Norðurslóð - 21.03.1991, Blaðsíða 4

4 - NORÐURSLOÐ
Minning:
Sigurjón Hjörleifsson
Fæddur 13. mars 1910 - Dáinn 11. mars 1991
Þann 11. mars andaðist á Sjúkra-
húsinu á Akurcyri Sigurjón Hjör-
leifsson á Dalvík. Sigurjón Hólm
hét hann fullu nafni, sonur hjón-
anna Rósu Jóhannsdóttur frá
Þverá í Skíðadal og Hjörleifs
Jóhannssonar frá Ingvörum.
Þau hjónin bjuggu á Hnapps-
stöðum í Stíflu í Fljótum 1906 -
1922 en síðan í Gullbringu til
1928, þegar elsta dóttir þeirra,
Sigurbjörg og hennar maður,
Guðmundur Guðmundsson,
fluttu þangað með börn sín.
Hjörleifur og Rósa eignuðust 9
börn, sem náðu fullorðinsaldri. 5
þau yngri fædd á Hnappsstöðum.
Þau voru í aldursröð Sigurbjörg,
Sesselja, Kristín, Hjörleifur,
Freyja, Gestur, Sigurjón, Snjó-
laug og Btildvina. Hjörleifur og
Freyja létust á tvítugsaldri. Nú
eru á lífi Gestur, Snjólaug og
Baldvina.
Þröngt mun hafa verið í búi á
Hnappsstöðum og margir munn-
ar að seðja. Ekki mátti þó ráða
það af börnunum, svo gervilegt
fólk sem þau uröu.
Sigurjón Hólm var fæddur 13.
mars 1910 á Hnappsstöðum og
var því liðlega áttræður þegar
hann lést. Sigurjón ólst upp til
fullorðinsára í Gullbringu og tók
niikinn þátt í féagsskap unga
fólksins í dalnum t. d. byggingu
Sundskálans 1928-9. Hann stund-
Sigurbjörg.
aði nám í íþróttaskólanum í
Haukadal í Biskupstungum hjá
Sigurði Greipssyni um 1930. A
þessum árunr var Sigurjón einn
almyndarlcgasti ungi maðurinn í
sveitinni og vel íþróttum búinn,
eins og sagt var til forna, m. a.
ágætur sundmaður. Og raunar
hafði hann yfir sér höfðingssvip
alla ævi.
Hann fluttist til Dalvíkur og
gerðist sjómaður bæði á þorsk-
og síldveiðum eins og gerðist og
gekk á þeim árum, en jafnframt
stundaði hann landvinnu þess á
milli, tikstur vörubíla o.fl. o.fl.
Árið 1941 kvæntist Sigurjón
Sigurbjörgu Pálsdóttur frá
Breiðuvík í Borgarfirði eystra.
Þau eignuðust ekki börn, en 1946
tóku þau dreng, sem þau gerðu
að kjörsyni sínum. Hann heitir
Valur Hólm Sigurjónsson og hef-
ur um langt skeið verið vélgæslu-
maður við Laxárvirkjun, kvæntur
maður og á tvær dætur. Hefur
hann og fjölskyldan öll reynst
foreldrunum mjög vel að sögn
Sigurjóns heitins sjálfs. Sigur-
björg dó fyrir nokkrum árum
síðan.
Það blundaði alltaf sveita-
maöur í Sigurjóni Hjörleifssyni,
samskipti við hesta var líf hans og
yndi. Árið 1952 tóku þau hjón á
leigu hina fornfrægu jörð, Sauða-
nes á Upsaströnd. Búskapur var
draumur, sem varð að rætast.
Dvölin á Sauðanesi varð ekki
löng eða um 5 ár. Þá fluttu þau
aftur inn á Dalvíkina og Sauða-
nes féll úr tölu byggðra býla fyrir
fullt og allt.
Á Dalvík gerðist Sigurjón lög-
regluþjónn um skeið, en stundaði
síðan hverskyns störf, sem buð-
ust og þótti hvarvetna liinn nýt-
asti maður og drengur hinn besti.
Og hestamennskuna ástundaði
hann fram á síðustu ár.
Það mun óhætt að segja, að
með Sigurjóni Hjörleifssyni sé
fallinn í valinn einn af þekktustu
borgurum Dalvíkurbæjar, vinsæll
maður. sem allir báru til hlýjan
hug. Hann verður jarðsunginn
frá Dalvíkurkirkju laugardaginn
23. þ. m. “ HEÞ.
