Feykir - 23.10.2002, Blaðsíða 6

6 FEYKIR 36/2002
Undir Borginni
Um sveitarstjómarmái og menn
Sumir halda að sveitarstjóm-
armenn séu sérstakur þjóð-
flokkur í þessu landi. Og
kannski er það ekki fjarri lagi.
Til em þeir sem eru sveitar-
stjómarmenn í þriðja lið og hafa
fæðst inn í þetta ferli. Kunningi
minn sagðist þekkja það til
sveitarstjómarmanna í annan
lið, að honum hrysi hugur við
því að kynnast því fyrirbæri í
þriðja lið. Það væri nokkuð sem
hann vildi ekki þurfa að búa við
eða óskaði nokkmm öðmm.
Fannst mér þar djúpt á dómi
tekið.
En af hveiju bjóða menn sig
fram til sveitarstjómar? Er það
af því að þeir vilji þjóna sam-
borgurum sínum, nýta hæfi-
leika sína í þágu heildarinnar,
hafa vit fyrir öðrum? Eða er það
vegna þess að þeir vilja koma ár
sinni vel fyrir borð á kostnað
samborgaranna, nýta valdið til
eigin þarfa og geta spriklað
meira í sviðsljósinu?
Ég læt lesendur alveg um
það að meta hvað þeim finnst
líklegast.
En hvemig á góður sveitar-
stjórnarmaður að vera? Það er
auðvelt að svara því en nokkuð
erfitt að benda á verulega lif-
andi dæmi. Við skulum því ekki
vera að vandræðast með þá
spumingu og orða hana öðm-
vísi. Hvað á sveitarstjómarmað-
ur að forðast til þess að hann
geti orðið góður ftxlltrúi í sveit-
arstjóm? Og við sjáum það
náttúmlega öll að nú er enginn
vandi að svara eða benda á víti
til vamaðar. Og við skulum
setja svarið eða öllu heldur
svörin upp á skilmerkilegan
hátt. Segjurn svona í fímm tölu-
liðum:
1. Sveitarstjómarmaður á að
setja heildarhagsmimi ofar sér-
hagsmunum. Hann á sem sagt
ekki að hygla neinum á kostnað
annars, hvorki sínum nánustu
né öðmm, heldur hafa auga á
hagsmunum almennings!
2. Sveitarstjórnarmaður á
ekki að sýna hroka í samskipt-
um við borgarana. Hann á ekki
að tala niður til fólks og segja
t.d. að það sé óttalega vitlaust.
Beri hann ekki virðingu fyrir
borgumnum bera þeir ekki
virðingu fyrir honum. Þar gild-
ir einfaldlega lögmálið um sán-
ingu og uppskem!
3. Sveitarstjómarmaður á að
virða þær leikreglur sem í gildi
em og honum er boðið að starfa
eftir. Það er lýðræðisleg skylda
hans. Hann á því t.d. að sjá til
þess að skilað sé ffamboðslista
til kjörstjórnar áður en fram-
boðsffestur rennur út!
4. Sveitarstjómarmaður á
ekki að sýna valdagræðgi og yf-
irgang í starfi sínu. Hann á því
t.d. ekki sem leiðtogi í meiri-
hlutasamstarfi að gera jafhffamt
kröfú til að vera bæjarstjóri.
Hófsemi er dyggð, einnig í
sveitarstjóm!
5. Sveitarstjómarmaður á
ekki að vinna að sameiningu
við önnur sveitarfélög í trássi
við kláran meirihlutavilja kjós-
enda sinna.
Hann á því t.d. ekki að vera í
forsvari fyrir sveitahrepp ef
störf hans taka miklu ffemur
mið af þjónusta við næsta þétt-
býlisstað!
Þegar við lítum á þessi atriði
fer ekki hjá því að ofúrlítill
hrollur fer urn okkur. Við velt-
um því nefnilega fyrir okkur
hver staðan sé þar sem við
þekkjum gleggst til. Og kannski
er hún ekki sem glæsilegust!
Margir telja að ffamgjamir
menn sækist eftir kjöri í sveitar-
stjómir, til að nota setu sína þar
til ffekari vinninga í valdatafli.
Effirfarandi vísa gæti bent til
þess að þær staðhæfingar hafi
við nokkur rök að styðjast:
Ég sit í sveitarstjóm
og sveifla mér í hring.
En færi í engu fóm
og fer svo brátt á þing!
Tilboð frambjóðenda fyrir
kosningar em oft skondin og yf-
irboð off með ólíkindum. Hins-
vegar virðist fómarlundin off
lítil þegar til kastanna kemur.
Én það er sannarlega mikiö
þjónustustarf í hugsjón og trú-
mennsku að vinna heilshugar
að málum fyrir almenning. Þar
em margir kallaðir en fáir út-
valdir. Mig hefúr alltaf dreymt
um að kynnast sveitarstjómar-
manni sem er vakinn og sofinn
í þágu samborgara sinna. Það
væri stórkostlegt að hitta slíkan
mann. En ég geri mér samt fúlla
grein fyrir því að ég er í þessu
sambandi að tala um draum -
ekki vemleika.
