Fréttablaðið - 14.09.2019, Qupperneq 22

FYRIR MÉR ÞÝÐIR „STERK“
PERSÓNA EKKI SÚ SEM
DJÖFLAST ÁFRAM OG
KEMST HRATT Á TOPP-
INN MEÐ ÞVÍ AÐ BRENNA
ALLAR BRÝR AÐ BAKI SÉR.
HETJUR MEGA VERA BROT-
HÆTTAR.
Leikstjórinn, handritshöf-undurinn og leikkonan Nanna Kristín Magnús-dóttir bý r í Vestur-bænum í Reykjavík með sambýlismanni sínum.
Þau eiga saman þriggja ára son og
fimm börn frá fyrri samböndum.
Þið eruð sumsé bara dæmigerð
íslensk nútímafjölskylda?
„Jahá!“ segir Nanna Kristín. „Ég
held einmitt að við séum þrátt fyrir
alls konar flækjur frekar dæmigerð.
Stundum þegar ég er spurð út í fjöl-
skylduna spyr ég hreinlega: Viltu
löngu útgáfuna eða þá stuttu? Ég
er sjálf skilnaðarbarn. Skilnaður er
fyrir mér ekkert óvenjulegt fyrir-
bæri. Foreldrar mínir voru aldrei
gift og voru í stuttu sambandi eftir
að ég fæddist. Ég eignaðist svo stjúp-
föður en þau mamma skildu. Ég á
engin alsystkini, bara hálfsystkini.
Þrjú mömmu megin og enn f leiri
pabba megin. Og þar bætast við enn
meiri f lækjur,“ segir hún.
Og þetta er stutta útgáfan, ekki
satt?
„Jú, svo sannarlega!“
Við eigum kannski öll mörg líf?
Það er ekki lengur bara ein samfelld
saga?
„Já, og þó að fólk skilji, eða geri
stórar breytingar á lífi sínu, þá
þýðir það ekki að þú sért ekki heil-
steyptur karakter. Kannski er það
einmitt öfugt, miklar og erfiðar
breytingar geta orðið til góðs,“ segir
Nanna Kristín.
Engin glansmynd
Nanna Kristín framleiðir, skrifar,
leikstýrir og leikur aðalhlutverkið
í nýjum sjónvarpsþáttum sem verða
sýndir á RÚV í byrjun október,
Pabbahelgum. Þættirnir fjalla um
skilnað með gamansömu ívafi þó.
„Ekki í sketsa- eða brandaraformi
heldur eru aðstæðurnar pínlegar en
persónudramað er sterkt,“ útskýrir
hún.
Blaðamaður hefur fengið að horfa
á fyrsta þáttinn og getur ljóstrað
upp fyrir lesendum án þess að
Þorði ekki að
segja hug sinn
Nanna Kristín Magnúsdóttir, leikkona og leikstjóri,
segir frá glímunni við félagskvíða og misnotkun á
áfengi. „Áður en ég skoraði kvíðann og drykkjuna á
hólm þorði ég ekki að hafa rödd.“ Hún leikstýrir nýjum
þáttum um miðaldra konu sem tekst á við skilnað og
fer ótroðnar slóðir í íslenskri sjónvarpsþáttagerð.
„Þó að fólk
skilji, eða geri
stórar breyting-
ar á lífi sínu, þá
þýðir það ekki
að þú sért ekki
heilsteyptur
karakter.
Kannski er það
einmitt öfugt,
miklar og erf-
iðar breytingar
geta orðið til
góðs,“ segir
Nanna Kristín.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ERNIR
skemma nokkuð fyrir þeim að þá
strax verður ljóst að efnistök Nönnu
Kristínar eru mjög hressandi til-
breyting og langt í frá hefðbundin.
Fyrstu senur þáttarins innihalda
nekt og kynlíf í hárbeittum og nán-
ast óþyrmilega hversdagslegum
búningi. Hér er engin glansmynd
höfð í hávegum á skjánum.
Hvernig kviknaði hugmyndin að
þessum þáttum?
„Ég flutti til Vancouver til að læra
handritaskrif með áherslu á sjón-
varpsþáttagerð. Ég fór einbeitt í
námið og setti mér markmið, ég
nýtti hvert verkefni vel með það í
