Stjarnan - 01.04.1932, Síða 14

Ó2
STJARNAN
Spuminga-kassinn
(Framh. frá bls. 50)
helga í hinum himneska helgidómi. Sjá
Opinb. 4:5; 5:6,7,12,13. Má finna
fjölda margar sannanir fyrir því í Ritn-
ingunni, en vér skulum aöeins benda á
eina. Tjaldbúðin vár af fsraelsmönnum
kölluð “samfundatjaldið” (2. Mós. 33 :y)
og skoðunarborðið stóð “við norðurhlið
búðarinnar.” 2. Mós. 40:22. Þegar Satan
gjörði uppreisn á himnum á móti Guði
og heimtaði að hann yrði skoðaður sem
jafningi Krists og vildi setjast í hásæti
hans, þá sagði hann: “Eg vil stiga upp
til himins! Ofar stjörnum GuSs vil eg
reisa veldisstól minn! Á samfundafjalli
við eg setjast að á norðurhliðinni.” Jes.
14:12-14. Ensk þýð. Þetta er aðeins eitt
lítið sýnishorn af þeim mörgu, sem benda
á að skoðunarborðið tákni hásæti Krists á
himnum. Brauðin á því tákna Krist sjálf-
an. Sjá Jóh. 6:27,33,35,48-53. Það er
Kristur, sem veitir heiminum líf. Þar
sem hann ekki er í hjörtum og lífi manna,
er andleg hungursneyð.
Ef Jesús væri ekki í hinum himneska
helgidómi, sem æðstiprestur vor, me'ðal-
gangari og málafærslumaður, mundum
vér aldrei geta staðist frammi fyrir Guði.
Ljósastikan við suðurhlið tjaldbúðarinn-
ar táknar og skýrir oss stöðu og embætti
hinnar þriðju persónu guðdómsins —
ITeilags Anda, sem er fulltrúi Krists hér
á jörðinni, meðan Frelsarinn talar máli
hins iðrandi syndara frammi fyrir Föð-
urnum. Það voru sjö lampar á henni (2.
Mós. 37:23), sem tákna þá sjö anda Guðs
(Opinb. 4:5), það er að segja hinn full-
komna Anda Guðs. Þegar spámaðurinn
Jesaja segir fyrir, að Frelsarinn muni
öðlast fyllingu Andans, kemst hann þann-
ig að orði: “Yfir honum mun hvíla Andi
Drottins: andi vísdóms og skilnings, andi
ráðspeki og kraftar, andi þekkingar og
ótti Drottins.” Jes. 11:2. Hér höfum vér
hins sjö anda Guðs eða Heilagan Anda í
allri sinni fyllingu. Hann er gefinn öll-
um þeim, sem þrá hann af öllu hjarta og
eru fúsir til að beygja sig undir vilja
Guðs og hlýða boðorðum hans.
Reykelsisaltarið stóð fyrir framan for-
tjaldið á miðju gólfi. Fyrir aftan for-
tjaldið var örkin. Það var búið til úr
akasíuviði og lagt skýru gulli alt í kring.
Á hverjum morgni um það leyti og fórn-
arlambið var látið á brennifórnaraltarið
og alt fólkið var á bæn fyrir utan varð
æðstipresturinn—því að engum öðrum
var leyft að þjóna hjá því—að brenna
vígt reykelsi, sem engum öðrum manni
var leyft að búa til. Þetta reykelsi steig
upp yfir fortjaldiS og inn í hið allra helg-
asta fram fyrir Guð, sem birtist uppi yfir
náðarstólnum milli kerúbanna. Þetta
reykelsi er táknmynd Krists réttlætis og
kennir oss að einungis þeir, sem íklæð-
ast réttlæti Krists, geta vænst þess að
bænir þeirra komi fram fyrir Föðurinn
(Sálm. 141:2) og að hann svari þeim.
Þetta kemur glögglega í ljós í Opinber-
unarbókinni, þar sem vér lesum: “Og
er það hafði tekið við henni, féllu verurn-
ar fjórar og öldungarnir tuttugu og fjórir
niður frammi fyrir Lambinu, og höfðu
þeir hver um sig hörpu og gullskálar, full-
ar af reykelsi, og eru það bænir hinna
heilögu.” Opinb. 5 :8.
“Og annar engill kom og nam staðar
við altarið; hann hélt á gullnu glóðar-
keri, og honum var fengið mikið af reyk-
elsi, til þess að hann skyldi leggja það við
bænir allra hinna heilögu á gullaltarið,
sem var frammi fyrir hásætinu. Og reyk-
urinn af reykelsinu steig upp með bæn-
um hinna heilögu úr hendi engilsins
frammi fyrir Guði.” Opinb. 8:3,4.
Alt þetta varð Guð að gefa Israels
mönnum, til þess að kenna þeim og oss
hinn mikla sannleika viðvíkjandi starfi
Krists, sem meðalgangara milli Guðs og
manna og hvernig vér á réttan og lögleg-
an hátt getum komist í samband við Föð-
urinn aftur, sem syndin hafði gjört oss
viðskila við.