Morgunblaðið - 15.11.2016, Side 10

10 | MORGUNBLAÐIÐ
M
enn hafa notað ýmsar af-
sakanir í gegnum árin
til þess að geta ferðast
til útlanda, t.d. þurft að
skreppa á fundi, árshátíð, sýningar
eða annað. En það eru forréttindi að
geta sagt við sína eiginkonu:
„Heyrðu elskan, ég þarf að fara til
Spánar í 6 daga, við strákarnir ætl-
um að fara að horfa á heimsmeist-
aramótið í ralli“. Frúin mín svo sem
öllu vön, kippir sér ekki mikið upp
vegna slíkra frétta. Og sennilega á
það sama við um eiginkonur félag-
anna minna, en við vorum 6 talsins
sem skutust út, allt fyrrverandi
keppendur í rallinu hér heima.
Við strákarnir ákváðum í febrúar
síðastliðnum að fara í þessa ferð, og
flug og hótel var því pantað í tíma.
Og kannski þess vegna duttum við
niður á hótel á afar góðum stað, ein-
ungis í 300 m fjarlægð frá höf-
uðstöðvum rallsins í borginni Salou,
um það bil 100 km frá Barcelona. Já,
við vorum staðráðnir að komast í sól
og blíðu á Spáni í stað þess eins og
oft áður hjá okkur félögunum, í ferð-
um okkar til Wales, í grenjandi rign-
ingu og þoku. Einnig hlökkuðum við
mikið til að sjá bílana þjóta hjá á
malbikuðum vegunum.
Passarnir sem breyttu öllu
321 km á 19 sérleiðum, 4 keppn-
isdagar og heildarakstur upp á 1.378
km. Og við vorum ansi grobbnir með
okkur þegar við fengum afhenta sér-
staka aðgangspassa á fyrsta degi og
við áttuðum okkur á því að við vorum
sérstakir gestir VW Red Bull-
keppnisliðsins. Með þessum pössum
gátum við farið inn á hin ýmsu svæði
keppninnar, bæði í þjónustuskála
liðsins og á sérleiðum. Já, þetta leit
vel út, gott að eiga góða að sem gefa
út svona skírteini. Má segja að pass-
ar sem þessir hafi breytt öllu fyrir
okkur, annars hefðum við einfald-
lega þurft að standa í röð hingað og
þangað, jafnvel innan um fjölmenni
áhorfenda, en nokkur hundruð þús-
und eru að horfa á bílana á hinum
ýmsu sérleiðum rallsins þar sem vin-
sælustu svæðin til áhorfs eru oft frá-
tekin af heimamönnum.
Malbik og malarvegir
Fyrsta sérleið var ekin í miðbæ
Barcelona, við sjálft Spánartorgið!
Ég man eftir gamalli umsókn Bif-
reiðaíþróttaklúbbs Reykjavíkur um
að nota Lækjargötuna og part af
Kvosinni fyrir samskonar viðburð,
en slíkt mátti alls ekki, þar mátti
bara halda maraþonhlaup og tón-
leika. Á Spáni (og víðar auðvitað)
vilja menn fá keppnir í lönd sín og
borgir. Það var stórkostlegt að sjá
ökuþórana aka um þröngar göturnar
innan um gosbrunna og gamlar
byggingar. En því miður voru veð-
urguðirnir ekki hliðhollir okkur
strákunum, sem þráðum sól og hita.
Nei, mesta rigning sumarsins hellt-
ist yfir einmitt þennan dag!
Á degi tvö var ekið um malarvegi
norður af Salou, bara svipaða vegi og
við þekkjum hér heima, kannski
fleiri tré á stangli. Heimamaðurinn
Dani Sordo náði fljótt forustu á Hy-
undai-bíl sínum, ætlaði sér greini-
lega að vinna á heimavelli. Við strák-
arnir með passana fínu, ókum eins
og greifar beint á bestu svæðin,
stundum í lögreglufylgd. Lögreglan
var alstaðar á ferðinni, sá til þess að
rallbílar og gestir kæmust sem hrað-
ast á milli staða. Okkur leið eins og í
himnaríki. Heimamenn stóðu margir
í litlum þorpum og veifuðu til allra
sem óku hjá, meira segja okkar á
fína bílaleigubílnum.
Úr rallbíl í kappakstursbíl
Við vorum staðráðnir að fylgjast
vel með í þjónustuhléi liðanna í lok
annars dags, því á þriðja degi er ekið
á malbiki. Okkar menn hjá VW Red
Bull voru svo sannarlega klárir í
verkefnið, þrír bílar á þeirra vegum í
þessari keppni. Fyrstur kom heims-
meistarinn Sebastien Ogier frá
Frakklandi og skömmu síðar kom
Norðmaðurinn Andreas Mikkelsen,
allir á sínum ofur Polo-bílum, sem
sennilega eiga fátt sameiginlegt með
þeim Polo sem við þekkjum hér á
götum Reykjavíkur. Á örfáum mín-
útum er búið að rífa allt undan bíl-
unum, fjöðrun, spyrnur, bremsu-
kerfi, drifbúnað og meira að segja er
skipt um gírkassa. Breiðari felgur
settar undir, malbiksdekk, bíllinn
lækkaður og minnir fremur á kapp-
akstursbíl en rallbíl. Aðrir stuðarar
settir á og eftir rúman klukkutíma er
bíl ekið á brott á lokað svæði keppn-
isstjórnar. Við strákarnir fengum
tækifæri til þess að ræða við öku-
menn, undirritaður náði góðu per-
sónulegu spjalli við Mikkelsen, náði
meðal annars að skamma hann fyrir
að hafa ekki enn komið til Íslands.
Viðkunnanlegur strákur sem á eftir
að gera það gott á næstu misserum.
Þriðji ökumaður þeirra, Finninn Jari
Matti Latvala, kom seint, hafði fallið
úr leik eftir bilun í drifbúnaði, en
fékk að halda áfram keppni á þriðja
degi með auka refsingu á bakinu.
Velta tryggir Ogier titilinn
Dagur þrjú, malbik! Bílarnir eru
um 3,7 sekúndur í hundraðið og ná
200 km hraða, eru einungis með
1.600 cc mótora en eru samt 318
hestöfl, alvöruhestöfl. Og það er
engu líkt að sjá þessa bíla þjóta hjá,
hávaðinn eins og í formúlubíl, gripið
í dekkjunum hreint ótrúlegt, þröng-
ir vegirnir sem hlykkjast um fjalls-
hlíðarnar, oftast vegrið á aðra hönd,
eins gott að nótur aðstoðaröku-
manns séu réttar. Já, þessi akstur á
topp ökumönnum var okkur al-
gjörlega óskiljanlegur. Og við sáum
það greinilega á malbikinu að Ogier
ætlar að berjast um fyrsta sætið og
um leið ná í sinn fjórða heimsmeist-
aratitil í röð. Og í lok þessa dags var
kappinn búinn að ná forustu í
keppninni, heimamaðurinn Sordo
gerði allt sem hægt var til að halda
fyrsta sætinu án árangurs. Mikkels-
en var fulldjarfur á 12. sérleið er
hann velti bíl sínum og féll þannig
úr keppni, en þarna var hann í mik-
illi baráttu um annað sætið og sá
eini utan Ogier sem gat orðið heims-
meistari. Við þessa byltu varð Ogier
þannig séð orðinn heimsmeistari, en
kappinn vildi meira.
Næsti hittingur á Íslandi
Lokadagur keppninnar var ansi
skemmtilegur, Latvala var í miklu
stuði enda ekki mikið pressa á hon-
um, náði nokkrum sérleiðarsigrum,
en Ogier stóð uppi sem sigurvegari í
Spánarrallinu, sigur númer 37 í
heimsmeistarakeppni. Hefur unnið
30 röll af þeim 50 sem hann hefur ek-
ið fyrir Volkswagen-keppnisliðið. Og
það var afar eftirminnileg stund
þegar hann kom í stutt viðgerð-
arstopp og fagnaði með liði sínu (og
okkur auðvitað líka) rétt áður en ek-
ið var upp á endamarkspallinn, þar
sem tvöfaldur sigur var í höfn. Hann
er fjórði ökumaðurinn sem hefur náð
fjórum heimsmeistaratitlum í ralli.
Juha Kankkunen, Tommi Makinen
og Sebastien Loeb hafa allir einnig
náð þessum árangri og reyndar Lo-
eb enn oftar. Við strákarnir gátum
því fagnað sigri með þessu frábæra
keppnisliði og sérstaklega var gam-
an að kynnast Luis Moya, aðstoðar-
ökumanni Carlos Sainz til marga
ára, sá kappi var heldur betur
áhugasamur um Ísland, en hann var
sérlegur tengiliður okkar við liðið og
útvegaði passana fínu. „Hvenær
hittumst við næst?“ spurði hann að
lokum, „á Íslandi“ var svarað um
hæl.
Fh strákanna,
Páll Halldór Halldórsson.
Þar sem nokkrir eldheitir ralláhugamenn koma saman – þar er gaman
Strákaferð til Spánar á rall
Það tók viðgerðarliðið einungis 3 mínútur að skipta um afturdrif. Geri aðrir betur!
Jari Matti Latvala tekur hér krappa vinsti beygju á möl. Ekkert slegið af. Grip bílanna var vægast sagt ótrúlegt að sjá á malbikinu.
Sebastien Ogier var fagnað með stæl er heimsmeistaratitillinn var í höfn.
Páll Halldór Halldórsson, víða þekktur sem
Rally Palli, brá sér ásamt félögum sínum til
Spánar í síðasta mánuði á rallkeppni þar í landi,
og var svo vinsamlegur að deila ferðsögunni
með lesendum Bílablaðs Morgunblaðsins.
Við gefum Páli þar með orðið:
Ferðafélagarnir samankomnir, frá vinstri Björn Ragnarsson, Gunnar
Viggósson, Pétur Pétursson, Jóhannes Jóhannesson, Gunnlaugur Einar
Briem og Páll Halldór Halldórsson.