Framfari - 28.03.1879, Blaðsíða 3

Framfari - 28.03.1879, Blaðsíða 3
via allt tn'.aijbtningn-salh lutersku kirkjunmr sem dumflyjanlegt ok a herbum ahnennings innan pess- ara kirkjuljelaga, jafnvel abur en harm pekkir nokkub a?) mun til innihalds peirra. Og i sann- leika meira til: uefnilega lieil hruga fomluterskra gubfraebisrita fra 16.. 17. og IB. old. Er pab pa svo ab skilja, munu sumir spyrja, ab til pess ab gjjrast synddumabur verbi mabur abur ab hafa rannsakab oil pessi rjetttninabarrit og sampykkt innihald peirra? Nei. enganveginn. Ekki from- ur en safnabarlimir sjera Pals porlakssonar purftu ab rannsaka Agsborgarjatninguna oghin i.nnur jatn- ingarrit luterskuiniar abur en peir buudu sig vib pau sem sina truarreglu. Og pab er ekki einu sinni beldur svo ab skilja, ab abnenningnr f norsku synddunni 1 orbi kvebnu bindi tru sina vib bib marga og mikla, er bin dminnstii fornu gubfraeb- iscit hafa inni ab lmlda. En Eitt er vist, og pab similar Asperheim til fullnustu, ab bin eini areibanlegi vegur til sannrar truar er, sa ink vie rut rjettri sy nddu-skobun, ab lesa bibliuna gegn uni sjon- auka liinna fornlutersku gubfraebisrita. Walter og ollum bans Iporgdngumonnuin, smaum og stdrum, pykir pab dliaifa, ef einbvcr gengur beint ab ritningunni 1 vissri von uni ab hann fyrir rann- sdkn bennar muni komast ab sdmu niburstdbu eins og Luter og fjdgismenn bans til forna, og po er pvl ab einu leyti lialdib fram, ab liei- lcig ritning sje ljds i bverju einstf.ku at- ribi'), og bins vegar pvi, ab liiburstaba su. er hinir fornlutersku gubfraebingar komust til, hafi verib bsebi rjett og fullkomin. Truarjatningarritin eru nu f peirra augum dniissandi til rjetts skilnings a ritningunni, en pau eru ekki einhlit. pvl nn'rg eru pan truaratribi, sem par er ann- abhvort sleppt alveg eba ekki ndgu liakvaemlega akvebin. Svo synist peim Waltersmonnuin, og pvi verbur Ilka ab ((sla fostu” svo miklu meiru af fornlutersku en triiarjatningunum. pessi fornlut- ersku rit eru nu a pann butt bindandi fyrir samviskur synddumanna, ab komist einhver i rann- sdkn heilagrar ritningar ab annari niburstcbu, jafn- vel pdtt abeins sje i smaatribi. lieldur en pessi gbmlu rit, og hann svo ekki, pegar bonuin er synt fram a, live mismunandi sje bibliuutlegg- ing bans og liinna fornu gubfriebinga, best til ab jata, ab bonuin hafi yfirsjest, pa er liann jafnbarban dsemdur tniarvillingur, sem ltekki vilji beygja sig undir gubs orb”. [Meira sibar]. , ..Ill ,r,,,ri !■' I Framfara nr. 14. pessa ars befir aun- ar peirra manna, sem eitt sinn hefir verib talinn ritfasrastur hjer i nylendunni, hr. J. Briem enn a ny gengib fram a ritvbllpm og i greininnj t(F:'ir veit bverju fagna skal” gjdit, tilraun til ab rannsaka og leysa ur pcirri spurningu, ab hve niiklu ley ti peir menu bjer i nylendunni, sem stjdriiarlan hafa pegib, hafi rjett a ab fiytja hjeban burtu. Fyrir pcssa tilraun a hann pakk- ir skilib, pvi pab er mjog aribandi atribi og pess vert, ab menn ibugi pab, sem nakvaimleg- ast og hlutdrsegnislaust. Hjerumbil pribjungur greinarinnar gengur til heiinspekilegra rannsdkna urn 4lebli” d<ra og