Væri ástandið á landsbyggð-
inni eins og það er, ef gegnheil-
ir þjónustumenn fyrir almenn-
ingshagsmunum væm í sveitar-
stjómum víðast hvar....hvað
halda menn í þeim efnum?
Ég veit að það er ljótt að
segja það, en það er sannfæring
mín að ef svo væri þá væri stað-
an allt önnur og betri.
Rúnar Kristjánsson.
Frelsi í
skipulagsmálum
Á fúndi skipulags- og bygg-
inganefndar 9. október sl. var tek-
ið fyrir erindi frá íbúum austan
Hásætis þar sem óskað var effir
breytingu á frágangi götunnar.
Breytingin felst í því að í stað
gangstéttar og graseyju vildu íbú-
arnir fá að malbika það svæði.
Kraffur og dugnaður hefur ein-
kennt þetta ágæta fólk sem þarna
er á ferð og því erfitt að setja sig
gegn erindi þeirra sem ég þó sá
mig tilneyddan til að gera. Hér
skal strax tekið fram að ég tel
meirihluta skipulags- og bygg-
ingamefndar hafa bmgðist en
ekki að íbúar Hásætis hafi verið
að brjóta lög, þeir vom einfald-
lega að koma sínum skoðunum til
skila. Hér togast á nokkur sjónar-
mið m.a. þau sem segja að við
eigum að fá að laga umhverfl
okkar að okkar skoðunum og
„smekk” og þau sem segja að
mótuð stefna um útlit og frágang
íbúabyggðar eigi að ráða for.
I skipulags- og bygginganefnd
er sífellt verið að fjalla um bæði
þessi atriði. Við erurn ekki tilbú-
in að leyfa íbúum sveitarfélagsins
að setja niður gáma heim við sín
hús, jafnvel þótt þeir sjáist lítt eða
ekkert. Hins vegar er lítið mál að
hverfa ffá áratugalangri stefnu um
ffágang gatna í þéttbýli. Ég viður-
kenni að ég hef áhyggjur af þess-
ari sýn meirihlutans á starf nefnd-
arinnar og velti því fyrir mér
hvort þetta sé það sem koma skal.
Er það þannig að ef verðandi í-
búar Iðutúns óskuðu eftir því að
sleppa öllum gangstéttum og
graseyjum við götuna og malbika
að öllum húsum, yrði nefndin við
þeirri bón? Hvemig ætlar hún að
neita slíku erindi? Á nefndar-
mönnum hvílir sú skylda að lita
til hagsmuna heildarinnar og
miða sínar samþykktir útffá því.
Hver einasta samþykkt er stefnu-
mótandi og því ber að ígrunda vel
allar ákvarðanir.
Sé það stefna meirihlutans að
vera „fijálsari” i afgreiðslum sín-
um þá hljóta þeir að fylgja slíkri
stefúu í hveiju því máli sem til
nefndarinnar kemur, ekki þýðir
að velja úr erindi eftir skoðunum
eða „smekk” nefndannanna.
Fulltrúar „ffelsis” hljóta því
einnig að fagna þeinr sem koma
með hugmyndir um nýjungar og
ffamtíðarsýn þegar kemur að
samþykkt skipulags fyrir Skaga-
fjörð.
Gunnar Bragi Sveinsson.
Karl Lúðvíksson formaður og Gestur Þorsteinsson gjaldkeri Rauðakrossdeildar
Skagafjarðar afhenda hnakkinn og sérbúnaðinn á Svaðastöðum.
RK gaf hnakk fyrir fatlaða
íbúar sambýlanna á Sauðárkróki fengu
nýtt viðfangsefni og dægradvöl síðasta vetur,
þegar þeim var gefinn kostur á því að fara á
hestbak í reiðhöllinni í Svaðastöðum einu
sinni í viku. Þetta er einnig ágætis þjálfún fyr-
ir viðkomandi einstaklinga og þeir er byijað-
ir í hestamennskunni að nýju í Svaðastöðum
og verða í vetur einu sinni í viku eins og í
fyrra.
Um er að ræða samstarfsverkefhi nokk-
urra aðila og Skagafjarðardeild Rauða kross-
ins hefur nú lagt lóð á þessa vogarskál með
því að gefa hnakk og sérbúnað til að auð-
velda fótluðum hestamennskuna. Þessi bún-
aður ásamt hnakknum kostaði 180.000 kr.,
þannig að gjöf Rauðakrossins er mjög veg-
leg. Þá hefúr einnig Hestavöruverslunin Hest-
urinn á Sauðárkróki gefið leðurfeiti og oliu til
að bera á hnakkana.
Þessi afþreying og þjálfún fyrir fatlaða er
eitt af þeim verkefnum sem Hestamiðstöð ís-
lands hefúr beitt sér fyrir, í samvinnu við iðju
dagvist og Sveitarfélagi’ Skagafjörð, sem
leggur til tímana í reiðhöllinni, en það er
Reiðskóli Ingimars Pálssonar sem annast
leiðsögn og leggur til hestana.
Mikil ánægja er meðal fatlaðra með þessa
dægradvöl og skín gleðin úr hveiju andliti
þegar riðið er hring eftir hring á Svaðastöð-
um.