Stjarnan - 01.09.1943, Page 7

STJARNAN
79
Sjáið hvílíkan kærleika
yrir nokkrum árum kom ungur maður
1 biskups eins og bað hann um meðmæli
i að fá stöðu sem herprestur. Þessi ungi
j'ftaður hafði ágæta mentun og hafði í
eiri ár gengið á guðfræðisskóla til þess
ao verða prestur. Biskupinn spurði hvað
ann nrundi segja við mann sem væri
s^° að kominn dauða að hann ætti eftir
an lifa aðeins þrjár mínútur. “Eg á eftir
að lifa þrjár mínútur. Hvað getur þú sagt
við mig til að veita hjarta mínu frið og
lughreysta sálu mína?” Hann herti á unga
j^anninum að svara, en hann stóð þarna
afrjóður og sagði ekki eitt einasta orð.
essi ungi maður hafði ekki reynt Guðs
relsandi kraft í lífi sínu. Hann hafði
aldrei mætt Jesú augliti til auglitis. Hann
lugsaði aðeins um atvinnu, kaup og fél-
agslíf.
Þörf vor, nú og ætíð, er að horfa á
Jesúm, þekkja hann, líkjast honum. Með-
faka hann til að öðlast þann kærleika
Sem auðkendi líf Krists. Hugsið um hann,
Vlrðið hann fyrir yður, athugið hans
Ulldraverða kærleika. Þjónn Drottins hvet-
Ur oss til að lesa aftur og aftur um pínu
°g dauða Krists. Með því að láta hugann
dvelja við það sem hann leið fáum vér
skýrari skilning á hans ótæmandi kær-
leika.
Mörg tungumál eru töluð í heiminum.
En Páll postuli sagði að þó hann gæti
falað þau, ef hann ekki hefði kærleik-
ann þá væri það einkis virði, og jafnvel
þó hann gæti talað englanna tungu, ef
hann hefði ekki kærleikann þá væri hann
Mary Reed
Litla Mary Reed ólst upp í Óhío. Þegar
hún var orðin skólakennari kendi hún svo
rnikið í brjósti um fátæklingana á Indlandi
að hún yfirgaf föðurland sitt og vini og
fór ti'l Indlands sem trúboði. Einu sinni
heimsótti hún holdsveikra heimilið í Shan-
dag. Það hrygði hana mjög að sjá hið
aumkvunarlega ástand þessara vesalinga.
Leir voru 500 að tölu hinir aumustu og
fátækustu allra á norður Indlandi. Þeir
voru tötrum klæddir, sníktu sér mat og
sváfu í lélegum kofum að nóttunni.
ekkert.
Kærleikurinn er uppspretta æskunnar.
Hann varðveitir æskugleði og andlega
fegurð. Ef vér viljum læra hinn sanna
leyndardóm fegurðarinnar, þá verðum vér
að læra betur hinn óviðjafnanlega kær-
leika Krists. Vér höfum fjölda af fegurðar-
stofum í borgum vorum, en þeir sem þar
starfa hugsa einungis um að húðin sé
mjúk og útlitsfögur. Guð vinnur fvrir
hjartað og fegurðarstarf hans hefir áhrif
á alt lífið”. Áhyggjurnar hverfa, kvíðinn
flýr, jafnvel hrukkurnar á andlitinu verða
fallegar og hjartað er létt og glatt. Þegar
kærleiki Guðs dvelur í hjartanu þá gæt-
um vér sungið af gleði allan daginn.
Dagarnir sem áður voru svo dimmir og
skýjum huldir eru nú sólskin og birta.
Jafnvel hið óþægilega í iífinu lítur biart-
ara út, af því vér lítum á það með aug-
um sem fylt eru kærleika og trausti til
Guðs. Náttúran er öll full af lífi og gleði.
Jafnvel vinir vorir og félagar líta öðru-
víisi út þegar vér höfum fengið skilning
á sönnum, kærleika. Ef til vill höfum vér
hatað einhvern, en nú breytast óvinir
vorir í vini. Kærleikurinn hefir orsakað
breytinguna.
Sannkristinn maður elskar alla. Hann
er ekki móðgaður. Hann stjórnar skapi
sínu. Ef vér getum ekki elskað bræður
vora og náunga, þá er eitthvað stórkost-
lega rangt við okkur, því Jesús elskaði
okkur meðan vér enniþá vorum óvinir
hans. “Sjáið hvílíkan kærleika.”
C. L. Terrey.
á Indlandi
Fimm árum seinna, árði 1891, kom
Mary Reed í fríi til Ameríku, þá varð
hún þess vör að hún hafði smittast af
holdsveiki. Hún afréð nú hvað gjöra
skyldi og hraðaði sér aftur til Indlands tii
að vinna meðal aumingjanna í Chandag.
Hún hefir haft heimili sitt meðal þeirra
ával't síðan. Það er efamál hvort nokkur
annar trúboði er lifandi sem hefir starfað
á einum stað í 50 ár.
Það tekur enn þá 5 daga að komast
til Chandag ríðandi. En það er það eina