manna, (lbreyfingar” peirra ur einum stab i annan, til pess ab geta verib par , (sem best er fyrir niunn og maga” o. s. frv. pab er hvorttveggja, ab petta er litilsvert i sjalfu sjer, og kemur mali pessu ekki beinlinis vib, enda er jeg braeddur uni ab rnjer mundi eigi takast, ab rita svo uni pab efni, ab ritstjdrn Frf. fyndi sjer skvlt ab taka pab. pab vieri lafhaegt ab iy 11a dalk eptir dalle 1 Frf. efmab- ur t. d. v iI'di rannsaka pab spursmal ut i allar aesar, hvort beldur menn alrnennt jeta til ab 1 i f a , eba lifa til ab jeta, (eins og naest virbist liggja skobun hofundarins), einkum ef far- 1) Flest annab kristib i'dlk truir pvi, ab gubs orb sje ljost i ollu pvi, sem naubsynlega utheimt- ist til salulijalpar, og natturlega mdrgu obru, en par a mdti engan veginn i bverju einst.iku at- rifti. pessi tru er ekki beldur tekin ur lausu lopti; pvl til s.innunar vil eg abeins benda a, ab Pjetur postuli tekur pab Irani a einum stab (2 Pjet. 3, 16), ab i brjefum Pals sje sumt pung- skilib. ib vreri a aliar lilibar ut fyrir ofnift. Hitt er torveldara ab gj.'.ra pesskonar ritgjorbir svo a- lleyrilegar og girnilegar til froSlniks, ab leseild- nr blabsins eigi mundu kalla pab bull og hringl- anda og - fyrtast a kaupuuum. Nu, jeg bib liaibi Frf. og lesendurna l'orlats a pessum uturdur, ef peim kynni ab virbast hann oparfuf. Jeg kern pa aptur til etnisins og greinarinnar. Ab endingu rannsdknanna kemst h .fundimnn ab peirri niburst.lbu, ab 14maniiskepiian, eins og dyr- in”, {t. d. porskar. asnar og hanar] megi vera par (a belt ?) a heiniins Ik.guni, sem lielini best likar”, sje pab ekki ..osambobid maunlegri soma- tilfinningu”. petta er abalreglan. En pegar liana skal heimfiera til nylendnmaiina hjer, verbur fyr- ir i gdtunni illur prandur, pab er: stjdrnarlaii- ib. Fyrst virbist holundirium (.ekki geta verib rjett, ab vil j a f ara, an pess ab borga IS nib”. Sibar vili hann po ((ekki segja undan- tekningarlaust” ab pab sjojraugt ab fara, an pess ab vilja borga sina skuld. Ab sib- ustu gengur lninn ab pvi visu, ab liann (-fai a- rmeii” fyrir pab, ab liann aliti (irangt, ab menn fari orbalaust i burtu hjeban meb lan pab; er stjornin v e i 11 i n y 1 e n d u;ii n i . pegar pessar setningar eru samanbornar, er eigi aubvelt ab sja, liver meiningin er. Vera inn ab hefundurinn bail tv;er skobanir undireiris, abra 4.privat”. og liina ^public”, ell po ei aub- sjeb. aO bonuin sjalfum pykir rnest varib 1 hina sibustu. petta ma raba i.l' pvi, ab meb pessu aliti siuu vill hann eptir eigm sogn vinna hvert afreksverkib obru meira; (tvernda rj e 11 peirra sem kyrrir vilja vera, drengskap peirra, er fara vilja, gagn landa vorra a islandi”, (ls6ma”!) binnar islensku pjdbar, og (lrj o t t”i) Kanadarikis. petta eru allt mikil parfaverk og sannkbllub prekvirki, og pab vairi eigi iitib lan fyrir alia blutabeigendur, ef Johann Briem meb eintdmu aliti siuu greti svo l<miklum blutuui” til vegar komib. Hjer er aptur, pvl mibur, eigi ljost, hvor meini.ngiu er lijii hdfuudmum og ej pab mjug sorglegt, pegar um pvilik atrib- isorb er ab gjora, sem, efi til vill, undir er kom- irui heill, sonii og rjettur