Alþýðublaðið - 18.12.1919, Blaðsíða 1

Laugaveg 22 A.
Hinir lieiðruðu félagsmenn og aðrir viðskiftamenn
hér í bænum, geri svo vel að senda oss jólapantanir
sínar sem fyrst. Vegna hinnar miklu aðsóknar er oss
nauðsynlegt, að fá pantanir yðar í tíma.
Vörur sendar um allan bæ.
Sfmi 738.
yilríki þýzkt.
Kliöfn 16. Des.
Fregn frá Berlín hermir, að meiri
hluti prússneska þingsins stingi
upp á því, að stjórnin leiti hóf-
anna við aðrar þýzkar stjórnir um
sameining Þýzkalands.
Slakað á bSaðanm
Khöfn 16. des.
Frá París er símað að ítalir
hafl numið úr gildi viðskiftabann-
ið við Rússland.
Ójreiiileg leiðarbréj.
Maður einn af Siglufirði, sem
seinni hlutann í sumar fór til Svi-
þjóðar, skrifar „Fram" þaðan og
segir sínar farir eigi slóttar. Eftir
bréfl hans að dæma hefir legið
við sjálft, að honum yrðí alger-
lega bönnuð landganga þar, vegna
þess, að leiðarbréf hans þótti ekki
næg sönnun á því, að hann væri
sá, sem hann þóttist vera. Hann
fókk fyrst leyfi til þess, að setjast
að í Svíþjóð, þegar hinn danski
ræðismaður hafði látið honum í
té nýtt leiðarbréf, en það fókk
hann vegna þess, að hann hafði
á sór bæði skírnarseðil og bólu-
setningarvottorð.
Leiðarbróf mannsins var, að því
er lögreglustjórinn á Siglufirði seg-
ir, eins og venjulegt bróf, sem ís-
lenzkir embættismenn gefa út, en
hann bendir á, að heppilegast
Qiundi að taka upp fyrirmyhd' þá,
®em notuð hefi v >rið hór í Reykja-
vík á stríðsárunum.
Aðalgallinn á leiðaibi éfinu var
að á það vai-taði ytri lýsingu
af manninum, sem það hljóðaði
uppi á; myndar hans, sem þó var
á því, var ekki getið og hann hafði
ekki undirskrifað bréfið.
Það er aldrei brýnt ofmjög fyr-
ir mönnum, að gæta þess vel, að
hafa ætíð meðferðis fyrirskipuð leið-
arbróf og aldrei ættu þeir að skilja
við sig fæðingarvottorð sitt, þegar
þeir ferðast ut'anlands. Hirðuleysi
á þessu sviði getur dregið slæm-
an dilk á eftir sér.
Annars er atvik þetta áþreifan-
legt dæmi þess, hve illa íslenzk
stjórnarvöld fylgjast með því, sem
gerist umhverfis þau. Og merki-
legt má það heita, að embættis-
mönnum út um land er ekki gert
aðvart um það, að fyrirmynd leið-
arbréfanna er orðin úrelt og að
önnur fyrirmynd er notuð hór í
Reykjavík, sem nota ætti um
land alt. En þetta er reyndar
engin furða, þegar gáð er að því,
hve afarnærsýn hin íslezka stjórn
er. Hún sér yfirleitt ekki það, sem
nær henni er, en embættismenn
út um land. J.
EíklsheilðaFinnkatip
á hráefnum og iðnaðarvörum.
f
Stórþingið norska heíir fallist á
tillögu stjórnardeildar þeirrar, er
fæst við að sjá fyrirtækjum ríkis-
ins fyrir hráefnum og i5naðarvör-
um, um að setja á stofn skrifstofu
er annist öll heildarinnkaup fyrir
ríkið á slíku. Búist er við að ríkið
græði stórfó á því, að kaupa þannig
inn í einu lagi, þar eð fá má vör-
ur ódýrara í svo geysistórum kaup-
um, sem hér verður um að ræða.
Einnig er búist við að miklu færra
fólk þurfi til að vinna að því, þar
sem alt verður í einu lagi.
(Eftir Teknisk Ukeblad).
^lþj ð ðar álstejnan
í Washington.
í fyrra mánuði var haldin al-
þjóðaráðstefna í Washington til að
ræða hag og framtíð verkamanna.
Á henni voru mættir fulltrúar
verkamanna og atvinnurekanda úr
flestum löndum. Frumkvæðið átti
friðarfundurinn í París. Meðal ann-
ars var þar rædd stytting vinnu-
tímans. Fulltrúar verkamanna
lögðu fram frumvarp þess efnis,
að vinnutíminn vœri bundinn við
íí tíma hámarksvinnu um vik-
una og skorað væri á stjórnir
allra ríkja að lögleiða það.
Franski fulltrúinn Janhaux,
sem var framsögumaður sagði, að
verkamenn gætu ekki lengur sætt
sig við loforðin ein, því starfsþrek
mannsins, sem um þúsundir ára
hefði verið misboðið, mætti ekki
halda áfram að lítilsvirða, Hatm