Dagsbrún - 01.03.1896, Page 1

IV. Winnipeg, Man. Nr. 3.
Kaldeumenn hinir fornu.
Lakd — Köstir — Letur.
Framhald.
Áður en ég fer lengra út í mál þetta, hlýt ég'með fám orðum að
minnast á tungumál jþeirra, þessara fornu manna. Lað hcíir veriö
eins 0g menn hafi tekið það sem sjálfsagt, að “eins ogallir mennséu
afkomendur Adams og Evu,” ein» liafi í fyrstunni að eins verið eitt
tungumál tii í heiminum. 0g ef að menn álíta þetta satt að vera,
þá liafi tungumál þetta hlotið að vera annaðlivort hebreska eða þá
móðurtunga hebreskunnar. Já, áður en turninn Babei (!!) var bygð-
ur, töluðu menn vissulega allir liið sama mál, og þetta mái var alt
að einu íullkomið og málin á vorum dögum, að undanteknum nöfn-
um á nýjum hlutum og nýjum uppgötvunmn (!!) Samkvæmt hinu
heilaga innblásna orði var ekki hægt að fara lcngra út í sakir þessar
því að ef að menn leituðu lengra, þá fóru menn með því að niður-
brjóta ritninguna. En þegar sú skoðun fór að verða almennari, að
ritningin væri þjóðsaga ein, þá fóru menn að skygnast lengra. Menn
fJru þá að rannsaka málin fyrir alvöru og komust þá að alt annari
niðurstöðu. .Alenn sáu þá, að því var eins varið nieð tungumálin
eins og manninn, að þau fæddust, komust á fullorðins ár og til hárr-
ar elli. Þau voru sum skyld og sum óskyld. iilenn fóru þá að
rekja saman þau, sem skyld voru, og gátu þá skift þeim í stóra
ílokka. Aðalflokkaskifting tungumálanna varð í þrjá flokka:
1. Beygjanlegu tuugumálin og skiftast þau aftur í tvo flokka:
a, Aryanska flokkinn og
b, Semitiska flokkinn.