Stjarnan - 01.02.1937, Qupperneq 3

STJARNAN
ii
yður til handa, imeð þekkingu á Guði og Jesú
Drotni vorum. Þar eð hans guðdómlegi mátt-
ur hefir veitt oss alt, sem heyrir til lífs og guð-
rækni með þekkingunni á honum, sem kallaði
oss með sinni eigin dýrð og dáð og með því
hefir hann veitt oss hin dýrmætu og háleitu
fyrir heit, til þess að þér fyrir þau skylduð
verða hluttakandi í guðlegu eðli, er þér hafið
komist undan girndaspillingunni, sem er í heim-
inum.” 2. Pét. 112-4. Hér er því skýrt haldið
fram að sá, sem trúir á Jesúm Krists verður
hluttakandi guðlegs eðlis. Látum guðdóminn
og hið mannlega vinna saman í lífi voru, þá
geturn vér unnið frægan sigur fyrir Drottinn
vorn Jesúm Krist.
E. G. White.
Kraftaverk
Einhver spurði mig nýlega hvort eg tryði á
kraftaverk. Eg kvað já við því, og sagðist
hafa séð þau.
“Og hvenær?”
“Eg sá eitt í gær. Það var maður, sem áður
hafði verið drykkjuslarkari. Hann var frels-
aður fyrir kraft Krists og trúna á hann. Þetta
er kraftaverk.
Hin bezta sönnun fyrir ágæti kristindóms-
ins er sannkristinn maður. Hann er sú sönnun,
sem ekki verður móti mælt. Það finnast ef til
vill margar fleiri sannanir, en ekkert er sent
jafnast á við þessa. Hefir þú sjálfur fengið
reynslu fyrir þessu? Láttu þá aðra fá að sjá
í þínu flekklausa, óaðfinnanlega lífi þá skýr-
ingu, sem þeir þurfa til að sannfærast. Ef þeir
eru ekki forhertir, þá nægir þeim það til að
geta trúað veruleika kristindómsins.
E. S.
Hlýddu eða borgaðu
Ezekiel Daniells leit veiklulega út þegar
hann kom inn í búðina á horninu. Hann fékk
sér stól og settist hjá félögunum, sem sátu
kringum ofninn og voru að skrafa saman.
“Mér er sagt, að þú hafir verið veikur,”
sagði Tom Wilkes. “Við höfum saknað þín
hér. Umferðasali nokkur kom hér um kvöldið
og meðan þeir voru að lagfæra bílinn hans sagði
hann okkur frá prédikara í Vancouver, er hann
hafði hlustað á síðastliðinn sunnudag. Hann
hafði sagt að við þyrftum ekki lengur að halda
10 boðorðin. Alt sem vér þyrftum væri að
trúa á forþénustu Krists, en alls ekki lengur
að halda boðorðin.
“Eg er alveg hissa að maðurinn skyldi ekki
halda áfram alla leið til Chilliwack, þó loftið
væri f arið úr hringnum á bílnum hans.” Félag-
arnir litu undrandi á Mr. Daniells. Þeim datt
í hug hvað þetta gæti átt skylt við ræðu prests-
ins og tíu boðorðin, en þeir svöruðu:
“Þú veist sjálfur, að það er ómögulegt að
keyra, ef loftið er farið úr hringum bílsins.
Hvers vegna datt þér slíkt í hug?”
“Eg hugsaði að þyngdarlögmálið hefði ef
til vill einnig verið afnumið, hjá prédikaranum
í Vancouver, ekki síður en Guðs lögmál.”
“Komdu nú með það, Zeke,” sagði Jackson,
“segðu okkur hvaða skoðun þú hefir á þessu.
Það sýnist nú ótrúlegt að ekkert lögmál sé til,
en þessi maður virtist hafa nokkuð til síns
máls.”
“Það er í sjálfu sér ómögulegt að Guðs lög-
mál sé afnumið,” sagði Mr. Daniells. “O'rsakir
liggja til alls. Eg varð veikur vikuna sem leið,
af því eg neitaði ekki seinustu réttunum af á-
gætum miðdegismat. Eg hef i aldrei vitað dæmi
þess að maður gæti brotið Guðs lögmál, hvort
sem það er náttúrulögmálið eða siðferðislög-
málið, án þess að líða fyrir það.
“Hvernig skyldi þessum prédikara hafa
geðjast að því, ef einhver hefði stolið pening-
um úr vasa hans meðan hann heilsaði honuim
við dyrnar, og viðkomandi hefði svo sent hon-
um vingjarnlegt bréf, sagt honum hvað hann
hefði gjört, og látið í ljósi gleði sín yfir því, að
Guðs lögmál væri afnumið, því nú gæti hann
tekið fé úr vösum manna hvenær sem hann
vildi. Hafið þið nokkurn tíma hugsað um hve
mjög glæpirnir hafa aukist síðan þessir prédik-
arar fóru að halda því fram að Guðs lögmál
væri ekki lengur í gildi?”
“Já, eg get skilið það,” sagði Tom. “En