Stjarnan - 01.11.1934, Qupperneq 3

STJARNAN
Nú gat hann ekki lengur staðiíS á hleri,
hann skunrlaði inn í fangaklefann, féll á kné
við hliðina á Robby, sem lá þar á gólfinu, laut
niður að honum og sagði: “Eg veit að ]nt ert
saklaus. Ó, fyrirgefðu mér hvað eg hefi verið
miskunnarlaus við þig.”
Kristniboðanum og Robby varð heldur en
ekki bilt við. Robby gat varla trúað öðru held-
ur en að þetta hlvti að vera draumur, en samt
reyndi hann að rísa upp og sagði: “Guð blessi
þig, herra minn.”
Rétt á eftir var Robby kominn í mjúka
sæng í húsi húsbcnda síns. Kristniboðinn og
Lvden sátu báðir hjá honum. Hann var að
fram kominn, en svo rólegur og glaður yfir
því að hafa fundið náð hjá Guði, og fyrir full-
vissuna um það að stallbræður hans mundu hér
eftir eiga betri húsbónda.
Vorið er komið og alt er orðið fult af skóg-
arilm og' fuglakvaki. Tobías gamli og konan
hans lifa ennþá og búa í húsinu sínu, prestur-
inn hafSi séð um það. Fótbrotið er batnað en
hann verður samt að ganga við hækju, hann
hefir ekki liðkast við leguna. Þau voru
snemma á fótum á hvítasunnudaginn, enda bar
gullbrúðkaupsdag þeirra upp á hvítasunnuna.
“Við verðum að staulast í kirkju í dag, góða
mín,” sagði Tobías þegar Berta kom með kaff-
ið til hans.
“Já, við skulum gjöra það, veðrið er svo
gott núna, og við þurfum að þakka Guði fyrir
margt og mikið í dag.”
Rétt á eftir héldu þau af stað. Tobías
settist niður, meðan Berta lokaði hliðinu; hún
hjálpaði honum svo á fætur og lokaði hliðinu.
“Ó, hvað eg má þakka Guði að hann gaf mér
þig, Bcrta mín, og lofaði þér að lifa svona
lengi hjá mér, til að hjálpa mér og styðja mig.”
Hún svaraði engu, en þrýsti handlegg hans
að sér, um leið og hún þurkaði sér um augun.
Eftir messu bauð presturinn þeim að aka
heim með sér. Seinni part dagsins komu þar
ýmsir sóknarmanna, og hélt presturinn þeim
dálitla veizlu til að minnast brúðkaups gömlu
hjónanna.
Berta var ýmist að gráta eða hlæja, en
Tobías tautaöi fyrsta boðorðið fyrir munni sér
við og við.
Um kvöldið ók presturinn með þeim heim
á leið, og slóust flestir boðsgestanna með í för-
ina.
“En hvað er þetta? Er þetta húsið okkar?”
115
hugsaði Tobías þegar vagninn var rétt kominn
að hliðinu heima hjá honum.
Unglingahópur stóð við hliðið, og það var
alt vafið blómsveigum, þó var ekki minna um
dýrðina þegar inn í garðinn kom. Blómsvcig-
ar höfðu verið settir í kring um alla glugga á
húsinu þeirra, og uppi yfir dyrunum var stór-
eflis sveigur, og innan í honum stórt spjald
með gvltu letri, það voru þessi orð: “Yér eig-
um yfir alla hluti fram, Guð að óttast, hann að
elska og honum að treysta.” ÞaS var kveðja
frá æskulýðnum til gömlu brúðhjónanna.
í sama bili og vagninn nam staðar við dyrn-
ar byrjuðu ungmennin á sálminum:
‘Hver sá er góðan Guð lét ráða,
með glöðu trausti fyr og síð,
þann virtist eilíf elskan náða,
þótt oft hann mæddi kross og stríð.
Á bjargi föstu byggir sá,
er byggir miskun Drottins á.”
Tobías og Berta gátu ekki orði upp komið
en tárin streymdu niður kinnar þeirra meðan
þau voru að komast niður úr vagninum.
Þegar sálminum var lokið tók presturinn
stórt skjal upp úr vasa sínum og sagði:
“Eg á eftir að flytja ykkur heillaósk frá
manninum, sem átti hringinn, sem þið funduð
í haust og varðveittuð svo ráðvandlega, það
varð honum til blessunar að hringurinn kom
til skila, og hefir hann þvi beðið mig í brcfi
þessu, að afhenda ykkur í dag 1,000 krónur, og
gjafabréf fvrir 500 krónum á ári hverju meðan
þér lifið. Hérna eru peningarnir. Guð hefir
blessað ráðvendni ykkar.”
Gömlu hjónin ætluðu varla að trúa augum
sínum. Þau voru alveg hætt að hugsa um
hringinn.
Þegar Tobías gamli gat loks komið upp
orði, sneri hann sér að konu sinni og sagði:
“Nú ættum við að vera farin að kunna
fyrsta boðorðiS.” X.
Sagt er að verkamenn i Bandarikjunum
hafi tapað 10,222,000 vinnudögum fyrir verk-
föll fyrstu 5 mánuðina af IQ34. I júní var
verkfall á Kyrrahafsströndinni þar sem 1,900,-
000 dagsverk töpuðust. Samkvæmt skýrslum
frá atvinnumálaskrifstofunni í Washington
hafa verkamenn í Bandaríkjunum vfirstand-
andi ár svift sjálfa sig 15,000,000 vinnudög-
um eða 41,000 vinnu árum, og nálægt 75,000,-
000 dollara tekjum.