Bæjarblaðið - 27.09.1984, Blaðsíða 7
7
Valkostir í atvinnumálum eru
Landauðn með frjálshyggjukjaftæði
eða íslensk atvinnustefna
Það er glæsilegt um að litast í at-
vinnulífi Akurnesinga í dag. Frystihúsi
Þórðar Óskarssonar hefur að mestu
verið lokað, frystihús Hafarnarins lok-
ar í desemberbyrjun, Óskar Magnús-
son fer á uppboð í október, HB & Co
kemur togaranum vart á veiðar sakir
olíuskulda og er í vandræðum með að
greiða laun, lokun vofir yfir í Heima-
skaga vegna vélaskipta í Skipaskaga
og verulegar líkur eru á uppsögn
fjölda manna hjá Þorgeiri og Eilert.
Samkvæmt formúlu Morgunblaðsins
mætti halda að Alþýðubandalagið
væri í stjórn og væri að drepa atvinnu-
vegina til að koma á sovétskipulagi!
Lifi frelsið og milliliðirnir
En það eröllum kunnugt að nú situr
stjórn „atvinnuveganna", og sú stjórn
hefur staðið fyrir tröllauknustu kjara-
skerðlngu í sögu lýðveldisins, og slær
viðreisnarstjórninni og stjórn Geirs
Hallgrímssonar við, og var þó hart
gengið fram í kjaraskerðingu.
Kjaraskerðingin í fyrra var rökstudd
með því að ríkisstjórnin væri að forða
atvinnuvegunum frá rekstrarstöðvun.
Þjóðin var beðin um að taka á sig
byrðar en henni lofað á móti að at-
vinnuvegir landsmanna myndu ef-
laust og fljótlega verða í stakk búnir til
að taka á sig kauphækkanir. For-
sætisráðherra var svo bjartsýnn að
hann taldi að fljótlega eftir áramótin
’83-’84 færi að rofa til.
Nú blasir það við öllum sem vilja sjá,
að undirstöðuatvinnuvegir þjóðarinn-
ar eru verr á sig komnir en nokkru
sinni fyrr og sjávarútvegurinn er hrein-
lega kominn að fótum fram og bíður
náðarstungunnar.
Eitt gott hefur komið út úr allri þeirri
hörmung sem stjórnarstefnan hefur
leitt yfir landsmenn. Það sést svo ekki
verður móti mælt, að launin eru ekki
og voru ekki vandi sjávarútvegs-
ins. Sjávarútvegurinn er með lægra
launahlutfall nú en um langt árabil.
Það sem er að drepa sjávarútveg-
inn eru milliliðirnir.
Það græða allir sem lifa á því að
þjónusta sjávarútveginn, nema skipa-
smíðastöðvarnar. Olíufélögin eru í
engri kreppu, skipafélögin græða
meira en nokkru sinni fyrr, trygginga-
félögin hafa sitt á þurru, svo og þeir
heildsalar sem lifa á því að selja út-
gerð og fiskvinnslu ýmsan varning til
starfseminnar. Og lögfræðingar fá
góðan bita af öllum vandræðunum:
Svo má náttúrlega ekki gleyma
bönkunum, sem sífellt geta bætt við
sig fólki, þannig að manni er orðin
spurn hvort fólkið sem missir vinnuna
hjá Þórði Óskarssyni og Haferni getur
ekki hreinlega allt saman komist í
vinnu í öðrum hvorum bankanum.
Það er basl í undirstöðuatvinnuveg-
inum' á Islandi, en það er gósentíð í
þraski og eigir þú lausafé getur þú
ávaxtað það með 50% föstum
vöxtum. Lifi frelsið sem tryggir að pen-
ingarnir fari alltaf í arðbærar fjárfest-
ingar!!!
Gjörbreyting þarf að verða á at-
vinnustefnunni!
Það er augljóslega hafin hnignun-
artíð á Akranesi og útlitið svartara en
verið hefur allt frá því viðreisnarstjórn-
in sat og kom öllu á kaldan klaka. Við
Akurnesingar hljótum við þessar að-
stæður að gera kröfur til stjórnvalda
um að snúið verði af þeirri ógæfubraut
sem við erum á og tekin verði upp ný
atvinnustefna. í núverandi stöðu ber
að setja eftirtaldar kröfur á oddinn:
1. Lausn verði fundin á vanda
togaranna, sem byggðir voru innan-
lands og eru að sligast undan fjár-
magnskostnaði (Óskar Magnússon
o.fl.), t.d. með pennastriki eða með
því að Fiskveiðasjóður breyti lánum
sínum i hlutafé.
2. Vöxtum, farmgjöldum, olíu-
verði, kostnaði við veiðarfæri, umbúð-
um og öðrum aðföngum verði létt í
verulegum mæli af útgerðinni og milli-
liðagróðanum skilað aftur í þeim mæli
sem þess er kostur. Einnig verði er-
lendur sölukostnaður athugaður og
reynt að létta þar byrðum af (sem
vafalaust er hægt). Þannig verði af-
koma sjávarútvegsins bætt og skapað
svigrúm fyrir launahækkanir í þessari
grunngrein okkar.
3. Tryggð verði hæg en mark-
viss endurnýjun skipastólsins með
innlendri smíði á svipuðum kjörum og
erlendis.
Hvað á bærinn að gera?
