Stjarnan - 01.09.1943, Blaðsíða 2

Stjarnan - 01.09.1943, Blaðsíða 2
74 STJARNAN veru. Ekki einungis er altaf notað for- nafnið hann, þegar um hann er talað held- ur er einnig talað um persónulega eigin- leika hans. 1. Hann hefir þekking og visku. “Ó þá dýpt ríkdóms, speki og þekkingar Guðs, hversu órannsakanlegir eru dómar hans og órekjandi vegir hans.” Enginn nema persónuleg vera getur haft slíka eigin- leika. Sjá einnig Orðskv. 3:19, og Sálm. 139:1—6. 2. Guð elskar, hann lætur í ljósi kær- leika sinn. “Svo elskaði Guð heiminn að hann gaf sinn eingetinn son, til þess að hver sem á hann trúir ekki glatist heldur hafi eilíft líf.” Jóh. 3:16. Einungis persónu- leg vera getur elskað. Kærleikur er æðsti eiginleiki persónunnar. Þegar Biblían tal- ar um kærleika Guðs kennir hún persónu- legleika hans. “Sá sem ekki elskar þekkir ekki Guð því Guð er kærleikur. í því Opinberast elska Guðs til vor, að Guð sendi sinn eingetinn son í heiminn svo vér skyldum lifa fyrir hann.” “Og vér höfum þekt og treyst þeirri elsku sem Guð hefir til vor. Guð er kærleikurinn og hver sem er stöðugur í kærleikanum, sá er stöðugur í Guði og Guð í honum.” I Jóh. 4:8.9.16. Jesús sagði: “Eg og faðir minn erum eitt”, og Jesús var hin fullkomnasta per- sóna sem uppi hefir verið í heiminum. Hann var hér sem maður meðal manna. Hann var kærleikurinn íklæddur mann- legu holdi. Enginn sagnaritari getur geng- ið fram hjá áhrifum hans í heiminum. Ekki einungis hafa áhrif hans breytt heim inum, heldúr eru líka miljónir manna sem vitna um veruleika kærleika hans til þeirra. Þeir staðhæfa að Jesús linar sorg- þeirra og frelsar þá frá hugarvíli og ör- væntingu. Alt sem Jesús er það er Guð. Páll post- uli segir: “Guð var í Kristi og friðþægði heiminn við sjálfan sig.” 2Kor. 5:19. Getur hlutur eða hugmynd elskað? Get- um vér haft persónulegan félagsskap við nokkuð sem ekki er persónuleg vera? Nei. Als ekki. Guð elskar oss og hann hefir látið oss í ljósi kærleika sinn í syni sín- um Jesú Kristi. Persónuleikinn kemur í ljós í kærleikanum. Kærleiki Guðs til syndugra manna er æðsta auglýsing kær- leikans, þess vegna er Guð æðsta persóna, eða vera alheimsins. Orðið segir: Drottinn er réttlátur. Sálrn. 145:17. “Réttvís er Drottinn á öllum sínum vegum, og miskunsamur í öllum sínum verkum.” Sjá einnig Jóh. 17:25 Op. 16:7 og Esra 9:15. Guð er réttlátur af því hann er per- sónuleg vera sem hefir viðskifti við aðr- ar persónulegar vérur. Vegna þess menn hafa hafnað kenningu Biblíunnar um persónulegan, Guð, þá hafa þeir líka mist tilfinninguna fyrir ábyrgð sinni gagnvart honum. Þeir hræðast ekki dómsdaginn þegar þeir verða að standa Guði reikn- ingsskap af lífi sínu. Einungis persónu- legur Guð getur kallað menn fyrir dóm- stól sinn. “Þess vegna mun sérhver af oss standa Guði reikningskap af sjálfum sér.” Róm. 14:12. 1 Post. 17:30.31, stendur: “Að sönnu hef- ir Guð séð í gegnum fingur við vanvisk- unnar tíðir, en nú lætur hann öllum mönn um alstaðar bjóða að þeir taki sinnaskifti, því hann hefir fastsett dag á hverjum hann ætlar að dæma heimsbygðina með réttvísi af manni sem hann hefir þar til kjörið, og hefir öllum þar um fullvissu gef ið með því hann reisti hann frá dauðum.” Biblían bendir á að Guð talaði við menn eins og maður við mann. Einungis persónuleg vera getur framsett spurning- ar. “Og Guð kallaði á manninn og sagði: Hvar ertu? I Mós. 3:9. Sjá einnig 11. og 13. vers. Einungis persónuleg vera getur gefið loforð og uppfylt þau. Róm. 4:20.21. “Hann efaðist ekki með vantrú um Guðs íyrir- heit, heldur styrktist í trúnni gefandi Guði dýrðina, fullviss um að það sem hann hafði lofað megnar hann af efna.” Sjá Jósúa 23:14; Lúk. 21:33 og 2 Pét. 1:4. Einungis persónuleg vera getur gefið skipanir. Eftir að Móses hafði lesið upp 10 boðorðin sagði hann: “Þetta eru þau orð sem Drottinn talaði við yður þar sem þér voruð saman komnir ...... Bætti hann þar engu við heldur ritaði á tvö stein- spjöld sem hann fékk mér.” 5Mós. 5:22. Einumgis persónuleg vera getur heyrt bænir og svarað þeim. Sálm. 65:2. “Þú ert sá sem heyrir bænir til þín skal alt hold koma.”

x

Stjarnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stjarnan
https://timarit.is/publication/1304

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.