Fréttablaðið - 14.09.2019, Síða 24

Fréttablaðið - 14.09.2019, Síða 24
hallar á lífið þar. Til dæmis að það sé alltaf rok í Vesturbænum, sem er bara staðreynd!“ segir Nanna og hlær. „Það þykir eftirsóknarvert að búa þar. Tákn um velgengni og gott líf. Að búa nálægt Melabúðinni, Kaffi Vest og Vesturbæjarlauginni. En svo er þetta bara hugmynd um gott líf. Því það eru fínustu sund- laugar í öllum hverfum! Og meira að segja Vesturbæjarís!“ En svo skildir þú sjálf, er það ekki? „Þegar ég byrjaði að skrifa Pabba- helgar voru þeir gamanþættir. En á meðan ég var að skrifa fyrir rúmlega fimm árum síðan þá gekk ég sjálf í gegnum skilnað. Og auðvitað lagði ég verkefnið til hliðar á meðan. Ég hafði ekki löngun eða nokkra burði til þess að skrifa kómík um skilnað. Það sem ég þurfti að einbeita mér að voru börnin mín og skilnaður- inn sjálfur. Að öllum þeim tilfinn- ingalegu og praktísku málum sem honum fylgja. Þegar ég tók handritið upp aftur hafði ég aðeins aðra sýn, ég hafði hlaupið yfir allt dramað og því langaði mig að skrifa skilnaðar- ferli sögupersónanna inn í fram- vinduna. Minn skilnaður og per- sónulega reynsla f léttaðist ekki inn í skrifin, heldur nýtti ég þá innsýn sem ég fékk við að ganga í gegnum þetta sjálf. Og ég fékk líka aðra handritshöfunda með mér í að skrifa til að víkka út söguna og dýpka. Þau Huldar Breiðfjörð og Sólveigu Jónsdóttur rithöfunda. Þá fór sagan heldur betur á f lug þegar ég átti díalóg við aðra um efnið. Það er mitt uppáhalds tímabil, að brein- storma saman og finna alla mögu- lega f leti. Úr varð að fyrsta sería fjallar ekki um fráskilda konu sem fer á Tinder heldur baráttu hennar um að vilja alls ekki vera sú kona. Karen vill halda í kjarnafjölskyld- una sína hvað sem það kostar. Þegar við erum undir álagi eða stórar breytingar eiga sér stað í lífi okkar verður heimurinn þyngri. Þá er oft erfitt að meta hvað er raunverulega vandamál. Minnstu mál geta orðið að stórmálum. Eins og bara hver eigi að sækja í leikskólann,“ nefnir Nanna Kristín sem dæmi. Á erfitt með að treysta Nanna Kristín segist eiga töluvert erfitt með að deila opinberlega persónulegri reynslu sinni. Hún sé í grunninn feimin og innhverf. „Ég forðast það. En ég geri það þegar ég veit að það skiptir máli. Fyrir mig og aðra. Ég sumsé get það alveg,“ segir hún og brosir. „En mér finnst það erfitt og ég verð óskaplega þreytt á eftir. Góður kennari í Leiklistarskól- anum sagði eitt sinn við mig að ég gæfi allt of mikla orku og sköpun frá mér til annarra fyrir þau að bruðla með. Ég ætti að vernda sjálfið mitt með því að setja á mig ímyndaðan gullhjálm. Á þeim tíma skildi ég ekkert hvað maðurinn var að meina en það koma að því áratug seinna að ég kveikti. Ég viðurkenni samt að ég er ekki nógu dugleg að setja upp gullhjálminn. Ég er intróvert og frekar feimin manneskja. Ég er haldin félagskvíða og það er nokkuð sem ég er að tak- ast á við mjög markvisst í meðferð hjá sálfræðingi. En það þýðir hins vegar ekki að ég geti ekki unnið vinnuna mína. Alls ekki, ég þrífst vel í vinnu. Þar er ég á heimavelli, mér finnst gott að setja mér mark- mið, vinna vel og klára verkefni. En það eru þessi persónulegu tengsl sem vefjast oft fyrir mér. Ég á erfitt með að treysta. Það er meðal annars vegna þessara eiginleika minna sem ég drekk ekki.“ Af því það kveikir kvíða? „Já, lengi vel hélt ég að ég væri að hleypa út hinni einu sönnu villtu Nönnu. En villta Nanna undir áhrifum er ekki ég og það þurfti bara aldeilis ekkert að hleypa henni út. Ég er nógu flókin fyrir. Ef ég væri enn að næra kvíðann með því að drekka áfengi þá sætum við tvær ekki hér í dag að ræða um sjónvarpsþáttaröð sem ég hefði framleitt. Ég hefði ekki komið því í verk af því að ég hafði ekki næga trú á sjálfri mér. Áður en ég skoraði Karen vill halda í kjarnafjölskylduna sína hvað sem það kostar. „Villta Nanna undir áhrifum er ekki ég og það þurfti aldeilis ekkert að hleypa henni út.“ FRÉTTABLAÐIÐ/ERNIR kvíðann og drykkjuna á hólm þorði ég ekki að hafa rödd. Ég þorði ekki að segja hug minn eða fylgja því eftir sem mér fannst rétt. Óörygg- ið rændi mig röddinni. Ég hafði reyndar enga rödd bókstaf lega!“ rifjar Nanna Kristín upp. „Ef ég reyndi að tjá mig um það sem mér lá á hjarta fékk ég kökk í hálsinn og röddin fór að titra. Þá fannst mér nú betra að þegja.