Myndmál - 01.06.1985, Blaðsíða 7
NÝJA BÍÓ
Þær fæddust í þeim
eina tilgangi að
skemmta fólki. Þær
höfðuðu til ástar okkar
á hetjum, rómantík og
áhuga okkar á fjar-
lægum stöðum. Stund-
um voru þær um fólk
eins og okkur, sem svipt
var úr sínu daglega um-
hverfi og sett á hina
ólíklegustu staði þar
sem það upplifði stór-
kostleg ævintýri. Þær
voru ekkert of fióknar;
svart/hvítar persónur,
snaggaraleg samtöl og
endalausar leitir að
þjóðsagnakenndum fjár-
sjóðum. Þetta voru frá-
sagnir um spennandi
ævintýri og eidheitar
ástir. í þá daga var bíó
aðeins afþreying, - í dag
ætla fjölmargir sér að
bjarga heiminum með
bíómynd.
! stíl þessara gömlu ævintýramynda er
kvikmyndin Romancing the Stone, sem
náð hefur óhemju vinsældum um heim
allan. Sagan er um Joan Wilder (Kathleen
Turner), höfund rómantískra ævintýra-
sagna, sem fyrir duttlunga örlaganna lend-
ir sjálf í ævintýri sem auðveldlega gæti átt
heima í einni af bókum hennar og kynnist
fífldjörfum galgopa sem virðist eins og
Astarsöguhöfundurinn Joan með uppáhaldspersónuna sína Jesse/Jack í faðminum . . .
ROMANCING THE STONE:
Ævintýramynd
í úrvalsflokki
Hvað gerist þegar Joan Wilder, höfundur róm-
antískra ævintýrasagna lendir sjálf í aðstœðum
söguhetja sinna og þœr spretta lifandi fram
fyrir hana?
sprottin úr hennar hugarheimi.
Joan Wilder er feimin, óörugg og ólækn-
andi rómantísk, en um leið höfundur
ævintýralegra ástarsería um „Angelinu"
og bjargvætt hennar ,Jesse“ sem ávallt
mætir tímanlega til að bjarga lífi hennar
og bera hana inní sólarlagið. Innst inni á
Joan sér draum um að einhversstaðar sé
Jesse að finna.
Einn daginn kemst Joan að því að systir
hennar er gísl ófyrirleitinna þrjóta í Kol-
ombíu, sem krefjast í lausnargjald fjár-
sjóðskort sem Joan hefur geymt án þess
að hafa uppgötvað það fyrr. Hún er ófús
til að fara til Kolombíu með kortið, en vill
þó reyna að bjarga lífi systur sinnar. Þrátt
fyrir háværar aðvaranir útgefanda síns og
bestu vinkonu sinnar leggur hún af stað í
þessa hættuför.
Um leið og hún er stigin úr flugvélinni
er hún nörruð í rangan áætlunarbíl af
illmenninu Zolo (Manuel Ojeda) sem fylgst
hefur með henni frá New York.
Þegar komið er inní miðjan frumskóginn
verður Joan fyrir árás, en á elleftu stundu
birtist skuggamynd af manni í sólarátt,
sem um flest svipar til skáldsagnapersón-
unnar Jesse. Joan grípur andann á lofti.
Fyrir henni er þessi maður „hjartsláttur
ímyndunaraflsins'1. En Jack Colton (Mich-
ael Douglas) klórar sér í kollinum yfir
þessari konu sem klædd er samkvæmt
nýjustu New York tísku í svartasta frum-
skógi S-Ameríku og heldur á risastórri
ferðatösku...
Joan biður Jack um hjálp til að komast
í síma. Hann neitar að hjálpa þessari
skelfdu og taugaveikluðu konu, nema gegn
greiðslu. Loks tekst þeim að komast að
samkomulagi og halda inní myrkan frum-
skóginn. En ekki líður á löngu þar til þau
uppgötva að þeim er veitt eftirför af harð-
svíruðum bófum sem vilja komast yfir
kortið eða fjársjóðinn sem það vísar á,
með öllum tiltækum ráðum...
Michael Douglas er jafnframt framleið-
andi myndarinnar, auk þess að leika annað
aðalhlutverkið. „Það rann upp fyrir mér
hve fáar myndir ég gæti farið að sjá með
syni mínum og við báðir haft gaman af,“
segir hann um ástæðuna fyrir gerð þessar-
ar myndar. Romancing the Stone, með
hressileika sínum og fjörugum persónum
er einmitt ein slík!
