Vanadís - 15.04.1926, Blaðsíða 3

VáNABÍS, 1. blað 1926
Prentsmiðja Guðjóns 0. Guðjónssonar
Laufásveg* 15 Talsími 1269
Öll prentun, bæði smá og stór fljótt og vel af hendi leyst
Haflð þjer ráð á að kasta peningum yðar á glæ?
Biftjið um tilboð Biðjið um tilboð
— Gæt orða þinna! Verkfærið sem jeg
held á er þægilegt í sveiflum og það er ekki
gott að fá gegnumboraða hluti.
— Svo, svo! æpt.i förumaðurinn. Er þessi
hlutur ljettur í sveiflun, þá er best að jeg
fái þetta leikfang, því hjá mjer leikur það
ekki svo auðveldlega.
Með snöggu viðbragði hljóp iörumaðurinn
að honum og hrifsaði af honum skammbyss-
una og á sama augnabliki, tók hann líka
vopnið af hinum.
Annar ræninginn ætlaði að hlaupa á föru-
manninn, en fjell meðvil.undarlaus til jarðar
undan höggi því er förumaðurinn úthlutaði
honum með skammbyssuskeftinu.
Hinn varð agndofa og hopaði hræddur ti!
baka fyrir förumanninum, sem með mótstöðu
sinni og snarleik hafði vakið aðdáun hans.
— Hverslags ósköp! noldraði hann. Þeir
sem komast í leik við þig mega gæta sín, þú
virðist vera röskur drengur.
— Hældu mjer ekki um of, sagði förumað
urinn og miðaði á hann skammbyssunni. En
nú getum við skift um hlutverk.
— Hver ert þú, og hvað ert þú að gera
á næturnar? Hvernig komu þið hingað, og
hvert. ætlið þið að fara?
— fað er okkar mál, nöldraði pilturinn
fokvondur.
— Svaraðu mjer eða--------—
fetta hljómaði þannig að pilturinn fiýtti
sjer að Bvara:
__ sá sem liggur þarna, heitir Mill Jones.
Mitt nafn er Mack Morsing. Gerðu svo enga
heimsku af þjer drengur! Við erum hjer af
því að við höfum ástæðu til þess, og við verð-
um að vera á verði ef við eigum að gæta
okkur fyrir sporhundunum.
Förumaðurinn dró andan ijettara.
— Nú, svo því er þannig varið, en það
gátuð þið sagt mjer strax, svo engin óþæg-
indi hefðu orðið, og Mill Jones hefði þá held-
ur ekki legið óvígur.
— Þetta hefðir þú átt að geta skilið, s’var-
aði Morsing. Fað gerir sjer það engin að leik
að ráðast á þig, t.il þess að ræna þig, því
það er auðsjáanlegt að hjá :þjer er litið að
hafa.
— A annan veg höfðu þið iit.la, ástæðu til
handtaka mig því jeg líkist vanalega ekki
neinum leynilögreglumanni. Hjer geturðu feng-
ið skammbyssuna þína aftur' ogjeg ætla einn-
ig að setja skammbyssu Jones í vasa hans.
Förumaðurinn framkvæmdi strax það sem
hann ákvað, og tók sig saman til að halda
áfram.
— Halló Fred Hawkens! hrópaði maðurinn
ætlurðu þjer það í raun og rjettu að skilja
mig einan eftir, ásamt Jones, sem liggjur
þarna ?
— Góði maður! Hvað á jeg að gjöra? Jeg
er glorhungraður og vil svo flótt sem mjer
er hægt komast til borgarinnar.
Morsting benti yflr á landsveginn, sem
rjett gat, sjest, að hjerumbil flmmhundruð fet
Framhald.