Kommúnistinn - 01.12.1933, Page 3

1. tbl.
KOMMÚNISTINN
3
Verklýðssamband
Norðurlands
og Kommúnistaflokkur fslands.
Verkalýðurinn á Norðurlandi hefir
sýnt það, tneð þvi að fylkja sér æ
fasiar um VSN, að hann skoðar
ekki A’þýðusambandið sitt sam-
band lengur.
Skoðanir og starfsaðferðir sósial-
demókratanna sanna verkalýðnum
betur og betur að hann getur
aldrei ððlast frelsi sitt með þvf að
treysta á lýðskrum og blekkingar
kratabroddanna.
Verkalýðurinn er búinn að marg
reka sig á, að alt hjal kratabrodd-
anna um >endurbætur<, >1ýðræði<
o s. frv, er verkalýðnum einskis
virði. í hverri einustu vinnudeilu,
sem hefir verið báð nú undanfarið,
hefir A’þýðusambandið gengið flið
með auðvaldinu og barist gegn
hagsmunum verkalýðsins.
En það er ekki einungis f vinnu-
deilum sem Alþýðuflokksbroddarn-
ir hafa svikið. A Alþingi og f bæj-
arstjórnum, þessum samkundum,
sem þeir eru að reyna að telja
alþýðunni trú um að geti leyst
vandamál hennar, hafa þeir hvað
eftir annað op:nberað sig ðrg-
ustu fjandmenn verklýðsstéttar-
innar. (Tolla- og skattamál, Fátækra-
mál, Rikislðgregla o. fl.). Og f verk-
lýðsfélðgunum hefir þjónslund AI-
þýðuflokksbroddanna birst f klofn-
ingi þeirra á félðgunum, brottrekstri
og útilokun.
Prátt fyrir ðli þessi svik krata-
broddanna og um Ieið staðfestingu
á þvf, að starfsaðferðir þeirra leiða
aðeins til ósigurs fyrir verklýðs-
stéttina, hafa þeir enn vald yfir
meirhl. verklýðsstéttarinnar. Verka-
lýðurinn er ennþá jafnvel norðan-
lands undir forustu VSN. meira og
rainna haldinn af tálvonum Alþýðu-
sambandsins og þessvegna hefir
Ifka baráttan gegn þeim verið afar
slæleg.
Verkalýðurinn hefir samt sém áð-
ur unnir stóra sigra undir forustu
VSN f vinnudeilum (Novudeilan,
Rikisverksmiðjudeilan) þrátt fyrir
skipulagða klofningstarfsemi Al-
þýðusamb. og opinbert bandalag
þeirra við auðvaldið f baráttunni
gegn hagsmunum verklýðsstéttar-
innar.
Á Blðnduósi var það verkalýður-
inn sjálfur undir forustu róttækra
verkamanna og kommúnista, sem
sigraði, einangraður, á atvinnurek-
endavaldinu og sýnir þetta dæmi
glðggt, að það er aðeins verkalýð-
urinn sjálfur sem getur leitt bar-
áttu sfna til sigurs, ef hann aðeins
er samtaka og skilur að það er
hann en engar toppffgúrur, sem
geta leitt baráttu verklýðsstéttar-
innar til sigura.
Vaxsndi róttækni verkalýðsins,
sem birtist f stofnun nýrra félaga
(Ólafsfirði, Skagastrðnd), fjðlgun
meðlima (Dalvfk) og inngðngu fé-
laganna (Blðnduós) f VSN, krefst
þess að VSN losi sig algjðrlega við
sósial demokratiskar skoðanir og
starfsaðferðir, með þvf eina móti
verður það hlutverki sfnu vaxið að
leiða baráttu verkalýðsins gegn
auðvaldinu á hreinum stéttargrund
velli.
VSN verður sfðan að vinna af
kappi að þvf að safna utan um sig
ðllum róttækum verk’ýðsfélögum
og fagfélðgum um alt iand og
beita sér fyrir stofnun nýrra félaga
þar sem ekki eru félðg fyrir.
Ráðstefna VSN, sem er nýafstað-
in, markaði skýrari stefnu en nokkru
sinni fyr í verklýðsbaráttunni. Verk-
lýðsfélðgin, bæði innan og utan
sambandsins, verða nú að taka þær
ályktanir, sem samþyktar voru á
ráðstefnunni, til rækilegrar með-
ferðar og hefja undirbúning hvert
á sfnum stað, undir að koma þeim
f framkvæmd. Verður að leggja
mikla áherslu á að meðlimirnir
sæki betur fundi f félðgunum,
greiði félagsgjöld sfn reglulega,
fjðlgun meðlima og almennari um-
ræður um málin. Sérstaka áherslu
verða félögin að leggja á vinnu-
staðina, skipuleggja samfylkingarlið,
gefa út vinnustöðvablðð, og út-
breiða róttæk blöð og bækur og
þá fyrst og fremst blað VSN,
>Verkamannin< o. s. frv.
