Ljósið - 01.01.1908, Qupperneq 5

LJOSIÐ
TÍMARIT
ER MÓTMÆLIR VILLUIÍENNIMGUM VÍGÐRA KENNIMANNA,
ER HVORKI VILJA NÉ GETA VARIÐ SIG FYRIR ANDANS
SVERÐI EINS MANNS.
RITSTJÓRI, UTGEFANDI OG ÁBYRGÐARMAÐUR: EINAR JOCHUMSSON.
1. ár
Reykjavík, Janúar 1908.
l.blað.
Iib ii gangsord.
Eg, sem er sterkur trúmaður á ljósið, sem kom í
heiminn öllum mönnnm og þjóðum til blessunar, kalla
tímarit mitt »Ljósið«, þar eð enginn ritstjóri liefir valið
það nafn, svo eg muni til. »Verði Ijós« kallaði séra Jón
Helgason þjóðkirkjulegt blað, er hann gaf út til stuðnings
kirkju sinni. Um sama leyti gaf lector prestaskólans út
»KirkjubIað« frjálslega ritað og að því leyti til betra en
»Verði Ijós«. Hvorugt blaðið gat þrifist lijá þjóðinni, svo
þau hættu að vera til. Mun almenningi liafa þótt bæði
blöðin of þjóðkirkjuleg, en þjóðkirkjan hefir slæmt orð á
sér. Hún er af hugsandi mönnum álitin vera gömul ágirnd-
arstofnun, nokkurs konar ræningjabæli, sem lifði á illa
fengnu ránsfé frá kaþólsku kirkjunni og nú á fátækrafé.
Prestar þjóðkirkjunnar eru ekki álitnir vera samvizku-
samir og sannorðir, síst í kirkju. Utan ltirkju munu þeir
vera líkt og fólk er llest, misjafnir, og allir líkjast þeir of
mikið ömmu sinni, kaþólsku kirkjunni, þá cr um kirkju-
verk er að ræða.
Yfirmönnum þjóðkirkjunnar þótti ekki sómasamlegt
að láta ekki neitt málgagn vera í landinu til stuðnings
lúterskri þjóðkirkju og gáfu því út »Nýtt kirkjublað«. Það
er 2ja áragamalt og standa fyrir því prestaskólakennimenn-
irnir séra Jón Helgason og lector Þórliallui Bjarnarson.
Biskup þjóðkirkjunnar er víst ekkert við það riðinn. Það