Pilsaþytur: kosningablað Kvennalistans 1995 - 03.06.1995, Blaðsíða 8

Pilsaþytur: kosningablað Kvennalistans 1995 - 03.06.1995, Blaðsíða 8
Pilsaþytur 1995 Ritstýra og ábyrgðaritona; Ragnhildur Vigfúsdóttir Að blaðinu unnu: Anna Ólafedóttir Bjömsson, Bergþór Bjamason, Anna Kristín Ólafedóttir, Snjólaug Guðmundsdóttir, Hmnd Ólafcdóttir,Jóna Valgerður Kristjánsdóttir, Ingileif Oddsdóttir, Sigrún Stefánsdóttir, FJfn Stephensen, lira Kllingsen, íris Másdóttir, lngibjörg Hallgrimsdóttir, Kyrún Ingadóttir o.fl. o.fl. Prófarkalestun Sigurrós Krlingsdóttir. IJósmyndir Bára. Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja hf. ínsMiiííiíJíi KVENNALISTINN VERÐUR AD VERA STERKUR Kvennalistakonan Ingibjörg Sólrún Gísladóttir var ein þeirra sem á sínum tíma stóð að stofnun Kvennaframboðsins. Síðastliðið vor gerðist hún borgarstjóraefni Reykjavíkurlistans og eftir glæsilegan sigur hans borgarstjóri. Framhald þeirrar sögu er óþarft að rekja hér. En hvernig sér Ingibjörg Sólrún fyrir sér stjórnmál framtíðarinnar? „íslensk stjórnmál eru núna í miklu hugmyndafræðilegu tómarúmi og hafa verið um nokkurt skeið. Þetta á ekki bara við hér á landi heldur víða um heim. Stóru hugmyndakerfin eins og frjálshyggjan og sósíalisminn eru hrunin. Þau áttu að vera heildstæð og rúma allt, útskýra allt og vera leiðarvísir í stóru og smáu. Ekkert hefur komið í staðinn en það eru margir vísar að því sem koma skal.“ Ingibjörg Sólrún nefnir kvennapólitík og umhverfismál sem mikilvæga þætti í stjórnmálum framtíðarinnar. „Til þess að kalla sig femínista verður maður að skynja og vilja útrýma þessu kerfisbundna misrétti sem fyrirfinnst í samfélaginu og beinist að konum. Hinir hefðbundnu stjórnmálaflokkar skynjuðu ekki sinn vitjunartíma hvað varðar kvenfrelsi og umhverfisvernd sem varð til þess að það urðu bæði til sérstakir kvennaflokkar og kvennahreyfingar utan flokka og svo þessir grænu flokkar úti í Evrópu. Þetta var nauðsynlegt til að fá þessi mál á dagskrá. Hér á landi er það Kvennalistinn sem hefur gert bæði kvennapólitík og umhverfismál að umræðuefni í þingræðispólitík. Kvennalistinn er kannski græni flokkurinn á íslandi og þess vegna var aldrei jarðvegur fyrir sérstakt græningjaframboð. Ég er sannfærð um að bæði þessi mál, kvennapólitík og umhverfismál, munu móta stjórnmál framtíðarinnar." Hafa flokkarnir nokkurn raunverulegan áhuga á kvennapólitík og umhverfismálum? „Þeir hafa ennþá mjög takmarkaðan áhuga á kvennapólitík. Þeir hafa áhuga á og hafa skynjað að þeir verða að setja konur á sína lista og tryggja að konur komist til áhrifa en flokkarnir hafa lítinn áhuga á kvennapólitík og þeim hugmyndum sem hún felur í sér. Að því leyti hafa þeir ekki skynjað sinn vitjunartíma og það er því enginn vandi að útskýra eða réttlæta þörfina á kvennaframboði. Enn er mjög langt í land þó svigrúm hafi auðvitað aukist mikið fyrir konur. Ég er heldur ekki á því að við eigum að bíða eftir því að hinir flokkarnir taki þessi mál upp á sína arma og þá getum við hætt. Ég vil sjá meiri uppstokkun í hinu pólitíska kerfi þannig að kvenfrelsishugmyndir verði samofnar stefnu stjórnmálaflokka en liggi ekki utan á til skrauts." Flokkakerfið gengur ekki upp En ef þú lítur lengra til framtíðar hvað sérðu fyrir þér? „Það hlýtur að verða einhver uppstokkun á stjórnmálaflokkunum. Þeir endurspegla hagsmuni og hugmyndir sem voru við lýði í upphafi aldarinnar. Þeir endurspegla með engum hætti íslenskt samfélag í dag og það er þess vegna sem þeir líkjast svo mikið hver öðrum og í hverjum flokki eru tveir flokkar. Mér finnst stundum eins og flokkarnir í dag séu til utan um þrönga flokkshagsmuni frekar en almannahagsmuni. I þessum gömlu flokkum eru líka víða rótgróin tengsl inn í kerfið, sem veita aðgang að völdum og áhrifum. f mínum huga gengur flokkakerfið ekki upp og þarfnast grisjunar. Ég bind vonir við að konur, og þeir karlar sem sjá sóma sinn í því, geti komið femínisma inn í stjórnmálin svo hann verði samofinn nýjum pólitískum flokki framtíðarinnar." Kvennalistakonur hafa heilmiklu áorkað Getur þú ímyndað þér stjórnmálin án Kvennaframboðsins 1982 og Kvennalistans? „Nei, ég held að það hafi verið algjör nauðsyn að fara út í þessa aðgerð. Ég er auðvitað ekki að segja að allt sem hefur gerst frá 1982 sé Kvennalistanum að þakka. Þar hafa komið konur að verki innan og utan flokka. En ég held að við höfum ýtt við þessari þróun og hraðað henni. Mér finnst svigrúm kvenna hafa aukist og þær eiga fieiri kosta völ en áður. Umræðan hefur breyst þó femínismi og kvennapólitík sem slík sé ekki orðin samofin neinum flokkit í raun finnst mörgum sem þessi pólitík sé til hálfgerðar óþurftar og leiðist að þurfa að þvarga um hana. Engu að síður eru málefni sem henni tengjast komin á dagskrá og inn í miðju stjórnmálanna, sem ekki var áður. Þetta eru m.a. mál sem tengjast skólum, leikskólum og kjörum kvenna. Ég held að það sé ekki síst kvennalistakonum aðþakka, sem gripu til ákveðinna aðgerða og hafa fengið heilmiklu áorkað." Skil ekki lítilþœgni þessara sjálfstœðu kvenna Núna eru hægri konur búnar að „finna upp“ kvennabaráttuna, hvað finnst þér um málflutning þeirra? „Mér finnst mjög jákvætt að þær séu búnar að uppgötva að þær þurfi að reka kvennabaráttu í sínum flokki því það hefur sárlega vantað að konur í Sjálfstæðisflokknum styddu hver aðra til áhrifa. Þetta sýna prófkjörin. Ég er hins vegar ósátt við að þær skuli ekki leggja neitt nýtt inn í umræðuna. Sjálfstæðar konur eru að vísu að leggja áherslu á konuna sem einstakling og frelsi kvenna sem slíkra. Þetta eru aldargömul skilaboð sem lesa má hjá John Stuart Mill. Fyrst og fremst beina sjálfstæðar konur sjónum sínum að því sem aðrar konur hafa verið að gera og gagnrýna þær fyrir að hafa ekki náð meiri árangri en raun ber vitni. Þær útskýra eigin fjarveru frá kvennabaráttu með því að þeim og öðrum hafi verið talin trú um að kvennabaráttan væri f góðum höndum. Mér finnst þetta ekki vera nokkur einasta fjarvistarsönnun. Ef maður er ósáttur við hvernig komið er fyrir þeim málstað sem maður ber fyrir brjósti er ekki hægt að saka aðra, sem þó hafa staðið í baráttunni, fyrir að hafa ekki staðið sig nógu vel. Þá er bara að taka til hendinni og leggja sitt af mörkum. Ég hef ekki heyrt eina einustu gagnrýni frá sjálfstæðum konum á þeirra eigin flokksforystu og það karlstýrða kerfi sem ríkir í þeirra eigin flokki og gegnsýrir öll stjórnmálin og veldur því hvað konur eiga erfitt uppdráttar. Sjálfstæðar konur hafa verið auglýstar upp á fundum um allt land þar sem þær hafa verið að kynna þingmenn kjördæmanna sem nær undantekningalaust eru karlmenn og mér vitanlega hafa aldrei stutt konur eða kvennapólitík. Mér finnst þær vera að láta nota sig í þessum kosningum til að draga að konur til fylgis við flokkinn. í staðinn fáþær hvorki þingsæti né áhrif. Dapurlegast af öllu er að sjá þegar sætið hans Markúsar Amar losnar skuli engum detta í hug að setja þar unga og efnilega konu. Forystan velur karl sem hefúr verið á þriðja áratug í stjómmálum og maður hélt að væri hættur. Þetta er flokkur sem ekki þekkir sinn vitjunaitíma og ég skil ekki Mþægni þessara sjálfetæðu kvenna að það skuli ekki hafa heyist orð fóþeim út af þessu.“ Kvennalistinn vísar veginn til framtíðar Hveis vegnaætti fólk að kjósa Kvennalistann? „í mínum huga skiptir það verulegu máli til þess að hafa áhrif á flokkakerfi famtfðarinnar Kvennalistinn veiður að hafa sterka stöðu til að hann geti tekið þátt í því að visa veginn til fómtíðar í íslensku flokkakerfi og það finnst mér mjög mikilvægt núna Ef tiyggja á að kvennapólitík eigi sér málsvara í flokkakerfi framtíðarinnar verður Kvennalistinn aðverasteikurmeðansú umræða fer ffam. Auk þess sýnist mér að konum muni ekki fjölga á Alþingi miðað við ffamboðslistana sem liggja fyrir nema með sigri Kvennalistans. 'í ræðu sem Magdalena Schram flutti á tíu ára afmæli Kvennalistans fyrir tveimur árum benti hún okkur á allt það sem við höfúm fengið áoikað á undanfdmum árum. Hafði hún það til maiks að þar sem áður vom troðningai; illfærir konum, væm að myndast sæmilega greiðfærar götur. En vegalagningunni er ekki lokið. Framtíð íslenskrakvennaogkarlaræðstekki afþví hvort við náum hraðlestinni til Brussel eða sitjum föst á lestaistöðinni heldurþví hvort okkur tekst að finna leið til þess að bæði karlar og konur fái notið síri og séu metin að veiðleikum í Mensku samfelagi en mæö ekki hindrunum, smíðuðum úr foidómum og fyrirffamgefhum kynhlutveikum. Þessa leið veiðum við að finna, þennan veg inn í framtíðinaveiðum við að leggja“

x

Pilsaþytur: kosningablað Kvennalistans 1995

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pilsaþytur: kosningablað Kvennalistans 1995
https://timarit.is/publication/1232

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.