beillar pjobar og rikja. En meb pvi pab er mjug oliklegt, ab nokk- ur komist (,orbala ust” hjeban ur nylendunni buferlum, og omogulegt, ab nokkrir menu kom- ist burt meb pessar attatiu piisundir dollara -(er stjornin veitti nylendunni"’, (og enda pdtt aliir fieru burtu) pa mun meiningin vera su, ab pab sje rangt, ab nokkur fari burtu, an pess ab gjora grein fyrir shium parti af stjornarianinu, eba senija um pab vib umbobsmann stjdrnarinnar. Eli vau'i petta alit lidfundaritis, pii er par a mdti dskilj- anlegt, ab hann telur sjer vis annuli fyrir pab, pvi jeg veit eigi betur en petta sje allra manna skobun hjer i nylendunni. Og po einhver kynni ab bittast, sem reyndi til ab 4lsvikjast” eba >tstrjuka" burt meb pab, sem hann kynni deytt ab eiga af stjdrnarlanniu, pa mundi hann aldrei dirfast ab anueia peim, sem kalla pab rangt og odrengilegt, petta vairu pa astsebuiausar get- sakir, og oskiljanlegar af peim mauni, sem talar svo opt og mikib um ((rjett” og (.gildi’ , og bef- ir pegar syut ab hann er dtraubur ab ganga a hdlin fyrir binn Jsleuska lmgsuiiarbatt”. Ef pab skyldi vera alit J. B., (eins og sumt bend- ir til i grein bans), ab menu hafi eigi rjett og sjeu eigi frjalsir, ab fara hjeban ur nylendunni, uema pvi ab eins ab peir abur borgi allt stjdrn- arlan sitt, og skuii elia ddrengir lieita, pa er allt obru uiaii ab gegna, pvi mjug fair inunu hafa pa skobun. Hjer er spurmngin pessi: Er pab dbeibarlegt og ddreugilegt ab fiytja hurt ur nylendunni, an pess ab geta abur borgab stjornarian sitt, eba hefir sfjdrnarlanib skert persdnulegt frelsi manna ? Ur pessari spurningu er naubsynlegt ab leysa skyrt og skorinort, baebi peirra vegua, sent burtu fiytja, og eins hinna, sem eptir sitja. Af pvi ab lantakan blytur ab skobast sem eiuskonar samningur milli Kanadastjdniar og Islendinga, pa 1) pessi orb, sem rnjer pykja einna mest verb, eru aubkennd af rnjer og jeg get ekki sjeb, livers pau hafa att ab gjalda hj& liofundinum. er allt undir pvl komib. pegar . pessari spurn- ing ska) leysa, livort stjornin uppliallega liefir bundib lanib peim skibnala, ab lantakendur skyldu dvelja bjer i nylendunni, uns lanib vieri endurborg- ab, og Islendiugar siban gengib ab pvl. En hvorugt petta a sjer, rnjer vitanlega, liokknrn stab, pessvegna get jeg eigi betur sjeb, en mabur hafi ful!an rjett ti! ab svara spurningu pessari lieitandi. Kanadastjorn liefir vafalaust veitt 1 a11- ib _,til stofiiunar og efiingar nvlendu pessari”, oj^ffitJas t til. ab lantakendur stabnamidust bjer og yrktu landib, en lienni hefir aldrei til biigar komib — pab pori jeg ab segja — ab setja Islendinga (lantakendur) sem eiuskonar innstaebu- kiigiidi a jarbirnari), bvorki um skemmri nje lengri tlma. pab vat - og astlun Islendinga ab bua bjer um sig og sina, alda og dborna, og ( .una bjer glabir vib sitt". Btebi stjornin og (slend- ingar hafa og, an efa, lialdib ab landib vseri gott og nylendusvaibib vel valib. Nti befir bin stal- liarba og iskalda rcynsla synt, ab pd Nyja-fsland sje i sjalfu sjer vel lifvasnlegt og ab morgu leyti gott land, pa liefir pab eigi ab slbur pa gall a og dkosti, sem ofvaxnir