Morgunblaðið - 30.09.2019, Qupperneq 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 30. SEPTEMBER 2019
✝ Marzilía Ingv-arsdóttir
fæddist 14. apríl
árið 1946 á Sjúkra-
húsinu á Akureyri.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu Eir
í Grafarvogi 13.
september 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Ingvar
Ólafsson, f. 1912,
d. 1978, og Viglín
Sigurðardóttir, f. 1917, d. 1994.
Marzilía var ein 10 systkina:
Sigurður, f. 1934, látinn, Katr-
ín, f. 1934, óskírður drengur, d.
1936, Jósep, f. 1938, látinn,
Valberg, f. 1939, Amalía, f.
1941, Kristbjörg, f. 1949, Borg-
hildur, f. 1951, og Heiðbjört, f.
1955.
Marzilía giftist þann 26.12.
1965 Óskari Gunnarssyni, f. 26.
maí 1937 í Ábæ í Austurdal í
Skagafirði, d. 17. ágúst 2015.
Börn þeirra eru: Ingvar Gunn-
ar Óskarsson, f. 1965, kvæntur
Lenu Ceciliu Ny-
berg, fóstursynir
þeirra eru Abdu og
Abdullahi, Viglín
Óskarsdóttir, f.
1966, gift Ólafi
Haraldssyni, börn
þeirra eru Óskar
Rafn, f. 2005, og
Baldur Örn, f.
2008.
Marzilía ólst upp
með foreldrum sín-
um og systkinum í Grænuhlíð á
Akureyri. Árið 1966 flutti hún
með fjölskyldu sinni í Sólborg-
arhól í Glæsibæjarhreppi.
Marzilía stundaði ýmsa
vinnu á yngri árum, m.a. við
ýmis þjónustustörf og við störf
tengd sjávarútvegi. Hún vann
síðan lengst af sem matráðs-
kona hjá Vegagerð ríkisins á
Akureyri og síðar í Þelamerk-
urskóla í Hörgárbyggð.
Útför Marzilíu fer fram frá
Glerárkirkju í dag, 30. sept-
ember 2019, klukkan 13.30.
Elsku mamma okkar er látin
eftir rúmlega árs baráttu við
illvígt krabbamein. Mamma var
einstök kona, lífsglöð, dugleg,
ákveðin og röggsöm. Hún var
glaðlynd og félagslynd og naut
sín best með alla fjölskylduna
sína í kringum sig. Hún hafði
yndi af útilegum og útiveru og
eftirminnilegar eru árlegu úti-
legurnar okkar í Ábæ og Vagla-
skógi. Mamma hafði mikinn
áhuga á ljósmyndun og tók
mikið af myndum. Hugleiknar
voru henni fallegu skýjamynd-
irnar í Eyjafirði og myndir af
náttúru og snjó. Hún hafði mik-
ið yndi af gönguferðum og gekk
mikið í sveitinni sinni. Mamma
elskaði ferðalög og náði að
ferðast mikið og við rifjuðum
oft upp ferðirnar til Finnlands,
Spánar, Afríku og Kúbu sem
voru afskaplega ævintýraríkar
og skemmtilegar. Eins voru
skemmtilegar ferðirnar sem
hún fór síðustu tvö árin með
fjölskyldu sinni til Mallorca,
Aberdeen, Danmerkur og New
York. Eftir fráfall föður okkar
árið 2015, flutti mamma til
Reykjavíkur og voru það mikil
forréttindi fyrir okkur öll að
hafa hana svona nálægt. Sér-
staklega barnabörnin sem hún
sá ekki sólina fyrir. Veikindin
skullu á í júlí 2018 og var ljóst
þá þegar að baráttan væri töp-
uð og aðeins spurning um að
lengja lífið með geisla- og lyfja-
meðferð. Mamma tók þessum
fréttum með einstöku æðru-
leysi og einsetti sér ásamt fjöl-
skyldu sinni að eiga sem besta
daga og njóta þess lífs sem eft-
ir var. Heilsunni hrakaði hratt í
lok árs 2018 og eftir nokkurra
vikna dvöl á líknardeild Land-
spítalans flutti hún í lok apríl
2019 á hjúkrunarheimilið Eir í
Grafarvogi. Þótt síðustu mán-
uðirnir hafi reynst mömmu erf-
iðir, reyndum við alltaf að njóta
stundanna. Við fórum oft í
Kringluna með systkinum
mömmu og fengum okkur góð-
an mat og kíktum í búðir. Einn-
ig sátum við löngum úti á ver-
öndinni á Eir í endalausri
sumarsólinni sem umvafði okk-
ur sl. sumar. Hvíl í friði, elsku
mamma.
