Norðurslóð - 24.10.1980, Qupperneq 1

Svarfdælsk byggð & bær
4. árgangur
Föstudaginn 24. október 1980
8. tölublað
Skólasetning á Húsa-
bakka - Rabbað við skólastjórahjónin
Þriðjudaginn 30. sept. var Húsa
bakkaskóli settur í glaðasói-
skini og haustblíðu. Vel var
mætt af nemendum, en auk þess
var þarna þó nokkur slæðing-
ur foreldra og annarra vanda-
manna skólabarna.
Það kom fram í setningar-
ræðu skólastjóra, að þetta er í
25. sinn að skólinn er settur á
Húsabakka, en vígsla hans fór
fram í september árið 1955.
Engin sérstök hátíðarsamkoma
var þó að þessu sinni, en
skólastjóri gaf í skyn, að af-
mælisins kynni áð verða minnst
betur síðar.
Að þessu sinni eru nemendur
við skólann aðeins 39 í 6 bekkj-
ardeildum, því að auk 8. bekkj-
ar, sem sótt hefur skólann á
Dalvík undanfarin ár, er 7.
bekkur nú líka þar. Ástæðan er
sú að í þeim árgangi eru aðeins 2
börn og hefur skólinn ekki rétt
til að halda 7. bekk af þeim
sökum. Svo er þó að skilja, að
þegar stærri árgangar koma á
þennan aldur verði kennsla í 7.
bekk aftur tekin upp við skól-
ann.
Starfsfólk við skólann er að
mestu það sama og áður, þ.e. í
mötuneyti Ósk Þórsdóttir, ráðs-
kona, og Halla Einarsdóttir
aðstoðarstúlka, við ræstingu
Fjóla Guðmundsdóttir og Val-
borg Sigurjónsdóttir og bryti
Sigríður Hafstað. Stundakenn-
arar verða Kári Gestsson og
Valborg Sigurjónsdóttir, sem
kennir nemendum hannyrðir,
en smíðakennslu annast skóla-
stjórinn. Bæði kynin fá sams-
konar handavinnukennslu.
Fastir kennarar eru Björn
Daníelsson, sem kennt hefur
lengst allra við skólann, og svo
nýja fólkið Björn Þórleifsson,
skólastjóri og kona hans Júlíana
Lárusdóttir, kennari.
Nýir kennslukraftar.
Sú breyting hefur á orðið
síðan í fyrra, að Heimir Krist-
insson, sem verið hefur skóla-
stjóri í 7 ár, hefur látið af því
starfi, fengið ársfrí frá kennslu
og stundar nú nám yið hljóm-
listardeild Kennaraháskólans.
Ennfremur hætti Þyri Jóns-
dóttir kennslu, en hún var
kennari við skólann tvö síðast-
liðin skólaár. Sömuleiðis Helga
Þórsdóttir, sem kennt hefur
handavinnu stúlkna um árabil.
Nýr skólastjóri er nú Björn
Þórleifsson og fastur kennari er
kona hans Júlíana Lárusdóttir,
eins og að ofan er getið.
Nýlega átti blaðamaður
Norðurslóðar viðtal við þau
hjónin til að forvitnast lítil-
lega um hagi þeirra og hug í
sambandi við starfíð. Hér birt-
ist lausleg endursögn af rabb-
innu.
Björn Þórleifsson, hver er hann?
Faðir hans er Þórleifur
Bjarnason rithöfundur, áður
kennari og námstjóri fyrst á
Vestfjörðum, síðar á Vestur-
landi. Móðirin var Sigríður F.
Hjartar, dóttir Friðriks Hjartar,
sem kennari var á Siglufirði og
víðar og margir Svarfdælingar
þekktu. Sigríður er nú látin.
Björn ólst upp á ísafirði og síðar
á Akranesi. Þá var hann mörg
sumur í sveit, lengst af á
Hjarðarfelli hjá Gunnari Guð-
bjartssyni. Hann varð stúdent
frá M.A. lauk siðan prófi úr
Kennaraskólanum, kenndi í 2
ár, vann hjá sálfræðideild skóla
í Reykjavík, var félagsmála-
stjóri á Akureyri í 2 ár og varð
að lokum deildarstjóri hjá
Rauða krossinum. Sem slíkur
var hann m.a. sendur til
Malasíu til að sækja bátflótta-
fólk frá Víetnam, sem hér fékk
hæli.