eru kropt- u in f j e 1 a u s r a man n a . pannig hafa bvor- umtveggju, stjorniniii og Jslendinguni, brugbist gobar vonir, meb dbruni orbuin: ..speculationin” hefir mistekist. llvab getur pa verib ebliiegra og sanngjarnara en ab babir blutabeigendur taki I patt i skabanuni ? pab er ab visu mjog illt, ab Kanadastjdrn skuii missa nokkub af fje pvi, er buii-i gobu trausti befir lanab Islendiiigufn til nylendustofnunar, en bitt er pd enn verra, ab Islendiugar hafa flestir eytt eigi abeins aleigu sinni beldur hjerumbil priggja ara atvinnu pvi mer til einkis, og hafa par a ofan latib marga fraendur og vini fyrir dliolla og onoga fiebu og illan abbunab. pab er og ilia farib, ef stjornin tier eigi landib yrkt. eins og him befir tilaetlast, pareb him hefir lagt svo mikib i sulurnar, en pab er pd harbara, ef menn neybast til ab lata bjer eptir jarbabtetur slnar lyrir alls ekki neitt og ganga slippir og snaubir fra liusi og beim- ili uti blainn. pab liggur i augum uppi, ab eng- inn muni gjora pvillkt ab ganmi sinu eba af ..o- eirb”, og brjalsemi, beldur af orvamtingu um framtfb sina bjer. Og liver er sinuni knutum kunnugastur. Ef margir fiytja lijeoan burtu. pa er sjon sdgu rlkari, ab nylenduvalib befir mis. heppnast. Og pessi liiistuk cettu eigi ab koma nibur a Islendiugum einum beldur ollu fremur stjorniniii ab minnsta kosti hvab snertir abalfiokk nylendumanna, er fluttist hingab sumarib 1876-) Allt um pab er pab ijarri minni meiningu, ab stjornin ein beri skabann? Henni hefir farist svo drengilega vib Islendinga, ab peir aittu meb fusu gebi, ab borga pab, sem peir geta borgab af laninu um leib og peir fiytja burtu — Um hina, sem kyrrir eru, er hjer eigi ab neba — Og ef peir gjora pab, pii er’illa gjdrt og dmannlega. ab berja pa brlxlmn um dheibarlegan eba odrengi- an vibskilnab. pab virbist sanngjafnt, ab Kanada- stjdrn beimti gripi sina ahold og verkfori, sem bun befir lagt til nylendunnar, en sleppi ollum matvielareikninguin en ab fslendingar skili ollu aptur. sem til er af peasum hlutum, eba pa and- virbi peirra, ef peir geta pab -f&tsektar vegua. Enginn skvldi mtla binni frjalslyndu og maiinub- legu Kanadastjdrn. ab bun mundi vilja gjora sjer pii miiinkun ab beita ofriki tii ab Ha nokkrum dollurum af fatsekum Ijulskyldumfinnum, sem i gdbu tiausti hafa pegib tilbob hennar og flutt hingab, og lata pa allslausa og halfnakta fra sjer fara. Og pd hefir pessu verib fleygt eptir „ag* gentum” stjdrnarinnar. Hitt er og dtnilegt, ab peir, sem kyrrir verba bjer i nylendunni og bet- ur eru settir, ba£a betri vonir, eba komast eigi burtu, pd peir niaske vildu, reyni til ab kasUi bakslettuui a pa, sem leita hjeban, af pvl peim synist sjer eigi' lifvienlegt i nylendunni. pab er 1) 1 Eusslandi er enda buib ab afnema pess- kouar prselsbund. 2) Hun sampykkti landkjdrib og sendi siban agenta slim, pa herra Sigtr. Jdnasson og Kriegev beini til islands til ab bjdba Jslendinguni einum einmitt petta land en ekki annab.

x

Framfari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Framfari
https://timarit.is/publication/867

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.