Ingvar og Viglín.
Í dag kveðjum við elskulega
tengdamóður mína sem kvaddi
þennan heim allt of snemma
eftir harða baráttu við illvígan
sjúkdóm. Síðasta árið hefur allt
gerst svo hratt að það er enn
þá erfitt að ná utan um það en
upp úr stendur baráttuviljinn
hennar, hugrekki og æðruleysi
í gegnum þetta allt.
Við hittumst fyrst fyrir tutt-
ugu og tveimur árum, þegar
Ingvar kynnti mig fyrir for-
eldrum sínum, Massýju og Ósk-
ari. Massý var þá einu ári yngri
en ég er núna. Hversu hratt
tíminn líður og hversu margs
er að minnast. Mér var strax
tekið opnum örmum og með
okkur tókust góð kynni. Massý
var hlý kona, hæfileikarík, vel
gefin og með ákveðnar skoð-
anir. Við áttum auðvelt með að
spjalla um allt milli himins og
jarðar og þar sem við áttum
mörg sameiginleg hugðarefni
skorti okkur aldrei umræðu-
efni.
Massý var einkar glæsileg
kona og mikil fagurkeri með
fallegan stíl og smekk. Þess bar
heimili þeirra hjóna á Sólborg-
arhóli vitni og þangað var alltaf
gott að koma. Við Massý vorum
báðar árrisular og áttum marg-
ar góðar stundir á meðan aðrir
sváfu, þá sátum við gjarnan
hvor í sínum hægindastólnum,
við spjall og sjónvarpsáhorf,
helst af beinum útsendingum af
frjálsíþróttamótum. Báðar
höfðum við gaman af að leysa
krossgátur og þegar von var á
okkur Ingvari norður tók
Massý alltaf tvö eintök af Dag-
skránni og öðrum blöðum svo
við gætum leyst sömu krossgát-
urnar saman. Það voru margar
notalegar og eftirminnilegar
stundir sem við áttum við eld-
húsborðið á Sólborgarhóli með
morgunkaffið og gáturnar okk-
ar.
Það var oft glatt á hjalla á
Hóli. Massý var mikil fé-
lagsvera sem naut þess að hafa
fólkið sitt í kringum sig, og gilti
þá einu hvort um væri að ræða
börn, tengdabörn, barnabörn,
systkini, systkinabörn, vini eða
ættingja. Hún naut þess einnig
að sækja mannamót og ferðað-
ist mikið bæði innanlands og
utan. Þau hjónin voru dugleg
að koma suður, sérstaklega eft-
ir að barnabörnin, augastein-
arnir þeirra, komu til sögunnar
og það fór ekki á milli mála
hversu mikið þau nutu samvista
hvert við annað.
Síðustu árin bjó Massý hjá
dóttur sinni, tengdasyni og
barnabörnum og styrktust þá
böndin enn frekar.
Massý stóð þétt að baki sínu
fólki og studdi það með ráðum
og dáð. Ég verð ævinlega þakk-
lát henni fyrir svo margt en al-
veg sérstaklega fyrir það,
hversu vel hún tók á móti fóst-
ursonum okkar hjóna, Abdu og
Abdullahi þegar þeir komu inn
í líf okkar, þeir munu heldur
aldrei gleyma því.
Það fengu margir að njóta
kærleika Massýjar og við frá-
fall hennar misstu margir mik-
ið. Hennar verður sárt saknað.
Ég mun alltaf minnast hennar
með væntumþykju og þakklæti
í huga og ylja mér við þá hugs-
un að núna eru Massý og Óskar
aftur saman, eins og hún var
sannfærð um að yrði.
Hver minning dýrmæt perla að liðn-
um lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug
þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Lena.
Tengdamóðir mín Marzilía
Ingvarsdóttir (Massý) er látin.
