
yfirvalda speki dvín.
Margar þjóðir þurfa að fella
þúsund hjarðir, kýr og svín.
Lengur virðist engin ábyrgð bera
orða gjálfur snýst um lög og rétt.
Ef kúariða kæmi til að vera
hvað yrði þá um okkar bændastétt.
Til forsætisráðherrans yrkir Einar
svo.
Frelsishugsjón foringjanna
fáir kunna að meta í dag.
Stjömufákur stjómmálanna
stattu vörð um þjóðarhag.
Mig minnir að það hafi verið kosn-
ingavorið 1995 sem eftirfarandi vísa
komst á kreik. Veit ég ekki hver heíúr ort.
Fátæklingar falla úr hor
fitna íhaldsrumar.
Ef þið kjósið vinstra vor
verður gott í sumar.
Góður hagyrðingur í Skagafirði,
Gunnar Rögnvaldsson frá Hrauni, er
höfundur að næstu vísu. Mun hann
hafa verið á ferð nú í vetur á Eylendinu
í Skagafirði. Var fallegt veður og hægt
að keyra Héraðsvötnin á ís.
Fegurð dagsins fyllti lund
fráleitt spillti mjöllin.
Vetrarsólin gyllti gmnd
geislar hylltu fjöllin.
Önnur vísa kemur hér eftir Gunnar
sem ort mun um svipað leyti.
Engan þekki á okkar jörð
æðri stað né betri,
en okkar skæra Skagafjörð
skarta sól að vetri.
Sendi Gunnar þessar vísur okkar
ágæta Sveinbimi Eyjólfssyni sem nú er
aðstoðarmaður landbúnaðarráðherra.
Svo virðist sem Sveinbirni hafi þótt
nóg um slíka Skagafjaröar dýrkun, eft-
ir þessari vísu að dæma, sem hann
sendi Gunnari til baka.
Varla hefúrðu víða ratað
vinur góður um Borgarfjörð
nema þú hafir Gunni glatað
getu til að dæma jörð.
Ekki taldi Gunnar rétt að tnáa slíku
hjali og sendi svofelldt skeyti til baka.
Ég hef farið frjáls um geym
og fúndið margar þjóðir,
en alltaf leitar hugur heim
að Hrauni á fornar slóðir.
Ekki virtist þetta vera nákvæmlega
það sem óskað hafði verið eftir og
sendi nú Sveinbjörn svofellda kvittun.
„Römm er sú taug” er raunin mesta
„reyndum” mönnum glepur sýn.
Ég vel fjörðinn „Borgar” besta
bara svona upp á grín.
Féllst nú Gunnar á að víðar gæti
verið fallegt og sendi svofellda sátta-
vísu suður.
Það er gott að tengd er taug
við túnin okkar heima,
þar sem geymd í geislabaug
gömul atvik sveima.
Sveinbjörn tók sáttinni vel og lauk
þessum glettum þeirra félaga með eft-
irfarandi vísu.
„Heima er best” um heimsbyggð alla
hugann kallar minning blíð.
Ég vil að þinni fótskör falla.
„Fyrirgeföu orða-hríð”.
Það mun hafa verið Þormóður
Sveinsson sem orti þessa.
Yfir landi og lygnum sæ
leikur andardráttur,
vorsins: handan vetrar æ
vakir andans máttur.
Ekki veit ég unt höfúnd að þessari.
Grösin anga, gráta tröll
gríðar stranga tauma.
Fjallsins vanga táraföll
fella langa strauma.
Guðjón Þorsteinsson á Skatastöðum
mun hafa ort næstu vísu, en ekki veit
ég af hvaða tilefni.
Inn í mína egin sál
ótal skina geislabál,
við það dvínar tregi og tál
trú fær sýn og hressist mál.
Mörgum er í fersku minni er fyrr-
varandi heilbrigðisráðherra féll í öngvit
í beinni útsendingu sjónvarps. Hjá stóð
Össur með lokaðan rnunn aldrei þessu
vant. Af þvi varð til eftirfamdi limra.
Upprisin Ingibjörg sagði
Össur mér ekkert gott lagði
til hjálpar í neyð
en bugaður beið
og blessaður drengurinn þagði.
Það mun hafa verið Kári Jónsson frá
Valadal sem eitt sinn orti svo.
Það er margt sem veldur vá
vandi er nú að ríkja.
Vinstri stjómin ekkert á
eftir til að svíkja.
Önnur vísa kemur hér eftir Kára og
mun hún ort eitt sinn er hann var gest-
komandi í Bólstaðarhlíð.
YfirTíntann augum renni
alltaf met ég sannan höld.
Gumi í Hlíð er gæða menni
gefi hann okkur vín i kvöld.
Óska lesendum gleðilegs sumars og
þakka samstarfið á vetrinum.
Veriði þar með sæl að sinni.
Guðmundur Valtýsson, Eiríksstöðum,
541 Blönduósi, sími 452 7154.
Dagur í lífi Söru
Sl. föstudag var haldinn
spástefna á Sauðárkróki er bar
nafnið „Norðurland árið
2011”. Hún var haldin í tilefni
af 10 ára þingmennsku Vil-
hjálms Egilssonar. Seinastur
fruinmælenda var Gísli Gunn-
arsson forseti sveitarstjórnar
Skagafjaröar. Gísli haföi gmn-
að að svo yrði, þannig að þeir
sem talað heföu undan væm
búnir að minnast á flest það
sem hann mundi nefna og
spurningin væri því að hafa
framsetninguna öðru vísi.
