Ljósið - 27.06.1913, Qupperneq 8

80
L J Ó S I Ð
Ritgjörð Grísla Sveinssonar í Ingólfl,
Það er ómótmælanlegt, að lögfróður yfirréttarmálaflutningsmað-
ur Oísli Sveinsson hefir með vel samdri ritgerð í blaðinu »lngólfur«
fært lúterskum biskupi og lúterskum leiðtogum hans það til
lýta með berum orðum, óhrekjanlegum, að þeir séu alls ekki á
því rétta að viðhalda þjóðkirkjutrú, og gangi í gönur afvega-
leiðandi og mjög villandi og bendir hann á framkomu prófess-
ors Haraldar Níelssonar, sem gangi hamförum í þá átt, að leita
að fréttum af framliðnum, og gefur það í skyn, að það sé sín
æðsta gleði, sem er þó gagnstætt bæði ritningunni, barnalær-
dómskverinu og öllum réttkristnum hugsunarhætti. Herra Gísli
Sveinsson færir fullnægjandi rök að því, að þjóðkirkjan sé að
falli komin og á grafarbarminn, sem að skáldið Þorsteinn
Erlingsson kallar helvítis «barm,» og endar grein Oísla Sveins-
sonar á því, að rotnuninn í kirkjunni sé nóg og þurfi ekki
meira til þess að hún geti ekki staðist.
Eg, Einar Jochumsson viðurkenni, að eg er hugsjónamaður
sá, er sé ekki biskupi vorum Þórhalla né öðum hans undirgefnu
bræðrum nokkur tök á að þeir, geti hrakið nokkurt atriði í
framsetningu hins lögfróða manns, og er hann, þessi lögfræð-
ingur, samkvæmur því sem eg h:fi oft sagt um þjóðkirkjuna og
hennar kenningar, enda hefir enginn af guðfróðu herrunum hrak*
ið orð mín, af því þeir hafa ekki getað gjört það, sökum þekk-
ingar og frelsis, sem þjóðin er nú búin að ná.
Almenningur úti um alt land finnur, hve sú gamla prestanna
guðfræði er óaðgengileg fyrir heilbrigða skynsemi og kristilega
jafnaðarskoðun.
Með þessu tölublaði er 5. árgangl lokið
og þakka eg öllum góðum kaupendum blaðsins stuðning þeirra
við mig í mínu mikla frelsisverki.
E.J.
Östlundsprentsm.