Stjarnan - 01.01.1954, Qupperneq 8

8
STJARNAN
STJARNAN Authorized as seeond class
mail, Post Office Depart-
ment, Ottawa. Publishe'd monthly. Price
$1.00 a year. Publishers: The Can. Union
Confer'ence of S. D. A., Oshawa Ontario.
Ritstjórn og afgreiÍSslu annast:
MISS S. JOHNSON, Luridar, Man. Can.
Endurfæðing nauðsynieg
1. Enginn er réttlátur að eðlisfari.
„Ekki er neinn réttlátur, ekki einn“.
Róm. 3:10.
2. Maðurinn getur á engan hátt frelsað
sjálfan sig.
„Getur blámaður breytt hörundslit
sínum, eða pardusdýrið flekkjum
sínum, þá munduð þér og megna að
breyta vel, þér sem vanist hafið að
gjöra ilt“. Jer. 13:23.
3. Endurfæðing er lífsnauðsyn.
„Ef einhver er í samfélagi við Krist
er hann ný skepna, hið gamla varð
að engu, sjá, það er orðið nýtt“.
2. Kor. 5:7.
4. Kærleikur til Guðs og manna er
vottur um að maðurinn er endur-
fæddur. Hann er nýr maður.
„Vér vitum, að vér erum komnir yfir
frá dauðanum til lífsins af því að vér
elskum bræðurna“. 1. Jóh. 3:14.
5. Guðs börn eiga að taka stöðugum
framförum í kristilegu lífi.
„Vaxið í náð og þekkingu Drottins
vors og frelsara Jesú Krists“. 2. Pét.
3:18.
6. Guðs orð og hlýðni við það veitir
manni andlegan þroska.
„Maðurinn lifir ekki á brauði einu
saman, heldur á sérhverju orði, sem
fram gengur af Guðs munni“. Matt.
4:4.
„Kæmu orð frá þér gleypti ég við
þeim, og orð þín voru mér unun og
fögnuður hjarta míns, því ég er
nefndur eftir þínu nafni, Drottinn
Guð hersveitanna“. Jer. 15:16.
7. Til þess að geta mætt Jesú með fögn-
uði verður maðurinn að vera einhuga
í að gjöra Guðs vilja í öllu.
„En sjálfur friðarins Guð helgi yður
algjörlega og gjörvallur andi yðar, sál
og líkami varðveitist ólastanlega við
komu Drottins vors Jesú Krists“.
1. Þess. 5:23.
---------------------
Launið ilt með góðu
Ungur maður var kallaður í herinn.
Hann hafði alist upp á kristilegu heimili,
og meðal annars hafði hann vanist á að
falla á kné við rúmið sitt og biðja til Guðs
áður en hann fór að sofa. Fjöldi ungra her-
manna svaf í sama skýli og þessi piltur.
Hann féll á kné til bæna, eins og hann var
vanur, áður en hann fór í rúmið. Félagar
hans hentu gaman að þessu og reyndu að
trufla hann, en þeim tókst það ekki.
Einn af yfirmönnum piltanna svaf í
sama hermannaskálanum, hann kastaði
öðru stígvélinu sínu í drenginn, sem var
að biðjast fyrir, en hann brá sér ekki við,
svo yfirmaður hans kastaði hinu stígvél-
inu í hann líka, svo fóru allir að leggja sig
til svefns.
Morguninn eftir, þegar yfirmaðurinn
fór að klæða sig, fann hann stígvélin sín
við rúmið sitt svo vel burstuð, að ekki
var unt að gjöra það betur. Þetta breytti
alveg afstöðu hans til unga mannsins, sem
eftir þetta var óáreittur af félögum sínum,
elskaður og virtur af öllum, sem kyntust
honum.
—X. X.