Lausnin hjá Gísla var sú að
semja smásögu. Hún féll í
mjög góðan jarðveg, enda
mjög vel stíluð hjá Gísla og fal-
aðist ritstjóri Feykis eftir því að
fá smásöguna til birtingar, en
hún fjallar um dag í lífi ungrar
konu Söm og gerist árið 2011.
að er vor í lofti. Sumar-
dagurinn fyrsti hafði heilsað
sólríkur og sunnanstæður, og
borið með sér þann léttleika til-
verunnar sem er svo nauðsyn-
legur, þegar bjartir dagar eru
runnir upp og loftið hlýnar.
Sara vaknaði snemma dags,
annan í sumri, sólargeislinn
sem náði að rúntinu hennar
kyssti hana létt á kinnina og
glaður fúglasöngur barst frá
stóra trénu fyrir sunnan húsið.
Það var skóladagur og ekki
dugði annað en að drífa sig á
fætur.
Sara á heima á Langholtinu
í Skagafirði, þar sem er tölu-
vert þéttbýli meðffam Sauðár-
króksbraut. Auk stórra kúabúa
sem nokkrir bændur sameinuð-
ust um, em þar minni þjónustu-
og tómstundabýli. Nokkur lítil
fjárbú eru þar einnig, en þeim
hafði fækkað mikið á síðustu
ámm, einkum vegna griðar-
legrar vinnu fjárbænda við alls
kyns skýrslugerð og upplýs-
ingasöfnun, sem þeim haföi
verið gert skylt að sinna með
samningum er gerðir vom um
seinustu aldamót. Það er baga-
legt, því mikil efúrspum er nú
eftir lambakjöti víða um heim.
Sara er 22 ára að aldri og
hún stundar nám við Háskól-
ann á Sauðárkróki og á að út-
skrifast í sumar. Háskólinn þar
er starfræktur í samvinnu við
Háskólann á Akureyri, en er
einnig í góðum tengslum við
háskóla á vesturströnd írlands
og í því er sérstaða hans fólgin.
Hluta af náminu er hægt að
stunda erlendis og erlendir
nemendur koma einnig til
Sauðárkróks. Þannig eykst víð-
sýni nemenda og íslensku nem-
amir fá fúllkomið vald á enskri
tungu, sem er afar þýðingar-
mikið þegar sækja þarf um
starf að námi loknu, hvort
heldur er hér heima eða erlend-
is.
Söm líkar vel í þessum há-
skóla, en hún hlakkar einnig til
að ljúka náminu og fara í sum-
arlanga heimsreisu nteð vin-
konum sínum. Þessi ferð kom
upp í huga hennar við morgun-
verðarborðið og hún gat ekki
varist brosi, enda höfðu þær
stöllurnar margt á pijónunum.
Að loknum morgunverði ók
Sara til Sauðárkróks. Stundum
tók hún almenningsvagninn
sem rann hljóðlaust þessa leið á
klukkutíma fresti, en í dag
þurfti hún á bílnum að halda.
Hún passaði sig á því að fara
ekki yfir 110, því að lögreglan
fylgdist með því að ekið væri á
löglegum hraða.
Þegar Sara kom að skólan-
um hitti hún þar Fjólu vinkonu
sína ffá Skagaströnd, en hún
keyrði á milli yfir Þverárfjall
og var fljót í ferðunt, enda pass-
aði Fjóla ekki eins vel uppá há-
markshraðann, ekki síst er hún
renndi niður ávalar hlíðar
fjallsins á beinum og breiðum
vegi.
Þær gengu saman inn í hús-
ið að Ártorgi 1 og tóku lyftuna
upp á áttundu hæð, en þar er
Háskólinn í leiguhúsnæði
Kaupfélags Skagfirðinga. Þar
er í hverri stofú öflugur fjar-
kennslubúnaður, sem tengdur
er við samstarfsskólana, en
einnig er hægt að taka þar inn
fyrirlestra frá háskólum víða að
úr heiminum. Það er einnig
hægt að velja fyrirlestra á net-
inu og skiptir þá ekki máli
hvaða tíma dagsins nemandinn
velur til námsins. Auk þess er
gífúrlegt magn af námsefúi í
farsímunum, sem enginn getur
án verið.
í hádeginu fengu vinkon-
umar sér létta grænmetisrétti í
kringlu hússins, sem er gler-
hýsi á efstu hæð. Þar er dásam-
legt útsýni um allan Skaga-
fjörð, yfir Sauðárkrók og eyj-
amar sem standa eins og varð-
menn úti fyrir landi, og breytast
ekki ffemur en fjallahringurinn
sem umfaðmar héraðið. Söm
fannst vænt um það sem fyrir
augu bar, og hún velti því
stundum fyrir sér, af hveiju það
væm ekki fleiri en 5000 íbúar í
þessu héraði, sem hefúr uppá
svo mikið og margt að bjóða.
Síðastliðin 3-4 ár höföu að vísu
margir útlendingar flust hingað
norður, en ásókn þeirra til Is-