Norðurslóð - 29.03.1988, Blaðsíða 8

Fréttahomið
að er mikill uppgangur í
hestamennskunni um þessar
mundir. Hér segir frá því. Prjár
tamningastöðvar eru í gangi í
dalnum, hvorki meira né minna.
Á Þverá í Skíðadal hjá Ingva
bónda er tamningamaður vestan
frá Borgarnesi, Sigurður Sam-
úelsson að nafni, og er með 12-15
hesta í takinu. í Syðra-Garðs-
horni er Anton Páll Níelsson frá
Dalvík með aðra tamningastöð
og svipaðan fjölda hrossa í tak-
inu. Og á Grund hefur Þorsteinn
Stefánsson á Dalvík aðstöðu fyrir
þriðju stöðina. Á Hánefsstöðum
er svo Hilmar Gunnarsson í Dæli
með hrossabú sitt 30-40 stykki og
stundar tamningu í hjáverkum
sínum.
Geta má þess að nú er stefnt að
héraðssýningu kynbótahrossa um
Páskasnjór á Dalvík 1988.
Tímamót
Skírn
24. janúar kl. var skírður í Langholtskirkju í Reykjavík, Björn
Þór. Foreldrar hans eru Áslaug Valg. Þórhallsdóttir og Guð-
mundur P. Júlíusson (frá Höfn), Lokastíg 1, Dalvík.
Afmæli
Pann 27. mars varð níræður Gunnlaugur Gíslason á Sökku.
Þann 27. mars varð sjötugur Hreinn Jónsson bóndi á Klaufa-
brekkum.
Norðurslóð árnar þeim heilla.
Andlát
21. febrúar lést Jón Jónsson fyrr-
verandi kennari, Dalvík. Jón fædd-
ist í Skriðu, Svarfaðardal 25. maí
1905, sonur Jóns Sigtryggs Jónsson-
ar og Guðrúnar Jóhönnu Sigurjóns-
dóttur. Aðeins einn bróðir hans
komst til fullorðinsára, Helgi Símon-
arson er býr á Þverá í Svarfaðardal.
Jón missti föður sinn ungur en
ólst upp með móður sinni á prests-
heimiíinu á Völlum. Lauk hann
stúdentsprófi vorið 1930 og hóf þá
um haustið unglingakennslu á Dalvík ásamt Helga bróður-
sínum. Hafði Jón áður starfað sem heimiliskennari. Þeir er nutu
kennslu Jóns fundu glöggt að þar fór maður er hafði sérstaka
hæfileika til þessa starfa. Hann var ákveðinn en réttlátur og
lagði sig mjög fram uin að nemendur sínir lærðu, ekki síst
íslensku sem var hans aðalkennslugrein. Jón var skólastjóri á
Siglufirði frá 1931 til 1943 og við skólann á Dalvík kenndi hann
frá árinu 1948 til 1970 er hann varð að láta af starfi sakir heilsu-
brests.
Jón hóf ungur afskipti af félagsmálum og kom þar mjög víða
við sögu enda ófeiminn við að styðja af dugnaði þau mál er hann
taldi horfa til framfara og hagsbóta. Hann starfaði í fjölmörgum
nefndum fyrir bændur í Svarfaðardal, var í hreppsnefnd Svarf-
aðardalshrepps. Hann átti lengi sæti í stjórn KEÁ og var í hópi
þeirra manna er stofnuðu Lionsklúbb Dalvíkur. Þá tók hann
virkan þátt í starfi Framsóknarflokksins og var um tíma vara-
þingmaður.
1934 kvæntist Jón Önnu Arnfríði Stefánsdóttur frá Gröf og
eignuðust þau hjón alls 9 börn sem eru: Stefán, Gunnar, Jón
Anton, Helgi, Filippía, Gerður, Kristján Tryggvi, Svanfríður og
Hanna Soffía. Þau hjón bjuggu m.a. í Gröf og á Böggvisstöðum
og eru þeir ófáir sem nutu mikillar gestrisni þeirra hjóna á þeim
bæjum. Jón og Anna fluttu inn á Dalbæ 1979 en Anna lést í árs-
byrjun 1985.
Jón varð jarðsunginn frá Dalvíkurkirkju 27. febrúar sl.
29. febrúar lést Jóhann Björgvin
Jónsson fyrrum bílstjóri, Arnar-
hóli, Dalvík.
