Stjarnan - 01.01.1947, Blaðsíða 4

4
STJARNAN
heimilisíþarfa, því alt verður að ganga til
st-ríðsins. Æ>á munu þeir smíða sverð úr
plógjárnum og spjót úr sigðum.
Nú er tíminn feominn. Allir þessir spá-
dómar og ffleiri eru nærri því uppfyltir.
Vér lifum á því tlíijiabili. sem spádómarnir
benda til. Fyrir rúmum 100 árum, síðan
reisti Guð upp Aðventista og skipaði þeirn
að flytja þjóðum heiimsins boðskapinn:
“Óttist Guð og gefið ihonum dýrð, því kom-
in er stund dóims 'hans.” Heila öld hefir
vor æðisti prestur þjónað í hinu allra helg-
asta á himnum, og ihann hefir sent læri-
sveina sína til að gefa syndurum hina síð-
ustu aðvörun, minna þá á að endurkoma
Krists er ifyrir Ihöndum. “Dóimarinn stend-
ur fyrir dyrunum.”
Þegar ibrautryðjendur endurikomu-boð-
sikaparins 'byrjuðu að prédika um endur-
að ikoma Krists væri í nánd, þá voru marg-
ir aif fyrne'fndum spádómum ekki komnir
fram, en enduhkoimusöfnuðurinn nú, 1947,
stendur nokkuð öðruvísi að vígi gagnvart
þessum milkla atiburði, heldur en þeir, sem
fyrst byrjuðu að prédika um endurkomu
Krists. Nú eru þeir atburðir alt umhverfis
oss siem binda munu enda á sögu heimsins,
og oss mun veitast sú gleði að sjá lausnara
viorn fcoma ;í dýrð sinni. Vér getum tekið
undir með postulunum og sagt: “Guðs ríki
- er nálægt.”
iSpádómarnir, sem segja fyrir endur-
kornu Krists og benda á táknin upp á ná-
lægð komu ihans hafa verið uppfyltir fyrir
augum vorum. Jafnivel hinir ffemstu boð-
berar enduríkomuboðsikaparins standa með
undrun og lotningu er Iþeir sjá merkin upp
á nálægð komu hans alt umihverfis. Nú
hafa men skygnst inn í leyndardóim hins
almáttuga og hafa framleitt hina voðalegu
atomsprengju. Nú geta þeir eyðilagt heil-
ar þjóðir, menn konur og íbörn á stuttri
stundu.
Vegna þessarar nýju uppfyndingar eru
þjóðir jarðarinnar hræddar og skjálfandi.
Jafnvel stjórnendur þjóðanna þyikjast sjá
fyrir enda siðmenningarinnar. Leiðtogar
kirknanna spá fyrir eyðileggingu innan
fárra ára. Vísindamenn og stjórnmála-
rnenn tala um endir miannkynsins.
George Marshall ihershöfðingi sagði í
s'kýrslu sinni 10. okt. 1945 að “uppfynding
atomaflsins hefir myndað nýtt tímabil . . .
og að möguleiíkar framtíðarinnar; eru
skelfilegir”. Truman fiorseti varaði nýlega
við því, að “atoimsprengjan er of hættuleg
til að sleppa henni lausri í löglausum
heimi.”
En sprengjan er hér, og þær eru smíð-
aðar í stórum stíl og geymdar þangað til
þarf á þeim að halda. Þjóðirnar eru nú
þegar að undirbúa sína eigin eyðileggingu,
og mun varla líða á löngu áður en þær
koma henni í framkvæmd.
Ástanid það, sem vér sjáum í heiminum
í dag er skeifilegt fyrir þann, sem ekki
trúir á Jesúm, því hann hefir enga von.
Hann sér aðeins hyldýpið framundan og
svartamynkur alt umhverfis. Hann sér
ekkert nema eyðileggingu og býst bháð-
lega við henni. Þjóðirnar eru þegar farn-
ar að tala um alheimsstríð númer 3, og
eru að ibúa sig undir það. Margir halda að
það verði endir mannkynsins og þeir sjá
ekkert lengra fram.
Guðs börn líta a'lt öðrum augum á við-
burðina. Þau sjá uppfylta spádóma í öllu
þessu sikelfingar lástandi og gleðjast yfir
loforðinu um fuilfcomna frelsun þegar
þeirra elskaði ifrelsari kemur aftur.
Það er að vísu satt að eyðilegging óguð-
legra er skamt í burtu, en hitt er eins víst,
að Guðs börn munu innan skamms sigri
hrósandi mæta frelsara sínum. Guð mun
skjótlega binda enda á verk sitt fyrir mann-
kynið. Endirinn mun koima fyr en flesta
varir.
Til Guðs barna hljóma iþessi orð niður
í gegnum laoldirnar: “Verið því vakandi
. . . Iþví imannsins sonur mun koma þegar
þér sizt ætlið.” “Verið því ávalt vakandi
og ibiðjandi, svo þér verðið álitnir þess
verðugir að umflýja alt þetta, sem fram
mun ikoma og imæta iframmi fyrir manns-
ins syni.” Lúk. 21:36.
Bróðir iminn og systir, ert þú vakandi
og ibiðjandi og bíðandi eftir komu Krists?
Er undirbúningur undir komu hans aðal
áhugarhál lllífs þíns? Ert þú fagnandi dag-
lega yfir því að syndir þínar eru fyrir-
gefnar og að nafn þitt er skrifað á himn-
um?
Ert Iþú viss um að aðrir meðlimir fjöl-
skyldu þinnar séu llíka reiðuibúnir, vaikandi
og biðjandi? Vinnur þú af öllum kröftum
til þess að hjálpa öðrum að vera viðbúnir