Samband VSN við félögin verður
að vera betra en áður. Stjórn sam-
bandsins verður að halda uppi
reglulegura bréfaviðskiftum við ein-
stðk félðg innan sambandsins og
senda erindreka eins oft og mðgu-
legt er til sambandsfélaganna.
Til þess að slikt samstarf geti
orðið verulegt, þarf að stefna að
því að VSN hafi fasta skrifstofu
og erindreka.
Baráttan gegn vaxandi kúgun og
ofbeldi auðvaldsíns verður að marg-
faldast nú á næstunnii Slfka baráttu
getur verkalýðurinn ekki háð nema
með byltingasinnuðum baráttuað-
ferðum, svo framarlega sem hann
á að bera sigur úr býtum.
>Baráttuaðferðir< sósialdemokrat
anna leiða aðeins til ós'gurs fyrir
verklýðssiéttina og leiða hana beint
f gapandi ginið á blóðugum fasism-
anum (ftalía, Pýskaland, Búlgaría,
Pólland o. s. frv.) >Umbóta < og
>endurbóta <skraf og b'ekkingar
Alþýðuflokksbroddanna, >lýðræðis<
skrum Jónasar frá Hriflu, er í hróp-
andi mótsetningu við staðreyndirn-
ar. >Endurbætur« kratanna á auð-
valdsþjóðskipulaginu og hagsmunir
verkalýðsins eru ósamrýmanlegar
andstæður. Regar því Aiþýðuflokks-
broddarnir berjast fyrir >endurbót-
un< á auðvaldsskipulaginu, þá berjast
þeir ekki með verkalýðnum heldur
móti og þessvegna eru þeir gjald
þrota sem verklýðsforingjar og þá
um leið skoðanir þeirra.
Nei, fyrir umbótum á kjðrum
verklýðsstéttarinnar verður ekki bar-
ist öðruvfsi en á kostnað auðvalds-
ins og eina leið verkalýðsins til
þess að ððlast fullt frelsi, iiggur
yfir Ifk auðvaldsskipulagsins. Pá
leið hefir verkalýðurinn sjálfur fund-
ið (Soviet-Rússland) úg þessvegna
hlýtur hún að vera rétt.
Eini flokkurinn, sem berst fyrir
umbótum á kjörum verkalýðsins,
afnámi auðvaldsskipulagsins og þar
með fullu frelsi hinnar vinnandi
stéttar og alræði öreiganna er
KOMMÚNISTAFLOKKURINN.
Hér á íslandi eins og annarstað
ar, er Kommúnistafíokkurinn hinn
eini byltingasinnaði flokkur og þá
um leið sá eini flokkur sem getur
leitt hina byltingasinnuðu stéttabar-
áttu, en ðnnur stéttabarátta er ekki til.
Út frá þeim forsendum að KFÍ
sé brjóstfylking fslenska verkalýðs-
ina, þá verður líka hver einstakur
meðlimur hans að skoða það sem
skyldu sfna að ala sig upp og
þroska þannig að hann verði fær
um að leiða biráttu verkalýðsins
gegn auðvaldinu. Hlutverk Komm-
únistaflokksins er stórfenglegra en
það að meðlimir hans geti verið
kærulausir um starf sitt, varpað á-
hyggjum sfnum yfir á aðra og skelt
skuldinni á verkalýðinn. *
Hver einasti meðlimur flokksins
verður þessvegna að-einbeita kröft-
um sínum í þágu verklýðsstéttar-
innar og leiða baráttu verkalýðsins
hver á sfnum stað. Flokkurinn verð-
ur að leggja afarmikla áherslu á
starfið i liðunum og á vinnustððv-
unum og gera alla meðlimi sfna
virka f daglegri hagsmunabaráttu
verkalýðsstéttarinnar; með öðru
móti fæst ekki trygging fyrir þvf að
framkvæmd verði þau verkefni, sem
felast f þeim ályktunum, sem sam-
þyktar voru á ráðstefnu VSN, með
öðru móti verður flokkurinn ekki
vaxinn hlutverki sínu, sem hinn
byltingasinnaði forustuflokkur verka-
lýðsins, með öðru móti verður ekki
þessu auðvaldsskipulagi kollvarpað,
með öðru móti getur fslenskur
verkalýður aldrei öðlast frelsi.
- ■■ o -—
Foringi rússnesku byitingarinn-
ar og lærifaðir kommúnista-
flokksins, Lenin, kennir okkur, að
sú afstaða sem pólitískur flokkur
tekur til villanna, sem hann gerir,
sé öruggasti mæliJcvarðinn á það,
Jivort um virJcilegan verJcalýðs-
floJck sé að ræða, sem raunveru-
lega uppfyllir sJcyldur sínar við
stétt sína og allan Jiinn vinnandi
fjölda.