“ Ákveðið sorgarferli Var þetta erfitt ferli? Að hætta að drekka? „Já og nei. Fyrir mig fylgdi því ákveðið sorgarferli. Ég velti því mikið fyrir mér af hverju ég gæti ekki verið eins og allir hinir. Að fá FYRIR MÉR ÞÝÐIR „STERK“ PERSÓNA EKKI SÚ SEM DJÖFLAST ÁFRAM OG KEMST HRATT Á TOPP- INN MEÐ ÞVÍ AÐ BRENNA ALLAR BRÝR AÐ BAKI SÉR. sér eitt og eitt hvítvínsglas án þess að vera ómöguleg daginn eftir. Og af hverju fylgdi öll þessi vanlíðan og kvíði? Þó að ég fengi mér bara einn bjór og færi snemma í háttinn þá vaknaði ég samt í vanlíðan og ótta. En það var ekkert eitt atvik sem fyllti mælinn. Ég tók bara ákvörðun einn daginn og hringdi í góða vin- konu sem ég vissi að ég gæti treyst á og hún kynnti mig fyrir þeim leiðum sem eru í boði. Það var samt erfitt. Fundir hjá 12 spora samtök- um og það að þiggja hjálp frá öðrum var áskorun fyrir mig. Mér fannst allir dæma mig. En sú tilfinning varði ekki lengi, maður lærir f ljótt með því að hlusta á aðra. Þótt við séum ólík þá eigum við flest svo margt sameiginlegt. Við eigum það nefnilega öll sameiginlegt að vilja fyrst og fremst eiga gott líf. Ég var áður andsnúin því að fara í gegnum 12 spora kerfi því ég var svo hrædd um að verða heilaþvegin,“ segir Nanna og skellir upp úr. „Já, já, fordómarnir leynast víða. En reyndar trúi ég á Guð. Hef alltaf haldið í mína barnatrú. Maðurinn minn spyr mig stundum í gríni hvort ég sé örugglega í réttum bransa. Ég drekk ekki, ég er til hægri í pólitík og ég trúi á guð! Og svo er ég forfallinn Man. Utd stuðnings- maður!“ Ég las grein um daginn í New York er, fyrirsögnin var Girl, you are a Middle aged Woman Now. Í grein- inni var á spaugsaman hátt búið að færa heiti á ýmsum kvikmyndum og bókum til sanns vegar. Þannig séð. Bókin Girl on a Train varð til dæmis; Middle aged Woman on a Train og kvikmyndin Gone Girl: Gone Middle Aged Woman. Þetta var eiginlega stórfyndið. Finnst þér stundum að miðaldra konur fái ekki alveg sinn sess í þessum bransa? „Já, já, en ekki bara í þessum bransa. Þetta er ótrúlega skemmti- leg pæling. Miðaldra kona er kona sem hefur misst eitthvað, misst stelpuna í sér og æskuna. Það er frekar ósanngjarnt því að á meðan fá miðaldra karlar hinn svokallaða gráa fiðring. Það er til spennandi nafn yfir það fyrir þá. Stereótýpu- útgáfan eru þeir sem viðhalda æsk- unni með því að fá sér yngri konu eða sportbíl eða eitthvað strákalegt. Og það þykir bara krúttlegt og er samfélagslega viðurkennt. En mið- aldra kona sem flippar er bara búin að missa vitið! Hún þykir sorgleg og örvæntingarfull. Annars skil ég ekki þessa áráttu með að vilja ekki eldast. Aldur bætir bara við gleði og þroska. Ég verð samt alltaf sjö ára hrædda Nanna þegar ég sé köngu- ló eða dansa sem 17 ára þegar ég hlusta á Nýdönsk. Stelpan í mér er ekkert horfin.“ Þannig að aldur inn er bara afstæður? Og við ættum ekki að vera að spá of mikið í þetta? „Ég er lítið fyrir að f lokka hluti og fólk. En það er kynslóðabil og ég verð að segja að það hvernig ungar konur nota sína rödd finnst mér alveg magnað. Og þær kenna okkur sem erum eldri svo margt sem er ómetanlegt og mjög frelsandi. En breytingar og breytt viðhorf taka tíma. Ég verð að viðurkenna að þegar Free The Nipple byltingin átti sér stað þá var ég bara mjög efins. Ég skildi þetta ekki, það voru ber- brjósta stúlkur á forsíðum blaðanna og ég hugsaði, æi, þetta verður erfitt fyrir þær þegar þær eldast. Ég fékk móðurlega verndartilf inningu. Enginn samt að biðja um hjálp eða vernd. En ég átti sem betur fer eftir að skipta um skoðun og er þakklát öllum þeirra byltingum sem ég reyni að meðtaka, skilja og tekst vonandi að miðla til dóttur minnar. Það tók mig tíma, kannski af því að ég er korter í miðaldra og kannski af því að ég er mamma eða kannski varð ég hrædd því villta Nanna kemur upp í hugann. Þessi sem var aðeins að ruglast í lífinu. En ég er svo þakklát fyrir yngri kynslóðir og ég er ekki viss um að ungar konur viti hvað það er okkur mikilvægt að þær hafi sterka rödd. Þær eru mínar fyrirmyndir.“ 1 4 . S E P T E M B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R24 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 1 4 -0 9 -2 0 1 9 0 5 :1 9 F B 0 9 6 s _ P 0 7 3 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 7 2 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 2 4 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 2 5 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 2 3 C 4 -B 1 E C 2 3 C 4 -B 0 B 0 2 3 C 4 -A F 7 4 2 3 C 4 -A E 3 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 8 B F B 0 9 6 s _ 1 3 _ 9 _ 2 0 1 9 C M Y K
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.