Línumenn - ísbrjótar á þurru landi.
ísingarveðrið mikla, sem gekk
yfir Norðurland í byrjun janú-
ar síðastliðnum skildi eftir sig
fjölmargar minjar einkum í
brotnum raflínustaurum. Það
er með stórum ólíkindum að
sjá, hvílík hervirki veðrið gat
unnið. Nokkra metra frá veg-
inum skammt norðan við
heimreið að Ytra-Hvarfi stóð
staurapar, sem var í þverlínu
yfir Svarfaðardal og lá um
Flötutungu. Þessa tengilínu
lemstraöi veðrið kyrfílega og
braut niarga staura og hefur
hún ekki verið reist og tekin
aftur í notkun enn sem komið
er. Stauraparið við veginn hjá
Ytra-Hvarfí kuhbaðist sundur
2-3 metra frá jörðu og standa
hrotin eftir með sliltunum
„háspenna-lífshætta“.
Hér kemur hugmynd Raf-
magnsveitum ríkisins til athugun-
ar: Væri þa nú ekki sniðugt að
lofa þessum staurabrotum að
standa þarna á melnum til fram-
búðar? Þeir eru ekki fyrir einum
né neinum. Væri það ekki fróð-
legt fyrir ferðamenn, sem aka um
Mynd: Hj.Hj.
sveitina í sumar blíðunni að sjá
hverskonar óskapaveður geta
geysað hér um slóðir á vetrum?
Lagt er til að Rarik láti búa til
skilti úr timbri eða plasti eða
málmi með áletrun , sem gefi til
kynna hvernig og hvenær þessi
ósköp gerðust. Stubbarnir eru
það háir, að stórgrip ir ná varla til
skiltis, sem væri efst uppi.
Er þetta nokkuð vitlaus
hugmynd? Frumleg er hún a. m.
k. og myndi vekja athygli ekki
síður en eyðibýlaskiltin hér við
vegina og margir ferðamenn hafa
tekið eftir og haft orð á.
Botnar við
óbotnandi
fyrripart
í síðasta tölublaði Norðurslóð-
ar var sýnt dæmi um fyrripart,
sem engum hefði enn tekist að
botna. Það kom samt í Ijós, að
einhverjir hafa lagt til atlögu
við það ógerlega og l'engið
þessa útkomu:
Fyrriparturinn:
Vond er gigt í vinstri öxl
verri þó í hægri mjöðm.
l.botn:
Alverst kvöl í endajöxl
um er samt hjá veslings Gvöðm.
2. botn:
Eins og skáldið Aldous Huxl
ey er verri en Kristmann Gvöðm.
Já, niikill er barningurinn.
Vonda vorið 1979 var ég svo
heppinn að komast í 4-5 vikna
ferð, burt úr kuldanum og
gróðurleysinu, til Ameríku í
fyrsta og einasta skiptið. M.a.
kom ég í byggðir íslendinga í
Manitoba. Á sveitabæ nokkrum
skammt frá Gimli hitti ég bónd-
ann Gunnar Sæmundsson, sem
var svo mikill íslendingur að
hann fékkst við yrkingar á
íslensku og hafði sérastaklega
miklar mætur á ferskeytlunni og
glímdi við erfiða botnagerð.
Áður en g kvaddi Gunnar lét
hann mig hafa í nestið heim til
íslands eftirfarandi fyrripart
stöku ef fólkið í gamla landinu
skyldi enn hafa gaman af þeirri
þjóðlegu íþrótt. Ég frétti ekki
löngu síðar, að Gunnar Sæ-
mundsson væri dáinn.
En hér kemur vísan og fjallar
um lífið í sveitinni:
Á básnum var beljan mín yxna,
en boli var þjáður af hiksta.
Og botni nú hver, sem botna
kann. Ritstj.
Vibskiptavinir
athugib
Breyttur opnunartími á varahlutalager.
Opib frá kl. 7.30-18.00.
Bílaverkstæ&i Dalvíkur.
Svarfdœlctbúð
Svínakjöt
Hangikjöt
Londonlamb
Niðursuðuvörur
írá K.J.
Juvel hveiti
Flórsykur
Sanitas gos
Dalvík
8-10%
verðlœkkun
10-15%
verðlœkkun
6-8%
verðlœkkun
á sérstöku
páskaverði
Páskaegg
á góðu verði
Emmessís
á sprengitilboði
Munið efíir
páskauiiguiiiiin
Lcitið ekki langt
yfir skammt
Minnisvarði
stórhríðar