Stjarnan - 01.12.1950, Blaðsíða 6

94
STJARNAN
og hinir dauðu munu upprísa óforgengi-
legir, en vér raunum umbreytast.“
Það er þegar Jesús kemur að lúðurinn
mun hljóma, og allir frelsaðir munu koma
fram í upprisu réttlátra. Þá munum vér
umbreytast og þetta forgengilega íklæðast
óforgengilegleikanum. „Síðan munum vér
með Drotni vera alla tíma“. Og dauðinn
verður uppsvegldu í sigur. „Þá munum vér
fara héðan og vera með Kristi sem er
miklu betra heldur en alt það góða sem
vér getum notið hér. Þá munum vér sjá
hann, sem vér höfum elskað þó vér ekki
höfum séð hann.
Ódauðleiki og eilíft líf er opinberað
oss af Heilögum Anda í Guðs orði. Guð
hafði áformað það og útvalið oss í Kristi
áður veröldin var grundvölluð, en það hef-
ir „nú birst við opinberun Frelsara vors
Jesú Krists, sem dauðann afmáði, en
leiddi í ljós líf og óforgengilegleika með
fagnaðar erindinu.“ 2 Tím. 1:10.
Eilíft líf stendur oss til boða í fagnaðar
erindinu, Viljum vér meðtaka það uppá
þau skilyrði sem Guð setur? Vilt þú með-
taka þessa Guðs ómetanlegu náðargjöf,
vinur minn? Svo, þegar Jesús kemur að
hann ummyndi líkama þinnar lægingar,
svo hann verði líkur hans dýrðarlíkama
eftir þeim krafti sem hann hefir til að
leggja alt undir sig.“ Fíl. 3:21.
„Því svo elskaði Guð heiminn að hann
gaf sinn eingetinn Son til þess að hver
sem á hann trúir ekki glatist heldur hafi
eilíft líf.“ Jóh. 3:16. —H. M. S. Richards
----------------☆-------
Sigur sannleikans
Starfsmönnum vorum í Ecuador var
sagt fyrir skömmu síðan að ekki fengist
leyfi fyrir fleiri trúboða að koma inn í
landið. Yfirmaður lögreglunnar gaf þeim
þessa upplýsingu þegar þeir sóttu um leyf-
ir fyrir ung hjón að flytja inn. Einhver
annar sagði þeim að ef þeir mútuðu lög-
reglunni og borguðu þeim 15 dollara fyrir
hvern innflytjanda þá mundu trúboðarn-
ií fá leyfi til að koma. Starfsmaður vor sem
skrifaði mér þetta sagði að hann ásamt
tveimur öðrum hefðu ásett sér að heim-
sækja forsetann í Ecuador. Tími var ákveð-
inn sem þeir gætu náð fundi hans. Þeir
tóku með sér „Eftirsókn aldanna“ með árit-
uðu nafni forsetans. Þeir sögðu forseta
írá að það væri að líkindun fyrir einhvern
misskilning að beiðni þeirra um innflutn-
mg trúboða hefði verið neitað.
„Hver neitaði þeirri beiðni yðar?“
spurði forsetinn. Þeir svöruðu það hefði
verið yfirmaður lögreglunnar.
„Hvaða ranglæti“, sagði forsetinn.
„Hvers vegna var beiðni yðar neitað?“
„Okkur var sagt það væru lög sem
bönnuðu það.“
Forsetinn sagði þetta væri misskilning-
ur. Hann kallaði á skrifara sinn og bað
hann koma með utanríkis ráðherrann.
Meðan hann beið eftir honum spurði hann
u.m starf vort, svo sagði hann. „Það er
kominn tími til að ekki aðeins tveir held-
ur 50 trúboðar komi hingað inn til að
starfa. Hann benti á ýms viðfangsefni
landsins og sagði að Aðventistar gætu
hjálpað til að leysa úr þeim.
Rétt í þessu bili kom utanríkisráherran
inn, forsetinn kynti honum starfsmenn
vora. Það var ánægjuefni að heyra for-
setann skýra frá starfi Aðventista. Það
sem gladdi starfsmennina mest var þegar
íorsetinn sagði: „Mr. ráðherra, Aðventist-
ar kenna fólki að það megi hvorki ræna,
drepa né ljúga, og þetta er það sem ætti
að kenna alstaðar í Ecuador."
Nú sagði ráðherrann „Leyfið mér herra
íorseti að bæta þessu við: Auk þess sem
þú hefir nefnt kenna Aðventistar líka
heilsufræði og hreinlæti.“ Utanríkisráð-
herran varð dálítið hissa þegar forsetinn
sagði að Mr. Sanchez, yfirmaður lögregl-
unnar hefði neitað beiðni um að koma með
trúboða inn í landið og hafði svo bætt
við: „Þá veist Mr. Sanchez er katólskur.
Hann er strang katólskur. En land vort
þarf stjórnendur, ekki einungis þá sem
eru katólskir heldur einnig þá sem eru
Aðventistar.“
Að lokinni þessari heimsókn bauð
utanríkisráðherran þeim heim til sín.
Þeir heimsóttu hann tveimur klukku-
stundum seinna. Þegar þeir komu
sagði hann: „Það er einkennilegt að beiðni
yðar skyldi vera neitað, en ég hef nú séð
svo um að klukkan 10 í fyrra málið fáið
þið leyfið.“
Svo fengu þeir leyfið fyrir ungu hjónin
að koma, og með þeim kom mikið upplag
af bókum. ■—R. R. Figuhr