Stjarnan - 01.03.1923, Blaðsíða 3

STJARNAN
35
vegna J^verra innbyggjendur landsins,
svo aS fátt manna, er eftir orðiS. Es.
24:3—6.
I>eir fáu, sem héldu lög GuSs verSa
eftir. Þeir munu fyrir náS og hjálp-
ræSi GuSs, ganga sigri hrósandi gegn-
um allar þær hörmungar, sem munu
dynja yfir heiminn, vegna þess, aS hann
hefir fótumtroSiS boSorS GuSs. Krist-
ur mun taka þá til himins eins og 'hann
lofaSi meSan hann var hér á jörSinni.
“Því þaS segi eg ySur í Drottins orSa
staS, aS vér sem eftir verSum. lífs viS
tilkomu Drottins, munum ekki fyrri
verSa, en hinir burtsofnuSu; því 'sjálf-
ur Drottinn mun meS ákalli, meS höf-
uSengils raust og meS GuSs lúSri. af
himni niSurstíga; og þeir, sem í Kristo
eru dánir, munu fyrst upprísa. SíSan
mpjnum vér, Jsem 'eftir erum lifandi,
verSa hrifnir til skýja ásamt þeim, til
fundar viS Drottinn í loftinu, og mun-
um vér síSan meS Drottni ivera alla
tima. HuggiS því hver annan meS þess-
um orSum.” 1. Thess. 4:15—18.
Þegar þeir eru farnir til himins.
deyja' hitnir óguSlegu: HTefjið ySar
augu til himins, og lítiS á jörSina hér
niSri! Himininn, hann hverfur sem
reykur, jörSin fyrnist: sem klæ!Si, og
þeir, sem á henni búa, deyja: sem mý;
en mitt hjálpræSi varir eilíflega. og
mitt réttlæti mun aldrei linna.” Es.
51 : ö.
“'Þeir, sem Drottinn hefir aS velli
lagt, liggja á þeim sama tíma frá ein-
urn enda jarSarinnar til annars; þeir
eru ekki harmaSir, ekki burt dregnir, og
ekki verSa þeir jarSaSir; aS áburSi á
vellinum verSa þeir.” Jer. 25 :33-
JörSin mun þá aS öllu leyti leggjast
í eySi; því þannig lýlsa spámennirnir
ástandi hennar:
“Eg lít á jörSina; sjá! hún ^r í eySi
og tóm, og til himins, og ekkert ljós á
honum. Eg lít til fjallanna, og sjá!
þau bifast, og allar hæSir ruggast. Eg
litast um, og sjá! þar er enginn maSur,
og allir fuglar himinsins eru burtfæld-
ir. ;E]g lít í kring urn mig, og Karrnel
er eySilagt, og allir þess staSir niSur-
brotnir fyrir augliti Drottins, -fyrir hans
brennandi reiSi. Því svo segir Drott-
inn: AuSn skal alt landiS verSa; samt
vil eg ekki gjörsamlega gjöra út af viS
þaS.” Jer. 4:23—27.
“Eg vil taka alt gjörsainlega burt úr
landinu, segir Drottinn. Eg vil taka
fugla himinsins og fiska sjávarins
burt, rnenn og skepnur ; eg vil taka burt
hneykslanirnar ásamt meS þeim ó-
guSlegu; eg vil afmá mennina í landinu,
segir Drottinn.” Sefanía 1:2,3-
Þá er þaS, aS Drottinn sendir eina
af hinum voldugu lietjum, sem frarn-
kvæma hans boS, til þess aS binda upp-
reistarforingjann mikla. Spádómurinn
um þann viSburS hljóSar þannig:
“Þá sá eg engil stíga niSur af himni;
hann hélt á lykli afgrunnsins og stór-
um fjötri í hendinni. Hann tók drek-
ann þann gamla höggorm, sem er djöf-
ull og Satan, og batt hann um þúsund
ár, kastaSi honum i afgrunniS, læsti
aftur og setti innsigli yfir, svo hann
ekki avegaleiddi þjóSirnar framar, unz
þúsund ár væru liSin, en aS þeim liSn-
um á hann aS leysast um stuttan tíma.”
Opinb. 20:1—3.
Af fjórSa versinu í þessum kapítula
sjáum vér, aS hinir hólpnu, sem fóru
meS Kristi til himins, munu fá vald til
aS uppkveSa dóminn yfir hinum óguS-
legu, er þá liggja dauSir á jörSinni, og
hinum föllnu englum. Þessu viSvíkj-
andi kemst Páll postuli þannig aS orSi:
“ESa vitiS þér ekki, aS hinir heilögu
munu heiminn dæma? En ef heimur-
inn verSur af ySur dæmdur, eruS þér
þá óverSugir aS dæma í hinum minstu
málum? VitiS þér ekki, aS vér muum
englana dæma, því þá ekki hiS tíman-
lega?” 1. Kor. 6:2,3.
óFramh. á bls. 41)