Ljósið - 01.01.1908, Blaðsíða 7

LJOSIÐ
3
Enginn varna mér á máls,
mín er trúin laus úr hafti.
Það vel skilji þjóðin frjáls
þörf er að beita sannleiks krafti.
Vantrúar er komið kvöld,
kreddutrúar eyðist valdið;
'frelsarans ber eg skrúða og skjöld,
skírnareiðinn bræður haldið.
Skírður guð mér leggur bð,
löndum breiðist frelsisritið.
Rlessað holt er blávatnið,
börnum ei það gefur vitið.
Sönn guðs orð eg mikið met,
mennirnir eg vil að batni.
Eg skírður það ei skilið get
að skollinn Adam kafni í vatni*.
Mig oft hneixla mennirnir,
manna sálir allar batni;
ei þeir verða upplýstir
af jarðnesku bláu vatni.
Villan lærist veraldar,
vondum hneixlum margur þjónar.
Það eru viltir aumingjar
Adventistar bókstafsþjónar.
Lærðir prestar landi í
Lúters-kirkjur eiga sópa,
gott víst befir þjóð af því.
Þjóð upplýsist! hátt eg lirópa.
Svo að mönnum lýsi Ijós,
Ijótu máli prestar kasti.
Góðum Kristi gefum brós,
Gyðingar þó drottinn lasti.
*) Adnm er freistari.