Á sama hátt má segja um ein-
staklinga í kommúnistaflokki, að
ufstaða þeirra til eigin villa,
rangra sJcoðana og starfsaðferöa,
sé mæliJcvarði á alvöru þeirra sem
virJcilegra málssvara og foringja
verJcalýðsins.
Bolsjevíkaflokkurinn í Rúss-
landi hefir kent okkur að gera
þá kröfu til meðlima flokksins,
að þeir játi hreinsJcilnislega villur
sínar, dragi orsakir þeirra fram
í dagsljósið, og hjálpi til að yfir-
vinna þær.
Þeir félagar sem ekki geta
uppfylt þessar stéttarskyldur, eru
ekki alvarlega takandi verklýðs-
sinnar. Þeir hugsa ekki fyrst og
fremst um hagsmuni og velferð
verklýðsstéttarinnar, heldur um
sjálfa sig eða eitthvað annað.
Augljðst dæmi um slíkan »verk-
]ýðssinna« er Jón Guðmann.
í stað þess að ræða alvarlega
við stjórn Akureyrardeildarinnar
og í sellu sinni um þær hættulegu
skoðanir og röngu starfsaðferðir,
sem landsfundur miðstjórnarinn-
ar var á einu máli um að hann
hefði viðhaft og sannað er með
óyggjandi dæmum í þeirri álykt-
un sem birt er í þessu blaði, í
stað þess hélt hann áfram vörn
fyrir villur sínar og tækifæris-
sinnuðum árásum og klíkustarf-
semi gegn stjórn deildarinnar, og
miðstjórn flokksins.
f stað þess að taka félagslega
framkominni gagnrýni, gera sér
far um að skilja hana og hjálpa
til að útrýma áhrifum borgar-
anna í flokki okkar, tækifæris-
stefnunni, í stað þess að skipa
hagsmunum verkalýðsins í önd-
vegi í huga sínum, segir Guð-
mann sig úr lögum við KFÍ og
Alþjóðasamband kommúnista og
tekur upp baráttu gegn KFÍ,
sem er brjóstfylking og eini for-
ustuflokkur verkalýðsins í stétta-
baráttunni gegn auðvaldinu.
Jón Guðmann hefir því geng-
ið í lið með borgurunum og krata-
foringjunum, sem bera út hinar
fáránlegustu lygar og blekkingar
um baráttuna gegn tækifæris-
stefnunni í flokknum til þess að
reyna að veikja vaxandi traust
verkalýðsins á eina forustuflokki
íslensku verkalýðsstéttarinnar og
til þess að reyna að sundra verka-
lýðnum í baráttunni gegn árás-
um auðvaldsins á lífskjör hinna
vinnandi stétta.
Blað kratabroddanna á Akur-
eyri (»Alþýðumaðurinn<<) hefir
auðvitað haft forustuna á hendi
í þessari rógstarfsemi gegn KFÍ,
eins og yfirleitt í allri sundrung-
arstarfsemi gegn verkalýðnum f
þágu auðvaldsins. Kratabrodd-
arnir vita, að ef þeim tekst að
grafa grundvöllinn undan sam-
fylkingarbaráttu verkalýðsins
gegn auðvaldinu, að ef þeim tekst
að hindra það að verkalýðurinn
fylki sér undir merki hinna rót-
tæku verklýðsfélaga og KFÍ, —
þá hafa þeir leyst af hendi hlut-
verk sitt við auðvaldið, að við-
halda arðráni ,og kúgun auðvalds-
skipulagsins og þá tekst þeim
einnig að ryðja blóðveldi auð-
valdsins — fasismanum — braut.
Verkalýðurinn má ekki kippa
sér upp við það, þótt einstaka lið-
hlaupi— eins og Jón Guðmann —
gangi í lið með borgarastéttinni
þegar stéttabaráttan harðnar.
Ef KFÍ á að geta leyst af hendi
forustuhlutverk sitt í byltingar-
sinnaðri baráttu gegn auðvaldinu
og skapað þannig skilyrðin fyrir
sigursælli verklýðsbyltingu á ís-
landi, að dæmi verkalýðsins í So-
vét-lýðveldunum, þá verður KFÍ
að berjast hlífðarlaust gegn öll-
um áhrifum stéttaróvinarins, öll-
um röngum og hættulegum sJcoð-
unum og starfsaðferðum i eigin
Jierbúðum.
Látum 30 ára reynslu bræðra-
flokks okkar, rússneska bolsévika-
flokksins, kenna okkur, að vera
óhræddir við að gagnrýna villur
sjálfra okkar og annara, og að.
. 4