Júlíana Lárusdóttir, hver er
hún?
Hún er hálfsvarfdælsk, dóttir
Lárusar Arnórssonar frá
Upsum og konu hans Ásthildar
Sigurgisladóttur, sem er hálf-
systir Jóns G. Sólnes. Hún varð
stúdent frá M.R. og lauk síðan
prófi frá Kennaraskólanum.
Tók síðar B. A. próf í heimspeki
og bókmenntum við H.í. Hún
hefur verið kennari í 6 ár í
tveimur lotum, nú síðast í 3 ár
við Fellaskóla í Breiðholti,
Reykjavík.
Hversvegna hurfu hjónin frá
góðum stöðum í höfuðborg-
inni og fluttu út á land?
Þessu er nú svolítið erfitt að
svara i stuttu máli, því það geta
verið svo margar ástæður fyrir
slíkri ákvörðun. En ætli megi
ekki segja svo sem, að það hafi
einna helst verið löngun til að
öðlast nýja reynslu og kynnast
annarri hlið á landi og þjóð-
lífi. Líka vóg þungt vonin um að
geta sinnt betur drengjunum,
þeir eru tveir, og skapað þeim
betra og friðsamlegra umhverfi.
Það er svo óskaplega erfitt fyrir
foreldra, sem bæði vinna úti í
Reykjavik, að hafa nægan tíma
bara til að umgangast börnin
sín og sinna þörfum þeirra til
sálar og líkama.
Og hvernig er svo reynslan
hingað til?
Reynslan er nú ekki nema
tæpur mánuður, en fram til
þessa er hún öll ágæt. Við
vorum alltaf bjartsýn á þessa
nýbreytni, aðeins dálítið kvíðin
að við myndum kannske ekki
standa okkur nógu vel sem
umsjónar- og ábyrgðarmenn á
svona stóru heimili, sem heima-
vistarskóli er, þótt hann sé
fámennur.
Þetta eru geysileg umskipti. í
Fellaskólanum eru t.d. 1400
nemendur og 60 kennarar. Þar
ber maður bara ábyrgð á sínum
litla hópi og bara meðan
kennsla fer fram. En hér þarf
maður að vera „vakandi“ allan
sólarhringinn. Samt finnst okk-
ur þetta vera ljúft og létt og við
erum alls ekkert stressuð. Það
sem gerir þetta svo létt og
notalegt er áreiðanlega ekki síst,
að hér starfar áfram sama
ágætisfólkið og verið hefur,
samkennararnir og starfsstúlk-
urnar. Okkur finnst við vera
afskaplega heppin hvað þetta
snertir eins og annað. Svo finnst
okkur bara börnin vera svo ljúf
og þægileg í öllum samskiptum.
Það eru engin hegðunarvanda-
mál.
Líka léttir það okkur róður-
inn að við borðum í heimavist-
Framhald á bls. 4.
Júlíana, Bjöm skólastjóri og Björn kennari.
Útgerð og fisk-
vinnsla á Dalvík
Nokkru meiri afli hefur verið
verkaður hér á Dalvík nú en á
sama tíma í fyrra. Við lauslega
samlagningu virðist okkur hjá
Norðurslóð, sem rúmlega
10.100 tn. hafi verið verkuð á
þessu ári á móti 9.500 tn. í fyrra.
Þá kemur í ljós, að nær jafn
mikið hefur farið til frystingar,
söltunar og skreið, eða um 3.300
- 3.400 í hverja verkunaraðferð.
Þetta þýðir að til muna meira
hefur verið verkað í skreið nú,
en minna farið til söltunar og
frystingar.
Til að fá fréttir af því sem
hefur verið að gerast og er á
döfinni í sjávarútvegi hér á
Daivík leituðum við til forsvars-
manna þeirra fyrirtækja sem
verka afia á staðnum og kom þá
eftirfarandi í Ijós.
