Feykir - 03.06.2010, Page 7

21/2010 Feykir 7
og við hugsum okkur gott til
glóðarinnar að efla.
Gísli segir að sóknarfærin
séu ekki einungis í matvæla-
iðnaði því eins séu mikli
sóknarfæri í framleiðslu, þró-
un og hönnun í trefjaiðnaði eins
og basalttrefja. -Önnur megin
áherslan hér hjá okkur í Verinu
eru rannsóknir á efnistækni
trefja og plastefna sem og
hönnun og smíði úr þessum
efnum. Hér eru starfsmenn
Ný s köpu n ar m i ð s t ö ð v ar
m.a. að kanna möguleika
á framleiðslu og nýtingu á
trefjum. Þar sjá menn fyrir
sér að skagfirskar trefjar verði
í framtíðinni notaðar til að
framleiða sportbáta og fiskiskip
fyrir innlendan og erlendan
markað.
Markmið Versins er að
rannsaka og finna ný tækifæri
og koma þeim á framfæri
samfélaginu til hagsældar en
hvernig skyldu þau markmið
hafa náð fram að ganga þessi
ár sem Verið hefur starfað?
-Öll þessi rannsóknarvinna er
því marki brennd að hún tekur
tíma að skila sér en við sjáum
nú þegar mikinn árangur hvað
varðar betri árangur í fiskeldi
en þar hafa fóðurrannsóknir
og rannsóknir á betri nýtingu
vatns skilað sér til greinarinnar.
Eins má nefna verkefni
sem Verið Vísindagarðar,
Hólaskóli, Hólalax, NMI og
Skagafjarðarveitur eru að vinna
saman. Í þessu verkefni er verið
að stuðlað að því að bændur
geti hafið bleikjueldi í smáum
stíl. Þetta er mjög athyglisvert
verkefni sem unnið er með
stuðningi Vaxtarsamnings
Norðurlands vestra og
Byggðastofnunnar en þarna
er þekking og styrkur ólíkra
aðila er virkjaður og er skýrt
dæmi um það að með því að
sameina kraftana þá náum við
betri árangri. Nú þegar er einn
aðili að fara af stað og ég vonast
til að fleiri fylgi á eftir fljótlega.
Þá má nefna að rannsóknir
á fiskipróteinum er að skila
sér í auknum verðmætum
í fiskvinnslunni hér en öll
okkar vinna felst í því að auka
verðmæti og finna nýjar og
betri leiðir.
Með tilkomu nýja húsnæð-
isins segir Gísli að unnt verði
að fjölga störfum auk þess
sem öll aðstaða til vinnu
mun stórbatna. –En til þess
að við getum bætt við okkur
störfum þarf einnig að koma
til húsnæði en hafin er bygging
nemendagarða við Laugatún
hér á Sauðárkróki. Bygging
nemendagarða í Laugatúni
er mikilvægt skref í þeirri
uppbyggingu sem á sér stað í
Verinu, með þessum 8 íbúðum
sem þarna er verið að reisa þá
er hægt að fjölga nemendum í
rannsóknartengdu námi sem
fer fram í Verinu, segir Gísli.
Segja má að starfsemi Versins
sé nátengd sjómennsku enda
fara þar fram ýmsar rannsókn-
ir tengdar sjávarútvegi auk þess
sem sjó er dælt inn í húsið og
í eldisker Hólamanna og hefur
Gísli því gjarnan bent á að í
Verinu sæki Hólamenn sjóinn
í bókstaflegri merkingu en
eins og allir vita þá er Ver eða
verbúð gamalt og fyrir sjóhús
eða hús sem bændur og þeirra
starfsfólk hélt þegar það sótti
sjóinn eða stundaði fiskveiðar.
Gísli svona í lokin hvað gerir
þú ráð fyrir að starfsmenn í
Verinu geti orðið margir þegar
hin nýja aðstaða verður að fullu
byggð? -Það treysti ég mér
ekki til að fullyrða um en ef
fjölgun verkefna og fyrirtækja
heldur áfram með sama hraða
og síðustu þrjú ár þá gætum
við verið að sjá hér 50 til 60
starfsmenn.
( ÁSKORENDAPENNINN )
Þorgeir Gunnarsson skrifar úr Mývatnssveit
Dagur
í lífi drengs
Sólin eða fiskiflugan
hafa vakið mig, kannski
bæði það skiptir
ekki öllu máli. Úti
er greinilega einn af
þessum morgnum þar
sem ekki bærist hár á
höfði og hafgolan er
ekki byrjuð að blása,
allt var hljótt.
Einstaka fugl söng þó
morgunsönginn sinn
á einhverri girðingunni
því ekki voru trén á
Öldustígnum í þá daga.
Í stofunni sem við
bræðurnir sofum í er
breiskjuhiti og fiskiflugan
skellur sí og æ suðandi
á glerinu og geislar
sólarinnar ýta undir
löngun okkar beggja
að fara út í hlýjuna og
njóta morgunsins. Hvað
er klukkan? Í þá daga
áttu strákar ekki úr
enda engin þörf á því,
hungrið minnti okkur
á að fara inn og borða
og mamma fór út í dyr
og kallaði þegar það
var kominn háttatími,
ekkert sjónvarp því þeir
voru farnir í sumarfrí og
barnaefnið byrjaði ekki
aftur fyrr en í ágúst,
engir gemsar ekkert
video og ósköp fátt
sem truflaði okkur í að
vera strákar. Ég trítlaði
á brókinni fram í eldhús
og sá að gamla klukkan
yfir dyrunum var rétt
rúmlega sex, þess vegna
var allt svona hljótt.
Ég kíkti inn til pabba
og mömmu sem sváfu
bæði og systur mínar
líka sem sváfu í sama
herbergi, pabbi hraut
og fiskiflugan mín var
komin í gluggann hjá
þeim eða var þetta bara
einhver önnur fluga?
Hvaða dagur var
eiginlega, nokkrir dagar
síðan það var kjöt í raspi
með bökuðum baunum
svo það hlaut að vera
miðvikudagur eða
fimmtudagur en hverju
skipti það máli, það var
miklu mikilvægara að
vita hvort það var flóð
eða fjara. Við vissum
að það veiddist alltaf
betur á flóðinu og þá
sérstaklega þegar það
var að flæða að. Það
var bara eitt að gera,
klæða sig og fara
með stöngina niður
í “Steina” en svo var
uppfyllingin neðan við
flugvallarendann kölluð.
Ég kom við í eldhúsinu
og skar mér eina þykka
franskbrauðssneið
sem ég beit í á meðan
ég reimaði á mig
strigaskóna, það var
ekkert stígvélaveður í
dag. Veiðistöngin stóð
við útidyrnar tilbúin í
átök dagsins. Þegar ég
labbaði fram hjá húsinu
þeirra Svabba og Öbbu
stóð sá gamli út í dyrum
á nærbolnum og var að
ræskja sig með þvílíkum
óhljóðum að ég átti von
á að hann myndi vekja
alla í nágrenninu nema
Mæju Pé því hún var
löngu vöknuð til að setja
rúllur í hárið áður en
hún fór að vinna. Svabbi
kallaði brosandi í mig
og spurði hvort ætti að
moka honum upp núna,
hann var sjálfur oft að
veiða niðri í Ós og skildi
okkur strákana ósköp
vel. Valli Jóns var að
fara í vinnuna enda var
einhver togarinn bilaður
og þurfti að redda því í
hvelli að koma honum
aftur á veiðar. Ég hljóp
við fót fram hjá húsinu
hans Ranna og pabba
hans, það var alltaf
einhver beygur í okkur
varðandi þá feðga.
Eflaust bara af því að
við þekktum þá lítið og
kannski líka út af því
hversu oft við höfðum
gert at í þeim á kvöldin
með því að banka á
dyrnar eða í gluggana
hjá þeim, auðvitað
voru þetta bestu menn
eins og ég átti eftir að
kynnast seinna. Ég var
kominn ofan í fjöru
og sólin var byrjuð að
hita upp mölina og
þessi kærkomni ilmur
af þara og sjó mætti
mér og undirstrikaði
að þetta væri einn sá
staður sem var mér
kærastur á sumrin.
