Morgunblaðið - 01.03.2019, Blaðsíða 6
6 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. MARS 2019
S
tarf mitt felst í því að losa vörur og gáma úr skipum sem
koma vikulega og lesta þau síðsan með áli frá Isal og
fleiri útflutningsvörum.
Síðan er ég líka að þjónusta Isal í mörgu öðru sem
krefst vélavinnu,“ segir Sanda.
Spurð hvers vegna þetta starf hafi orðið fyrir valinu segir hún að
lífið hafi tekið í taumana og vinnan hafi þróast svona.
„Ég valdi ekki beint þetta starf. Ég byrjaði að vinna í mötuneyt-
inu hjá Isal árið 2001, þá 21 árs gömul, þar starfaði ég í eitt ár eða
svo.
Síðan sótti ég um flutning í annað starf innan Isal og var boðið
starf á höfninni. Ég hef verið þar síðan,“ segir hún. Það að vinna á
lyftara niðri á höfn er fjölbreytt og skemmtilegt að mati Söndru.
„Ég hef enn gaman af flestu sem ég er að gera. Síðan eru vinnu-
félagarnir líka alveg frábærir,“ segir hún og bætir við:
„Það eru fæstir dagar venjulegir. Maður veit sjaldnast hvaða
verkefni maður fær þann daginn. Það getur verið gámalyftari, frá
litlum lyfturum með 3,5 tonna lyftigetu og upp í stóra með 16 tonna
lyftigetu, moka snjó eða efni á hjólaskóflu, hífa á krana, vinna á
hjólagröfu eða beltagröfu eða bara á jarðvegsþjöppu og jafnvel
bara handskóflu.“
Sandra starfar hjá Snók verktökum, en fyrirtækið tók við höfn-
inni í Straumsvík í júní 2017. Hún segir að hún hafi fylgt með.
Hvaða menntun þarf kona sem
vinnur á lyftara að hafa?
„Ég er með próf og kennslu-
réttindi á allar vélar nema valt-
ara og malbikunarvélar en ég er
ekki með meiraprófið.“
Hver er besti lyftarinn að þínu
mati?
„Ef ég á að velja bestu lyft-
arana þá er það Konecranes sem
skara fram úr. Þeir eru mjög liprir og þægilegir.“
Hlustar þú á eitthvað við vinnuna?
„Ég hlusta mest á tónlist í útvarpinu – er ekki mikið fyrir að
hlusta á blaður.“
Sandra segir að vinnan við höfnina sé ævintýri líkust.
„Það hefur margt eftirminnilegt gerst á svona stórum vinnustað.
Það var til dæmis þegar ég var að vinna niðri í lest á skipi, sem var
að koma að utan, og við stöndum nokkrir vinnufélagar og erum að
spjalla saman. Allt í einu hætta allir að tala og einblína í skelfingu á
mig og byrja að benda á hausinn á mér. Það fyrsta sem mér datt í
hug var að ég væri með eitthvert lifandi kvikindi ofan á hjálminum
mínum, sem reyndist vera hlussustór og loðin kónguló. Mér er ekki
illa við skordýr en þarna hoppaði ég næstum jafnfætis upp úr lest-
inni á skipinu,“ segir hún og hlær.
Hvað drífur þig áfram?
„Það sem drífur mig áfram í starfi er fjölbreytt vinna og góður
starfsandi,“ segir Sandra og þegar hún er spurð út í framtíðarplön
sín og hvar hún sjái sig eftir fimm ár kemur ekkert hik á hana.
„Ég verð klárlega bara fimm árum eldri á sama stað.“
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Sandra Júlíusdóttir
starfar á lyftara í
Straumsvík.
Með réttindi á flest nema valtara
Sandra Júlíusdóttir starfar á
lyftara við höfnina í Straumsvík.
Hún elskar vinnuna sína og segir
að hver dagur sé ævintýri.
Marta María | mm@mbl.is
„Ég er með próf og
kennsluréttindi á all-
ar vélar nema valtara
og malbikunarvélar
en ég er ekki með
meiraprófið.“
FOSSBERG
Dugguvogi 6 • 104 Reykjavík • www.fossberg.is • 5757600
Vandaðir vinnuhanskar í öll verk