Ljósið - 01.01.1908, Side 4

Vísur kveðnar tií Éinars jochumssonar, af Indriða í>or
kelssyni á Fjalli í Aðalreykjadal í Þingeyjarsýslu.
Einar hefir eld í sál,
allt í réttum skorðum,
kristindómsins munar mál
mælir snjöllum orðum.
Þá sem trúa á tjandafans
forsmán eilífs dauða,
ætti mælsku hrísið hans,
húð að stríkja rauða.
Einurð varla hopar hans
hót frá spjalli sannleikans,
þó dæmi hann allir böls til banns
biskup jarl og herrar lands.
Grímur sálugi kirkjuhaldari í Garði í Kelduhverfi í Þing-
eyjarsýslu, orti þessa vísu til Einars Jochumssonar á Páskadag,
eftir það að hann og söfnuður séra Þorleifs á Skinnastað á-
samt prestinum hafði hlustað á ræðu Einars, að lokinni em-
bættisgerð í kirkjunni.
Allra skilið áttu hrós
alla viltu hugga.
Kristilegt þú leiðir ljós
ljótum út úr skugga.
Málvillur og stafvillur eru á nokkrum stöðum í tímariti
þessu, og bið eg góðfúsa lesendur að lesa í málið.
Verstu stafvillur í kvæðum mínum eru þessar:
Fyrsta línan í konungskvæðinu á að lesast þannig: Stíg
réttum fótum réttarvöll.
I fyrstu línu í kvæðinu heimkoman, vantar ur í fóst-
urjörðin.
I kvæði til Steingríms rektors, í síðasta erindi lesist
djarft í stað djarf.