Svava - 01.08.1902, Blaðsíða 5

SÝAÝA
5
Ér máninn veðui'
Hin myrku ský,
Og golan kveður
Hér greinum í,
Og liarmar brenna
Yið lrjartað mitt,
ÍÞá er sem kenni
•Ég kallið þitt.
Og oft, er dagur
I austri skín
Svo hreinn og fagur,
Én húmið dvín,
Þá aleinn sit eg
Hér eikum hjá,
Og óð minn flyt eg
Um ást og þrá
Og dagur líður,
Það ■dirnmir fljótt,
Og fífill fríður
Mun fölna skjótt;
En ástin hreina,
Sem öJ.i.u’ er raeir
4*