Morgunblaðið - 01.03.2019, Blaðsíða 9

FÖSTUDAGUR 1. MARS 2019 MORGUNBLAÐIÐ 9
Landsbankinn býður fyrirtækjum og einstaklingum
í atvinnurekstri hagstæðar leiðir við fjármögnun á nýjum
og notuðum atvinnutækjum og bifreiðum.
Hagstæð tækjafjármögnun
landsbankinn.is 410 4000Landsbankinn
Þ
eir sem reynt hafa vita hversu
miklu það getur breytt að eiga
góðan vinnufélaga. Helgi Ragn-
arsson, sendibílstjóri hjá Sendi-
bílastöðinni, þekkir þetta vel, og á
eins ljúfan og elskulegan vinnufélaga og
hugsast getur: chihuahua-hundinn Frosta
Aþenuson. Helgi útskýrir að Frosti litli sé
kenndur við einstæða móður sína því enginn
viti hver pabbinn er: „Leiðir okkar Frosta
lágu saman fyrir sex árum en hann hafði ver-
ið í eigu frænku minnar. Hún átti annan hund
fyrir og samdi honum og Frosta ekki vel svo
að finna þurfti nýtt heimili fyrir þann litla.
Ég tók hann að mér og ætlaði að finna
Frosta annan eiganda, en endaði svo á að
taka hann að mér sjálfur.“
Frosti litli er afskaplega lukkulegur með
hlutskipti sitt og lætur fara vel um sig í að-
stoðarökumannssætinu á Iveco Daily-
sendibílnum sem Helgi notar. „Ég er með
handklæði undir honum og býr hann sér til
bæli á farþegasætinu þar sem hann lúrir
mestallan daginn. Við tökum svo nokkra
stutta göngutúra á milli verkefna svo hann
geti viðrað sig.“
Gott að hafa félagsskap
Ekki er erfitt að skilja hvernig Frosta
tókst að heilla Helga upp úr skónum: „Hann
hegðar sér skemmtilega, getur verið mjög
ákveðinn og er duglegur að labba. Þá er hann
úthaldsgóður og hraustur, en líka með-
færilegur og geltir sáralítið – og þá helst
bara ef hann sér aðra hunda. Alla jafna er
Frosti pollrólegur og einstaklega vinalegur.“
Helgi segir líka heppilegt að Frosti skuli
ekki vera stærri, enda gæti fyrirferðarmeiri
hundategund seint komist fyrir í bílnum. Þá
sé ómetanlegt að hafa félagsskap krílisins og
getur Frosti alltaf átt von á því að fá smá
klapp ef sendibíllinn stoppar á rauðu ljósi.
„Það skiptir mig miklu að hafa hann við hlið-
ina á mér frekar en að þurfa að sitja einn og
hlusta á auglýsingarnar í útvarpinu. Raunar
eru það mikil forréttindi að ég geti fengið að
hafa hund með mér við vinnuna,“ segir Helgi
og bendir á að stóran hluta vinnudagsins séu
sendibílstjórar einir á ferðinni á milli staða.
Frosti fær gjafirnar
Frosti flækist ekki fyrir heldur situr á sín-
um stað þegar Helgi flytur varninginn á milli
staða. „Oft taka viðskiptavinirnir ekki eftir
honum fyrr en kemur að því að gera upp
aksturinn. Fastakúnnarnir sem þekkja
Frosta eru afskaplega glaðir að hitta hann og
oftar en ekki er honum heilsað á undan mér.“
Helgi segir það aldrei hafa hent að einhver
hafi brugðist illa við Frosta; þvert á móti vilji
flestir fá að klappa honum, knúsa og kjassa,
og er Frosti meira en til í það. „Ég held það
hafi ekki klikkað að ef viðskiptavinur gefur
okkur jólagjöf þá er hún ætluð Frosta, en
ekki mér,“ segir Helgi glettinn.
Þau sex ár sem Frosti hefur haft eftirlit
með að vinnan gangi vel fyrir sig hefur hann
aldrei pissað í bílnum, né orðið meint af
bröltinu, en þótt hann sé smár á hann það
stundum til að stökkva niður úr sætinu.
„Frosti kemur alltaf með, nema ef mjög kalt
er í veðri, því ekki væri gott að skilja hann
eftir einan í bílnum ef ég þarf að athafna mig
einhvers staðar í tvo eða þrjá tíma. Þá fer
Frosti í búrið sitt heima og sést á honum að
hann er örlítið spældur þótt hann hlýði, og
myndi miklu frekar vilja vera með mér í
vinnunni.“
Leitun að betri vinnufélaga
Fastakúnnarnir eiga það til að heilsa hundinum Frosta á undan eiganda hans, Helga
Ragnarssyni sendibílstjóra. Frosti fær gjarnan klapp á rauðu ljósi og geltir sjaldan.
Ásgeir Ingvarsson | ai@mbl.is
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Helgi Ragnarsson og
hundurinn Frosti sem
kemur alltaf með allt.