Fiskvinnsla K.E.A., Dalvík.
Fram til 1. okt., hafa verið
tekin til vinnslu 5.966 tn. hjá
kaupfélaginu og skiptist aflinn
þanig eftir vinnsluaðferðum:
til frystingar 3.114 tn. 52.2%
í söltun 1.393 tn. 23.4%
saltflök 85 tn. 1.4%
skreið 1.374 tn. 23%
Aflinn er af ýmsum bátum,
svo og togurum, en afli togar-
anna er sém hér segir, á sama
tíma:
Björgúlfur E.A. 312 2.961 tn. 22
veiðiferð.
Björgvin E.A. 311 3.016 tn. 22
veiðiferðir.
Nokkur fiskmiðlun hefur ver-
ið frá hendi kaupfélagsins til
annarra fiskverkenda á Dalvík
svo og Hrísey og Hjalteyri.
Fleira er tiskur en þorskur.
Fiskverkun Jóhannesar og
Helga hf.
Það sem af er árinu hafa verið
verkuð 740 tn. af fiski. Um 350
tn. hafa farið í salt og 390 tn. í
skreið. Þar af hefur Stafnes
aflað 530 tn.
Fyrirtækið hefur nú fest kaup
á m.s. Guðfinnu Steinsdóttur
ÁR. 10, sem er 149 tn. stál-
bátur, byggðurí Noregi 1963, en
var yfirbyggður 1979. í bátnum
er Lister aðalvél 495 hö. Hann
er útbúinn til neta-, línu- og
togveiða, auk síldveiða, méðal
Framhald á bls. 4.
Ljósm. Jón Baldvinsson.
Slátrun lokið -
Metfé á mettíma
Sauðfjárslátrun er nú lokið í
sláturhúsinu á Dalvík. Hjá
Jóhannesi Haraldssyni fékk
blaðið upplýsingar um fjölda og
meðaltöl, sem hér fara á eftir.
Tölurnar eru mjög nærri réttu
lagi, en getur þó skeikað eilítið
frá endanlegri niðurstöðu.
Svigatölur eru frá í fyrra.
Fjöldi dilka var 11.995
(14.574) og fullorðins fjár 970
(2.273). Meðalfallþungi dilka,
að frádregnum 2% fyrir vatns-
tapi, varð 14,51 kg. (12,47 kg.)
Sem sagt rúml. 2 kg. þunga-
aukning frá vonda haustinu
1979. Samt er heildarkjötþungi
nokkru minni en þá (ca. 6
tonnum) vegna fækkunar slát-
urdilka. Áberandi er einnig
fækkun fullorðins sláturfjár.
Flokkun kjötsins var einnig
frábær, eins og við mátti búast,
og að sögn dýralæknis hefur fé
sjaldan eða aldrei verið heil-
brigðara en nú.
Mestan meðalþunga dilka
hafði Konráð Gottliebsson á
Burstarbrekku í Ólafsfirði.
Hann slátraði 48 dilkum, mest
tvílembingum að sögn, og var
meðalþunginn, að 2% frádregn-
um, 21,6 kg. Þyngstur dilkur
kom þó úr Svarfaðardal. Hann
vóg 31 kg. eigandi Hjörleifur
Hjartarson á Tjörn.
Þá var slátrað hrút, sem
taldist metfé. Skrokkurinn vóg
59,3 kg. eigandi Vilhelm Svein-
björnsson í Vegamótum á Dal-
vík.
Að lokum má hafa það eftir
sláturhússtjóra, að slátrunin
gekk sérstakléga vel og
vandræðalaust, þrátt fyrir það,
að vetur datt á skyndilega viku
af október og hefur ekki vikið á
brott síðan.
Slátrunin hófst 23. sept. og
var lokið 21. október, enda
þjappað saman eftir megni
vegna tíðarinnar. Starfsfólk var
liðlega 50, nokkuð jafnt skipt
frá Dalvík, Svarfaðardal og
Árskógsströnd.