Norðurslóð - 24.10.1990, Qupperneq 4

Norðurslóð - 24.10.1990, Qupperneq 4
4 - NORÐURSLÓÐ Kristján Eldjarn Jóhannesson Fæddur 21. desember 1898 - Dáinn 11. október 1990 Laugardaginn 20. október var borinn til grafar afi minn og nafni, Kristján E. Jóhannesson, eftir langt og farsælt lífshlaup. Pað var sem almættið gerði hlé á haustinu þennan dag. Hlýr og blíður vindurinn minnti óneitan- lega mest á sterku hliðar höfð- ingjans, sem borinn var til grafar. Afi í Brekku, eins og hann var alltaf kallaður var maður stór og glæsilegur, bæði að atgervi og lund. Minning hans er skýr. Hann var sterki bakhjarlinn í fjölskyld- unni. Hornsteinn sem bar uppi merki virðingar og kærleika. Það er því skarð fyrir skildi. Síðustu árin var líkamlegt þrek hans lítið en hið andlega aftur á móti óslitið og sterkt, allt fram á síðasta dag. Við sem eftir hann lifum og bárum gæfu til að kynn- ast honum, munum um ókomna tíð bera minningu hans í huga stolt og þakklát. Kristján Eldjárn Jóhannesson. — Sparisjóður Svarfdæla Dalvík þakkar viðskiptavinum samvinnu á liðnu sumri og sendir óskir um farsæld á vetrinum, sem í hönd fer. „Við eigum sumar innra íyrir andann þótt ytra herði frost og kyngi snjó.“ Spaiisjóðurinn Sæplast hf. Dakík sendir Dalvfkingtmi og Svarfdælum öllmn nær og fjær bestu kveðjur og óskir um gæíu og gengi á komandi vetri. prentuð hjá Prentsmiðjunni Eddu hf. en kápa unnin hjá Korpus í Reykjavík. Bókaútgáf- an Fjörður gefur bókina út en Sólarfilma annast dreifingu hennar. Anna hefur skrifað í blöð og tímarit frá því hún var ung. Hún hefur samið margs konar efni og flutt í útvarp allar götur frá upp- hafi sjöunda áratugarins og feng- ist við ljóðagerð um alllangt skeið en ekki gefið neitt út fyrr en nú. Fugl þar sem var lauf Nú eru fuglar sumarsins flestir á bak og burt, flognir suður til Bretlandseyja þeir sem styst fara, aðrir til Spánar og Portugal og enn aðrir til Afríku, jafnvel suður fyrir eyðimörkina miklu. Samt eru hér enn nokkrar grágæsir því ár og tjarnir eru opnar þótt komið sé undir vetur sjálfan. Og svo eru það þrestirnir. Fyrir hálfri öld eða svo voru þrestir ekki algengir fuglar hér um slóðir. Síðan tók þeim að fjölga meir og meir uns þeir eru orðnir með algengustu fuglum, koma fugla fyrstir á vorin og hverfa seint á hausti. Sumir þrauka jafnvel vet- urinn af, þreyja þorrann og góuna og meira til. Hvað veldur þessari miklu fjölgun? Nærtæk skýring er mikil aukning trjá- gróðurs hér um slóðir á síðari árum, tré í görðum við híbýli ntanna í bæ og byggð, skógarlundir hér og þar fram um alla sveit. En fleira kann að valda, fuglanáttúran á það til að sveiflast undarlega án þess að séð verði, að nokkuð hafi breyst í lífsskil- yrðunum, sem valdið gæti, smb. hettumávinn. En að því er skógarþröstinn varðar, þá er fjöldi hans á þess- um haustdögum hreint ævintýralegur. Þeir fljúga í fylkingum um sveitina og út að sjó, hundruöum saman eins og snjótittling- ar á útmánuðum. Þeir setjast í lauflaus trén fugl við fugl og mað- ur heyrir samfelldan klið, mjúkan og ólíkan þrastasöng á vori, en þó þægilegan í eyrum. Þetta er heil lífsreynsla að sjá og heyra. Eg endá þetta rabb með því að stela og birta hér sérkennilega sonnettu Þórarins skálds Eldjárns í Gullbringu. Hún birtist í safnritinu YRKJU, sem gefin var út til heiðurs okkar ástkæra forseta, Vigdísi fyrr á þessu ári. Skáldið hefur séð slíka sjón, sem hér var lýst, og hún verður honum tákn einhvers í mannlíf- inu, sem þó vefst fyrir manni að ráða í hvað er. Hins vegar munu margir átta sig á, hvernig orð eru valin í þetta dularfulla ljóð og vil ég ekki spilla þeirri ánægju lesendans að finna það út sjálfur. Hér var eitt sinn lauf við lauf á tré sem lét þann hadd sinn oft og vel í té, snart ilm og sjón... öll vit, og veitt gat skjól, eins vörn gegn sjón og heyrn, en æ það kól. Lauf féll við það uns ber stóð grein við grein sem grátt dautt net, allt tætt, sem dökk mjó bein er bar við loft, grönn hönd úr nótt sem níst er nál og fest á spjald og gegn svo lýst. Pá fauk í skjól, heill skafl á þef og lit, það skóf í göt og þar með í öll vit. í svip þar varð mörg fræg kunn sögn ei sögð. Á söng og tal var klippt og dauð hönd lögð. En þar sem lauf hékk sest nú fugl við fugl. Er fyllt í skarð? Nei, æpt og skríkt tómt rugl. Frá Samtökum Svarfdælinga í Reykjavík Hinn árlegi vetrarfagnað- ur Samtakanna verður laug- ardaginn 17. nóvember n.k. í Þórskaffi (Norðurljósa- salnum). Þar verður að venju góður veislumatur, ásamt andlegu viðurværi, söng, minni byggðarlagsins og gamánmálum, að ógleymd- um dansi og almennri sam- verugleði. Almemmur félagsfundur Samtakanna verður sunnu- daginn 28. oktober n.k. í Safnaðarheimili Langholts- kirkju kl. 4 e.h. Þegar vorið var ungt - Ljóðabók eftir Önnu S. Snorradóttur (Sn. Sigfussonar) Út er komin ljóðabók eftir Önnu S. Snorradóttur og nefnist Þegar vorið var ungt. Bókin skiptist í þrjá kafla og heitir sá fyrsti Gimburskeljar, og er ort um bernsku höfundar á Flateyri í Önundarfirði. Annar kafli nefn- ist Staðir, og í honum eru ljóð frá ýmsum stöðum, bæði hér á landi og á fjarlægum slóðum. Þriðji og síðasti kafli bókarinnar ber sama nafn og bókin, Þegar vorið var ungt og hefir að geyma ýmis ljóð. Alls eru í bókinni 46 ljóð ort á árunum 1984-1990. Bókin er

x

Norðurslóð

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðurslóð
https://timarit.is/publication/1253

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.