Ég hraðaði mér eftir
fjörunni því það virtist
vera háflóð og jafnvel
byrjað að fjara út svo
það var um að gera að
fara að byrja að kasta.
Þegar ég nálgaðist
uppáhalds staðinn minn
sá ég að þar stóð annar
veiðimaður, andsk….. og
eflaust búinn að veiða
allt frá mér líka, ég hefi
átt að vakna fyrr. Þegar
ég kom nær sá ég að
þetta var Fúsi Agga, það
var allt í lagi því Fúsi var
fínn strákur og svo átti
hann systur sem ég var
pínu skotinn í og ég taldi
að það myndi hjálpa
mér í baráttunni um hylli
hennar að vingast við
Fúsa. “Ertu að fá hann”
sagði ég því mannalega
og hrækti út á sjóinn.
Ekki bein að hafa sagði
Fúsi og mér leið strax
betur, ég hafði ekki
misst af neinu. Ég fór
aðeins neðar en passaði
að vera í kallfæri svo
ég gæti nú spjallað
við hann og fylgst með
ef hann setti í fisk. Ég
byrjaði að kasta en
gamla Universal hjólið
var eitthvað orðið stirt
svo ekki fór svarti Toby
spúnninn langt í þetta
skiptið kannski myndi
þetta liðkast þegar hjólið
blotnaði eða kannski var
kominn tími til að biðja
pabba að kíkja aðeins
á það í kvöld. Ég gjóaði
augunum á Fúsa og
kallaði eins mannalega
og ég gat “var Hella
vöknuð”? Úps! hvaða
veiðimenn spyrja um
stelpur svo ég bætti
strax við “fórstu út á
Gömlu bryggju í gær?”
Það var eins og ég bjóst
við, hann svaraði bara
spurningunni um að
hafa farið á bryggjuna,
kannski var það eitthvað
sem ég átti að vita að
stelpur væru ekki að rífa
sig upp fyrir allar aldir.
Aggi Sveins, pabbi
Fúsa vaknaði alltaf
snemma því hann var
sjómaður á Blátindi og
þeir fóru út eldsnemma
morguns. Fúsi var því
oftast fyrstur til að mæta
niður í fjöru eða út á
bryggju því Aggi vakti
hann stundum þegar
hann fór að heiman.
Fúsi hafði farið á alla
helstu veiðistaðina í gær
en ekki orðið var nema
á Týrabryggjunni, þar
var bolta silungur sem
hafði elt í nokkur skipti
en ekki tekið. Það var
því eins og svo oft áður
endað á ræsinu bak við
frystihúsið og reynt að
“húkka” þessa spikfeitu
bolta sem dóluðu þar
fyrir framan endann á
úthlaupinu. Jósi og Ægir
Bödda voru einskonar
meistarar í því að húkka
og svo Ægir Stefáns sem
flestir guttar litu upp til
og Didda Ásbjörns enda
báðir búnir að fara að
veiða í Blöndu og voru
því alvöru veiðimenn. Oft
veiddist vel á ræsinu og
frystikistan stundum full
af silungi eftir sumarið.
Við Fúsi köstuðum í
nokkra klukkutíma niður
í Steinum án þess að
verða varir og ákváðum
því að hætta enda var
að falla út og stutt í
háfjöru og ekki veiðilegt
aftur fyrr en færi að falla
að seinni partinn.
Fúsi ætlaði að hitta
Tedda og Sæa því þeir
voru búnir að ákveða að
gera eitthvað “leyndó”
en ég vissi að Hella og
Abba voru að passa
og væru komnar á
“Rólóinn” og var stefnan
tekin þangað, kannski
veiddist betur á þeim
fiskimiðum.
- - - - -
Ég skora á Halldór
Þormar Halldórsson eða
bara Hadda eins og ég
kallaði hann að taka
við pennanum úr minni
hendi og rita næsta
pistil.
Hólmfríður Sveinsdóttir og Arnljótur Bjarki við vinnu sína hjá Matís.