TO BE OR NOT TO BE:
Að vera eða vera
ekki Mel Brooks...
- það er spurningin.
Gleðimaðurinn Mel Brooks lýsir sjálfum sér
með eftirfarandi orðum: „Ég er Mei Brooks. Ég
er afar vel þekktur I Brooklyn. Ég var alinn upp
í fátækrahverfi og kann alltaf afar vel við mig í
slíku umhverfi. I hvert skipti sem ég kem í
virðulegt heldrimannahverfi fæ ég aðsvif . . . Ég
óx upp í að verða grínari, en ég hef, þrátt fyrir
það, verið skondinn útlits allt mitt Iíf!“
Hjónin Mel Brooks og Anne Bancroft sjálfan. í öðrum helstu hlutverkum eru
höfðu um nokkurt skeið verið að leita
að hentugu handriti þar sem þau gætu
leikið gift par. Tækifærið kom þegar
hugmynd kviknaði hjá Brooks um að
færa í búning sígilt söngverk Emst
Lubitsch, TO BE OR NOT TO BE frá
árinu 1942. Þetta er gamansöngleikur og
gengur útá hóp pólskra leikara sem
lenda inní ótrúlegri áætlun um að bjarga
pólsku neðanjarðarhreyfingunni á
dögum síðari heimsstyrjaldarinnar, með
því að sviðsetja innrás nazista og leika
ýmsa foringja þeirra, þi.m. Hitler
Hjónin Anne Bancroft og Mei Brooks -
ár . . .
hamingjusamlega gift í yflr 20
Charles Duming, Tim Matheson og Jose
Ferrer.
Frederick Bronski (Brooks),yfirmaður
Bronski-leikfélagsins í Varsjá, dreymir
um að verða þekktur Shakespeareleikari.
Aðalleikkona félagsins og eiginkona
hans, Anna Bronski (Bancroft), á sér
mikinn aðdáanda meðal fastra leikhús-
gesta, Andre Sobinski liðsforingja
(Matheson), en hann er flugmaður í
flugher Pólverja. Sobinski hittir frú
Bronski reglulega meðan eiginmaður
hennar flytur .Atriði úr Hamlet.“
Árið 1939 ráðast herir Þjóðverja inní
Pólland og hemema það. Sobinski flýr
til Englands og heldur áfram baráttunni
þar. Hann kemst á snoðir um að frægur
útvarpsmaður, Siletski prófessor, sé
svikari við málstað Pólverja og ætli sér
að færa nazistum nafnalista yfir meðlimi
neðanjarðarhreyfingarinnar. Sobinski
leitar hjálpar Bronski-leikfélagsins og
fær Frederick Bronski til að bregða sér
í hlutverk Erhardts ofursta, yfirmann
Gestapo í Varsjá, til að ná nafnalistanum
aí prófessomum. Bragðið heppnast, en
stuttu síðar kemst upp að Siletski hefur
gert afrit al nafnalistanunm. Bronski
verður því að bregða sér í hlutverk
prófessorsins sjálfs ef ekki á illa að fara.
Þar sýnir hann sin besta leik á ævinni,
en þykir verst að enginn er til að fylgjast
með honum.
Skyndilega berst sú frétt að Hitler sé
væntanlegur í skyndiheimsókn til Var-
sjár og fyrirskipar Erhardt ofursti
(Duming) að Bronski-leikfélagið skuli
setja upp sérstaka sýningu fyrir Foringj-
ann. Bronski og félagar hans taka þá að
skipuleggja djarfa áætlun um að flýja
Iand, ásamt nokkmm gyðingum sem
þeir hafa skotið skjólshúsi yfir, með því
að notfæra sér þá ofurvirðingu sem
Gestapomenn bera fyrir Foringjanum...
Látum Brooks hafa síðasta orðið um
handverk sín. „Ég er yfirleitt tvö ár að
gera mynd. Ég legg afar hart að mér og
er góðum hæfileikum gæddur. Myndir
mínar em kannski engin meistarastykki,
en þær em aldrei slæmar. Sjálfur er ég
yfirleitt hæstánægður með verk mín og
þakka Guði fyrir að þurfa ekki að vinna
í Ford-bílaverksmiðjunum og snúa
skrúfum á tveggja mínútna fresti.“
MYNDMÁL 7