huga að framleiða það. Á þessum
tíma sem ég var við nám voru tvær
mjög ólíkar sjónvarpsþáttaraðir
mjög vinsælar, lögfræðidramað The
Good Wife sem fjallar um konu sem
stendur við hlið eiginmanns síns
eftir að hann er staðinn að framhjá-
haldi. Og svo þáttaröðin Girls sem
Lena Dunham skrifaði sem fjallar
um ungar konur en á annan hátt en
við erum vön,“ segir Nanna Kristín
og á við það að þættirnir þóttu ein-
mitt lausir við að fylgja stöðlum og
elta glansmyndir.
„Kennarinn minn skildi ekkert
hvað þessi unga kona, Lena, var að
vilja upp á dekk. En ég varð stór-
hrifin af frásagnaraðferð hennar.
En ég tengdi sterkt við þessar tvær
ólíku þáttaraðir af ýmsum ástæðum
og þær urðu á endanum ákveðinn
innblástur þegar ég skrifaði Pabba-
helgar. Útkoman er svo ekkert lík
þessum seríum enda ekki mark-
miðið. Mig langaði fyrst og fremst
til að skrifa kvensöguhetju sem
væri sterk manneskja en án þess að
vera karllæg eða einhvern veginn
skrýtin og á skjön við samfélagið.“
Hetjur mega vera brothættar
Já, það virðist vera ákveðið þema,
að sterkar kvensöguhetjur eru oft
karllægar, eða með stórfellda bresti.
„Já, það er áberandi. Þær eru oft
svo „sterkar“ að þær verða karllægar
og hafa ekki burði til að sýna til-
finningar. Eiga ekki fjölskyldur. Það
er eins og það sé tilhneiging í þá átt
Kristjana Björg
Guðbrandsdóttir
kristjana@frettabladid.is
að það þurfi að útskýra velgengni
þeirra. Fyrir mér þýðir „sterk“ per-
sóna ekki sú sem djöflast áfram og
kemst hratt á toppinn með því að
brenna allar brýr að baki sér.
Hetjur mega vera brothættar.
Mig langaði til þess að skrifa hlut-
verk kvenhetju sem er móðir,
dóttir, stundar vinnu, er eigin-
kona, elskhugi, vinkona. Er í öllum
þessum mismunandi hlutverkum
en er samt að takast á við erfiða en
einnig hversdagslega hluti. Í sjón-
varpi hefur þú meiri tíma og frelsi
til þess að gefa söguhetjum dýpt,
sýna margar hliðar. Það var það
sem kveikti í mér. Karen, aðalper-
sóna Pabbahelga, er marglaga ekki
aðeins tilfinningalega innra með
sér heldur líka út á við. Hún sýnir
tilfinningar bæði of mikið og lítið.
Við setjum öll upp alls konar and-
lit eftir því sem hentar aðstæðum
best.“
Og sögusviðið er Vesturbærinn,
þar sem þú býrð.
„Já, ég hef mikinn húmor fyrir
Vesturbæjarsnobbinu. Er sjálf
uppalin þar og mikill KR-ingur. Við
Vesturbæingar verðum ofsalega
sárir ef einhver segir eitthvað sem
1 4 . S E P T E M B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R22 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
1
4
-0
9
-2
0
1
9

0
5
:1
9
F
B
0
9
6
s
_
P
0
7
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
9
6
s
_
P
0
7
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
9
6
s
_
P
0
2
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
9
6
s
_
P
0
2
7
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
3
C
4
-9
E
2
C
2
3
C
4
-9
C
F
0
2
3
C
4
-9
B
B
4
2
3
C
4
-9
A
7
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
6
B

F
B
0
9
6
s
_
1
3
_
9
_
2
0
1
9
C
M
Y
K