Muninn - 01.11.1909, Blaðsíða 39

MUNINN
35
Gróö sauöaverslun.
(Amerísk smásaga).
Bóndi nokkur réði til sín kaupamann. Hann
þekti ekki manninn, en komst brátt að raun
um, að hann var fremur drykkfeldur, og það
svo, að hann varð oft ekki verkfær.
„Jón“, sagði bóndinn einhverju sinni við
hann, „eg skal gefa þór besta sauðinn minn í
haust, ef þú hættir alveg að drekka meðan þú
ert hérna í kaupavinnu".
„Eg geng að því, og það er orð sem stend-
ur“, sagði Jón.
Uppkominn sonur bónda, sem hlustaði á
þetta tai, spurði föður sinn, hvort hann fengi
ekki líka sauð, ef hann bragðaði ekki áfengi
það sem eftir væri af árinu.
„Sjálfsagt", segir faðir hans; „þú skaitlíka
fá sauð“.
Yngsti sonur bónda, dálítill drenghnokki,
sem var þar viðstaddur, segir þá: „Pabbi, efþú
vilt líka gefa mór sauð, þá skal eg heldur ekk-
ert drekka".
„Já, velkomið barnið mitt; þú skalt líka
fá sauð“.
Eftir litla þögn snýr drengurinn sér aftur
að föður sínum og segir: „Ætli það só ekki
best, að þú fáir þér sauð líka, pabbi?"
„Eg veit nú ekki“, svaraði bóndi seinlega,
og klóraðí' sér bak við eyrað; eftir litla um-
hugsun segir hann snögglega: „Ójú, eg ætla
að reyna það“.
Bóndi sagði svo síðar frá, að hann hefði
aldrei gert betri sauðaverslun, en einmitt þetta
árið.