Vanadís - 15.04.1926, Blaðsíða 2

VANADfS, 1. blað 1926
kunningja aftur, jafnvel þótt mörg ár hafi
liðið á milli þess að þeir hafi sjeð þá.
A síðari árum heflr mikið verið gjört til
þess, að vekja samúð fólks með dýrunum,
lög hafa verið samin til að vernda þau gegn
ómannúðlegri grimd, eldri meðferð, horfelli,
friðun fugla o. s. frv. En ennþá vantar mikið
á að allir hafi tileinkað sjer þá kenningu, að
harðyðgi gagnvart skepnunum er engu síður
svívirðing, en iil framkoma við umkomulítið
og varnarlaust fólk sem engu getur frá sjer
hrundið.
Ræningj ar
— Kyr, ekki fótmál lengra! eða þú fssrð
bláar baunir.
Förumaður, sem undir lágnætti var einn á
ferð langt meðfram Eriebrautinni og hjelt sig
við brautarspoiið til áfangans í fjarlægð.
Stansaði snögglega, með blótsyrði, er hann
heyrði þetta kallað til sín, frá skógarkjarri er
var til hægri handar við hann,
— Góðir hálsar, hvað er ykkur á höndum
spurðí hann reiður, jeg þarf að komast í nótt
til Nevvark.
Tunglið giamaði á brautarsporið og nú sá
hann tvo menn, er voru klæddir eins og
verkamenn, komu í ljós á milli skógarrunn
anna, þeir stukku yfir á brautina og hjeldu
skammbyssum að brjósti hans.
— Hver ert þú?
— Hvað kemui það ykkur við? spurði
förumaðu.iinn. Jeg var ekki að spyrja ykkur
neins.
— Láttu ekki mikiilega, því þá muntu
finnast hjer á sporinu skotinn, og ef til vill
hefir þá hraðlestin ekið yfir þig.
Förumaðurinn hló fyrirlitlega.
StfrmyClub
Cigaretta hinna vandlátu
Fæst alstaðar
— Svei! Hvað varðar mig um skot ykkar?
Farið úr vegi og leyfið mjer að halda áfram.
— Ekki fyr en þú hefir sagt okkur hver
þú ert, og hvert þú ætlar.
— Jeg hefi þegar sagt ykkur að jeg ætlaði
til Newark! svaraði maðurinn ergilegur. Og
hver jeg er, umrenningur, flakkari.
— Jeg var kominn vel á veg og leið vel,
á öxul eins af dráttarvögnunum, er jeg sof-
andi fjell niður. Jeg verð að segja það undar-
lega hepni, að jeg skyldi halda limum mínum
heilum. Jeg finn að vísu til í öllum skrokn
um, en hvað um það. Jeg verð að komast til
bæjarins og verð að nota hesta postulanna,
það er að vísu slæm meðhöndlun.
— Segðu lygasögur þínar, þeim sem á þær
vilja hlusta, en svaraðu okkur hreint út,
spursmálum okkar.
— Góðir hálsar! Hvað er jeg nú síðan þið
hafið gripið mig? Segið til þess í stuttu máli
svo að þið getið fengið að þekkja þrótt Fred
Hawkens.
Annar mótstöðumaðurinn hló, en hinn
hrópaði: