Feykir - 04.04.2012, Side 5
14/2012 Feykir 5
Hvað fær
óperusöngfugl til þess
að söðla um og flytja
í Húnaþing vestra? Af
hverju flýgur hann í
rúma tvo tíma norður
þjóðveg eitt og býr sér
hreiður á Laugarbakka
í stað þess að hoppa
upp í flugvél í rúma
tvo tíma og huga að
hreiðurgerð í London
eða Glasgow?
Eftir áralanga dvöl
við nám og störf á
Bretlandseyjum og
einn vetur í Húnaþingi
fór sellóspilandi
söngfuglinn að bera
saman þessa staði, litlu
tjörnina versus úthafið.
Það að flytja til
Glasgow og setjast
á skólabekk var
óskaplega spennandi
og þroskandi, opnaði
augu og huga. En
eftir áralanga dvöl á
erlendri grundu var
niðurstaðan að tjarnir
virðast eiga betur við
söngvarann, kannski af
því að óperugaularar
eru haldnir sýniþörf
og fá meiri athygli í
tjörnum? Úthöfin bjóða
vissulega upp á meira
úrval og fjölbreytni, allt
frá skrautfiskum upp í
hákarla, söngfuglinum
er meinilla við hákarla
en hákarlar og aðrir
ránfiskar þrífast illa í
smátjörnum. Tími náms
og vinnu á erlendri
grundu var ómetanlegur.
Það var líka ómetanlegt
að flytja heim aftur og
njóta þess enn betur
sem eftirsóknarvert
er hér á landi.
Samhugurinn nálægðin
og allt það jákvæða
sem felst í því að búa
í smærri samfélögum.
Í því felast hin sönnu
lífsgæði.
Grasið er oft grænna
hinum megin, lítið gras
fann tenórþrösturinn
á ferðum sínum í
stórborgunum. Þannig
er það að sumir ferðast
um langan veg til vinnu,
til þess að þurfa ekki að
búa í stressi stórborga.
Það að ferðast í fjóra
tíma daglega í lest
þykir ekkert tiltökumál,
ef ávinningurinn er
friðsælt, skemmtilegt og
gróðurríkt umhverfi.
„Stórtenórinn“ hefur
komið sér vel fyrir
uppi í sveit, keyrir
Laxárdalsheiðina sex
sinnum í viku og hefur
upp raust sína á sviði
Hörpu um helgar. En er
alltaf feginn þegar hann
er kominn heim.
- - - -
Ólafur skorar á
stórsöngvarann,
kjötiðnaðarmanninn og
stórsnillinginn Guðmund
Helgason að rita næsta
pistil.
Mynd: Ólafur í hlutverki
Parpignol í Hörpu, í
enda Mottumars.
Ólafur Rúnarsson frá Laugarbakka
( ÁSKORENDAPENNINN ) berglindth@feykir.is
Glasgow - London - Laugarbakki
Draumaraddir í Litháen
Ótrúleg vinátta skapaðist
Draumaraddirnar úr
Söngskóla Alexöndru er
nýkomnar heim eftir vel
heppnaða ferð til Litháens en
þar var hann að endurgjalda
heimsókn litháenska kórsins
Allegro sem kom hingað
fyrr í vetur. Ferðin gekk í
alla staði vel og sterk tengsl
mynduðust milli kóranna.
Alexandra Chernyshova
söngstýra segir að ferðin hafi
gengið mjög vel, móttakan hjá
Litháunum hafi verið mjög
hlýjar og góðar. –Við fundum
hve mikla virðingu þeir bera
fyrir Íslendingum sem eru
hetjur í Litháen en allir vita þar í
landi að Íslendingar voru fyrstir
til að viðurkenna sjálfstæði
landsins. Og ég get sagt að
ég var ekki hissa þegar okkar
stelpur frá Draumaröddum og
litháenski kórinn fóru að gráta
á flugvellinum þegar verið var
að kveðjast, þau náðu svo vel
saman að þau vildu helst ekki
þurfa að sjá á eftir hverju öðru.
Svo sannarlega eignuðust okkar
stelpur í Draumaröddum vini
í Litháen, segir Alexandra.
-Ég er mjög þakklát að
Söngskóli Alexöndru fékk
styrk frá Nordplus fyrir svo
metnaðarfullt og ógleymanlegt
verkefni.
Meðal þeirra foreldra sem
fylgdu kórnum til Litháens
var Magnús Hinriksson á
Sauðárkróki og var hann
afar ánægður með ferðina.
Ferðalangarnir gistu í heima-
húsum og voru híbýlin afar
misjöfn en gestrisnin mikil.
Siðirnir eru að sama skapi afar
ólíkir því sem Íslendingar eigi
að venjast og segir Magnús að
gott hafi verið fyrir krakkana
að sjá hvað jafnaldrar þeirra í
Litháen eru nægjusamir enda
kannski ekki úr miklu að
moða. -Ég held að margir hafi
hugsað sína stöðu og spáðu
í hvað þau voru að komast
af með. Mikil nægjusemi en
jafnframt gleði hjá Litháunum.
Þrátt fyrir lítil efni vorum við
borin á höndum hvar sem við
komum, segir Magnús.
Kórinn kom fram á
nokkrum stöðum og vakti
alls staðar athygli. Meðal
annars fékkst leyfi til að
syngja í kastala nokkrum sem
Íslendingarnir skoðuðu. Þar
var söngurinn tekinn upp á
hreyfimynd og fylgir sögunni
að allir þeir sem til heyrðu
hafi nær fiðrast af hrifningu,
svo mikil var gæsahúðin.
Hljómurinn og söngurinn hafi
verið svo magnaður. Á Feyki.
is má nálgast myndbandið en
þar syngja Draumaraddirnar
„Sofðu unga ástin mín“ í
fyrrnefndum kastala.
Draumaraddir Norðursins eru
að gefa út sinn fyrsta geisla-
disk „Súkkulaðiland“ sem
Alexandra bæði útsetti og tók
upp en hann inniheldur 15 lög,
öll sungin á íslensku.
Útgáfutónleikar verða settir
upp sem fjölskylduskemmtun
og verða haldnir 29. apríl í
Miðgarði. Á tónleikunum
kemur kórinn til með að
syngja lög af disknum „Súkku-
laðiland“ auk þess sem gestir
kórsins koma fram en nú er
von á kórum frá Eistlandi og
Lettlandi. Þá er ástæða til að
fjölmenna og njóta söngs frá
vinaþjóðum okkar auk hinna
mögnuðu Draumaradda. /PF
Mikil vinátta og sterk tengsl mynduðust milli krakkanna sem áttu erfitt með að kveðja hvert annað við ferðalok. Hér eru þeir á góðri stund. Mynd: Magnús Hinriksson