Að öllu óbreyttu sýnist mér ekki mik-
is að vænta úr bæjarstjórn í at-
vinnumálum, enda sitja þar 4 fulltrúar
frá þeim flokki sem vill að markaðslög-
málin ráði því hverjir lifa og hverjir
deyja og telja það nánast mannréttindi
að fyrirtæki fái að fara á hausinn. Þeg-
ar atvinnumálin eru rædd er patent
lausnin í bæjarstjórn yfirleitt þessi:
„tölum við þingmennina”. Eini þing-
maðurinn í bæjarstjórn barmar sér
hins vegar mjög og segist engan
hljómgrunn fá í sínum flokki sem
reyndar þykist vera flokkur atvinnulífs-
ins.
Það sem mér sýnist að bæjarstjórn
þurfi að gera og geti gert í atvinnumál-
um ereftirfarandi:
1. Þrýsta á stjórnvöld um aðgerð-
ir, með rökstuddum tillögum af því tagi
sem ég hef þegar nefnt, og engan
veginn ertæmandi upptalning.
2. Bæjarstjórn á að hafa forgöngu
um sameiginlegt átaktil að halda þeim
atvinnufyrirtækjum gangandi, sem nú
er ógnað. Þar á bæjarstjórn að leita
samstarfs við eigendur, verkalýðsfé-
lög, starfsfólk viðkomandi fyrirtækja
og annað það áhugafólk sem vill
leggja málinu lið.
Ef þörf krefur þarf bæjarstjórn að
vera reiðubúin til að leggja fram fé og
bæjarábyrgðir til að tryggja atvinnuna
3. Bæjarstjórn á að standa fyrir
könnun á nýjum atvinnutækifærum og
leggja þar til starfskrafta. Hún þarf að
reyna að laða til bæjarins nýjar at-
vinnugreinar og ný fyrirtæki. Jafnframt
þarf bæjarstjórn að leggja til starfs-
mann í athugun á leiðum til að halda
þeim fyrirtækjum sem nú eru í bænum
gangandi. Til þess verks má t.d. ráða
atvinnumálafulltrúa á vegum bæjar-
ins, því verk af þessu tagi vinna menn
ekki af viti sem hobbý.
íslensk atvinnustefna - það er
málið
Útgerð og fiskvinnslu er og verður
haldið í úlfakreppu meðan kjarasamn-
ORD í BELG
Engilbert Guðmundsson,
bæjarfulltrúi skrifar
ingar standa yfir. Siðan verður útgerð-
in notuð af ríkisstjórn Steingríms Her-
mannssonar sem afsökun fyrir
gengisfellingu, sem tryggir að millilið-
unum verður skilað aftur öllum þeim
kjarabótum sem nást í samningum.
Óg svo heldur skollaleikurinn áfram
með atvinnuleysi, landflótta og lágu
kaupi, rétt eins og á viðreisnarárunum
og í stjórnartíð Geirs Hallgrímssonar.
Því er nauðsynlegt að launþegar
haldi vöku sinni og láti Steingrím og
félaga ekki komast upp með neitt
múður.
En hitt er enn nauðsynlegra að við
stjórnartaumunum taki nýir menn,
með trú á íslenskt atvinnulíf og ís-
lenska launþega. Líkt og það var at-
vinnustefna Lúðvíks Jósefssonar,
sem skapaði bjartsýni eftir viðreisnar-
svartnættið, þarf þjóðin nú á því að
halda að gengið verði í atvinnumálin
með svipuðu hugarfari og þá var gert.
Hin íslenska atvinnustefna Alþýðu-
bandalagsins er nú nauðsynlegri fyrir
þjóðina en nokkru sinni fyrr.
Portið auglýsir
Nýkomið:
Kuldajakkar og skyrtur
í miklu úrvali
Verslunin Portið
Kirkjubraut 6
Allskonar skipti og kjör við allra hæfi.
Úrval bíla á söluskrá.
Bílar á mánaðargreiðslum.
bHeS
Þjóðbraut 1, sími 2622
Viku- og
helgarferðir
til London 1/11-31/3
föstud.-mánud. föstud.-föstud.
Tavistoc kr. 9.407 kr. 12.781
aukagj. v/einsm. kr. 850 kr. 1.850
Royal National kr. 10.154 kr. 13.721
aukagj. v/einsm. kr. 950 kr. 2.150
Rathbone kr. 10.502 kr. 14.536
aukagj. v/einsm. kr. 750 kr. 1.550
London Metropole kr. 10.667 kr. 14.831
aukagj. v/einsm. kr. 1.150 kr. 2.550
New Berners kr. 11.367 kr. 16.871
aukagj. v/einsm. kr. 1.150 kr. 3.400
Glouchester kr. 11.212 kr. 16.721
aukagj. v/einsm. kr. 1.650 kr. 3.750
Grosvenor House kr. 13.897 kr. 23.071
aukagj. v/einsm. kr. 3.600 kr. 8.250
Cumberland kr. 11.167 kr. 16.341
aukagj. v/einsm. kr. 1.750 kr. 3.970
Barnaafsláttur 2-12 ára vikuferðir 3.500 Barnaafsláttur 2-12 ára helgarferðir 2.800
Innifalið í verði: Flug og gisting m/morgunverði
Verð miðað við gengi 1. ágúst 1984.
Samvinnuferðir—Landsýn Umboð á Akranesi: Kristján Sveinsson
Versl. Óðinn, sími 1986