Jóhann fæddist á Selá á Árskógs-
strönd 13. júlí 1914, sonur Jóns
Jónssonar frá Göngustöðum og
Þuríðar Kristínar Sigfúsdóttur frá
Grund. Þrír bræður hans komust á
legg, Tryggvi og Arngrímur sem
eru báðir látnir og Guðmundur sem
er búsettur á Akureyri.
Kornungur flutti Jóhann með
foreldrum sínum til Dalvíkur og 1930 flutti fjölskyldan í Arnar-
hól sem Jón og Þuríður byggðu. Bjó Jóhann þar til æviloka eða
í tæpa 6 áratugi. Ungur fór Jóhann á sjóinn en hóf 1944 að aka
mjólk úr Svarfaðardal í Mjólkursamlagið á Akureyri. Þær ferðir
voru oft erfiðar og kröfðust mikillar þrautseigju af bílstjórun-
um. Var og mikið í húfi fyrir bændur að ekki væri gefist upp því
afurðin geymdist illa. Þessu starfi sem og öðru því er Jóhann tók
að sér gegndi hann með einstakri samviskusemi og skyldurækni
eins og hann var þekktur fyrir. Urn miðjan sjöunda áratuginn
tók Jóhann við starfi húsvarðar við Dalvíkurskóla og gegndi því
til vorsins 1985. Söngvin var hann og stóð lengi við hliðina á Vil-
helm vini sínum bæði í Karlakórnum og Kirkjukórnum á
Dalvík.
1952 hóf Jóhann búskap með eftirlifandi eiginkonu sinni
Friðrikku Óskarsdóttur frá Kóngsstöðum og eru börn þeirra
þrjú: Margrét Vallý, Þuríður Jóna og Valgerður María.
Jóhann var jarðsunginn frá Dalvíkurkirkju 5. mars sl.
11. mars lést Guðjón Sigurvin Sig-
urðsson, Svæði, Dalvík.
Guðjón fæddist á Dalvík 9. október
1908 sonur Sigurðar Jóns Guðjóns-
sonar og Önnu Sigurðardóttur sem
síðar áttu heima í Mói og voru
kennd við þann bæ. Guðjón var
næst elstur 11 systkina og eru 8
þeirra enn á lífi. Þau voru auk
Guðjóns: Kristján, sem er látinn,
Rósa, Sævaldur, Hallgrímur, sem
er látinn, Kristinn, Sigrún, Albert,
Laufey, Marinó og Lilja. Sjómennskan beið Guðjóns þegar um
fermingu og sótti hann sjóinn fram yfir miðja öldina m.a. sem
vélamaður. Hann lærði því snemma að vinna af krafti og bjó að
því alla tíð en hann var ákaflega vinnusamur maður og mátti
helst aldrei vera aðgerðarlaus. Eftir að Guðjón kom í land vann
hann við fiskverkun allt þar til í fyrrasumar er hann varð að
hætta sakir heilsubrests.
1932 kvæntist Guðjón eftirlifandi konu sinni Unni Sigurðar-
dóttur frá Svæði, Dalvík, og var sá bær heimili þeirra í rúma Vi
öld eða þar til þau fluttu á Dalbæ fyrir um fjórum árum. Einnig
ólu þau upp Hugrúnu bróðurdóttur Guðjóns og barnabörn sín
Sigurð og Ágnesi. Niðjar þeirra eru nú um 30 og dvöldu margir
þeirra ófáar stundir í Svæði um lengri eða skemmri tíma, hvar
þau lærðu ekki síst iðni og vinnusemi sem Guðjón var ötull við
að miðla þeim af hlýju og nærgætni. Guðjón var glaðsinna og
söngvinn maður. Einnig var hjálpsemi hans og greiðvikni
alkunna bæði við ættingja sem nágranna.
Guðjón var jarðsunginn frá Dalvíkurkirkju 19. mars sl.
14. mars lést Anna Jóhannsdóttir
fyrrum húsfreyja Syðra-Garðs-
horni, Svarfaðardal.
Anna fæddist í Brekkukoti,
Svarfaðardal, 27. apríl 1893 dóttir
hjónanna Steinunnar Zophonías-
dóttur og Jóhanns Jónssonar. Hún
var yngst 6 systkina sem öll eru nú
látin en þau voru auk hennar: Ingi-
gerður Soffía, Zophonías, Árni,
Sigurjóna Steinunn og Sveinbjörn
Tryggvi. 1916 giftist hún Daníel
Júlíussyni í Syðra-Garðshorni og varð sá bær heimili þeirra
hjóna upp frá því og aðsetur Önnu þar til hún flutti á Dalbæ
1979.
Börn Önnu og Daníels eru fimm: Steinunn, Jóhanna María,
Júlíus Jón, Jóhann Kristinn og Björn Garðar. Á heimili þeirra
í Syðra-Garðshorni dvöldu einnig mörg börn og unglingar í
lengri eða skemmri tíma. Var oft ákaflega mannmargt í bænum
og gestagangur mikill, en þau hjón tóku á móti öllum með sömu
hlýjunni. Anna var ákaflega létt í lundu, jákvæð og virtist eiga
létt með að gleðjast yfir og njóta þess sem lífið færði henni. Hún
var mikið náttúrubarn og gekk rnikið á fjöll allt fram á gamals
aldur. Mikill söngur hljómaði ætíð á heimili þeirra hjóna og
lögðu þau oft mikið á sig til að komast þangað sem söngur var
hafður í frammi. Anna var enda mjög félagslynd kona og var
m.a. ein af stofnendum Kvenfélagsins Tilraun í Svarfaðardal.
Anna var jarðsungin frá Dalvíkurkirkju 26. mars og var jarð-
sett að Tjörn.
J.H.Þ.
miðjan júní á vori komanda á
Flötutungu. Sýning þessi verður
á vegum Búnaðarfélags íslands,
Búnaðarsambands Eyjafjarðar
og Hrossaræktarfélags Svarf-
dæla.
Nemendur stýrimannadeildar-
innar við Dalvíkurskóla eru
nú með veglegt skólablað í undir-
búningi'. Blaðið verður efnismik-
ið og hið vandaðasta af allri gerð.
Heyrst hefur að menntamálaráð-
herra skrifi grein í blaðið og bíða
menn spenntir eftir að sjá hverj-
um orðum hann víkur að upp-
byggingu Sjávarútvegsskóla hér á
Dalvík, því nefnd á vegum ráðu-
neytisins hefur nú skilað skýrslu
til ráðuneytisins og mælir þar
með að kennsla hefjist næsta
haust á fiskvinnslubraut. Flestir
vita að ráðherra er mjög jákvæð-
ur til þessa máls.
I' byrjun maí er von á rúmlega
tuttugu nemenda hóp 8. bekk-
inga úr skóla frá Viborg vinabæ
Dalvíkur í Danmörku. Dönsku
nemendurnir munu koma með
kennurum sínum og hefur verið
ákveðið að þau kynnist sérstak-
lega atvinnulífinu og stundi vinnu
hér í fiski svo sem í vikutíma.
Auk þess verða þau í skólanum
innan um jafnaldra sína og fara í
ferðalög hér í nágrenninu. Ekki
er að efa að mörgu forvitnilegu
geta þau kynnst hér og all frá-
brugðnu því sem þau eru vön á
sinni heimaslóð.
Ættarmót settu svip sinn á líf-
ið hér í Svarfaðardal á síð-
asta sumri. Ekki höfum við
spurnir af því hvað verður haldið
af slíkum samkomum á næsta
sumri. Miðað við þátttöku í
mótunum í fyrra og þann áhuga
sem reynst hefur fyrir þeim hljóta
skipuleggjendur að vera teknir til
starfa hér og hvar um landið. Það
er ýmislegt sem mótin skilja eftir
hér í byggðinni annað en Ijúfar
endurminningar þátttakenda.
Við höfum sagt frá minningar-
gjöfum sem gefnar hafa verið.
Niðjar Sigfúsar og Önnu frá
Grund héldu ættarmót Grund-
arættarinnar í byrjun september í
fyrra. Þá var gefin minningargjöf
en eftir að mótshaldið hafði verið
gert upp kom í ljós afgangur sem
ákveðið var að kaupa klarinett
fyrir og gefa Tónlistarskólanum.
Hefur sú gjöf nú verið færð
skólanum.
Lítið hefur heyrst frá Leikfé-
lagi Dalvíkur á þessum vetri
fram til þessa og hafa margir
saknað þess. Nú hefur Nsl. sann-
frétt að hreyfing sé komin á mál-
in þar á bæ og byrjað að æfa
prógramm úr verkum skáldsins
frá Fagraskógi, Davíðs Stefáns-
sonar. Er þar um að ræða þætti
úr leikritum skáldsins einu eða
tveimur, kvartettsöngur og upp-
lestur á ljóðum. Stefnt er að sýn-
ingum í byrjun maí.