Fyrir um 15 árum hitti ég hana
og Óskar í fyrsta skipti og þá á
heimavelli þeirra á Sólborgar-
hóli. Við náðum strax vel sam-
an og vorum alla tíð náin. Frá
fyrstu tíð var ég afar velkom-
inn í fjölskylduna og sambandið
við þau Óskar og Massý var
ávallt mjög gott. Þegar barna-
börnin Óskar Rafn og Baldur
Örn komu til sögunnar varð
það enn sterkara, enda sáu þau
ekki sólina fyrir þeim. Þó að við
byggjum fyrir sunnan heim-
sóttum við þau oft og þau okk-
ur. Einnig fórum við í margar
ferðir erlendis með þeim og
ekki síst með Massý eftir frá-
fall Óskars. Massý bjó á heimili
okkar að mestu eftir fráfall
Óskars þar til veikindi hennar
fóru að vera mjög alvarleg.
Samskipti og samvera var alltaf
með miklum ágætum. Massý
var kraftmikil og glaðvær og
var ánægjulegt að umgangast
hana. Þá sinnti hún drengjun-
um okkar Viglínar vel og tók
ömmuhlutverkið mjög alvar-
lega. Þeir sakna hennar mikið.
Massý átti líka mjög gott sam-
band við þrjú eldri börn mín,
Sævar, Sigrúnu Erlu og Elísa-
betu. Mér eru sérstaklega
minnisstæðar ferðirnar erlendis
með Massý og ekki síst þær
tvær síðustu til Alcudia á Mal-
lorca og New York. Þá voru
veikindin ekki komin í ljós. Í
New York upplifði hún Banda-
ríkin í fyrsta skipti með okkur,
gekk um alla Manhattan, fór á
söngleik, upp í topp á Empire
State, í siglingu til að skoða
frelsisstyttuna, keyrði um í
limósínu, skoðaði Freedom To-
wer, kíkti í búðir og borðaði á
flottum veitingastöðum. Þetta
var lífið í lok apríl á síðasta ári
rétt áður en hún greindist með
krabbameinið. Ég á minnist
Massýjar með miklum söknuði
og hlýju í hjarta. Blessuð sé
minning hennar. Takk fyrir
ánægjulega samfylgd og sam-
verustundir.
Ólafur Haraldsson.
Elsku amma okkar. Það er
skrítið að þú sért farin. Þú
varst alltaf svo góð við okkur.
Við komum oft í heimsókn á
Sólborgarhól til þín og afa og
þá var alltaf gaman. Alltaf beið
okkar risaknús, uppáhalds-
drykkurinn okkar, ís og fleira.
Við vorum oft úti að leika okk-
ur í fótbolta langt fram á kvöld
fyrir utan húsið og betri fót-
boltavöll var varla hægt að fá.
Alltaf var skemmtilegt þegar
þið afi komuð suður til að
passa okkur þegar mamma og
pabbi fóru til útlanda. Þá voru
keyptar pítsur, farið í bíó og
fleira skemmtilegt. Það var svo
gott að hafa þig hjá okkur í
Reykjavík síðustu árin og þú
passaðir okkur alltaf vel. Við
munum alltaf muna hversu gott
það var að koma heim úr skól-
anum og þá varst þú heima til
að taka á móti okkur. Við sökn-
um þín mikið. Hvíl í friði, elsku
amma.
Óskar Rafn og Baldur Örn.
Látin er elskuleg systir mín,
Massý, eftir erfiða baráttu við
krabbamein. Þótt níu ár væri á
milli okkar þá vorum við ákaf-
lega nánar, ég auðvitað að
passa börnin hennar þegar þau
fæddust og svo hún að hýsa
mig og börnin mín þegar við
komum til Akureyrar, þótt þau
væru orðin þrjú þá var alltaf
nægt pláss á Sólborgarhóli,
sofið á fleti á gólfinu ef þess
þurfti, alltaf jafn velkomin
heim til þeirra sómahjóna,
Óskars og Massýjar. Þegar
hún svo flutti suður eftir að
hún varð ekkja þá hittumst við
oftar og vorum í raun búin að
koma skemmtilegri rútínu á að
hittast reglulega í Kringlu eða
Smáralind, systkinin. Fórum
svo í ferð öll saman til Óð-
insvéa og heimsóttum Boggu,
leigðum okkur hús og áttum
ógleymanlega viku þar. Ég fór
líka með henni til Aberdeen
2017 ásamt Sunnu og Guggu og
skemmtum við okkur konung-
lega vel.
Massý var mikill lestrahest-
ur og ef einhver minntist á bók
sem hann hafði lesið nýlega þá
skyldi hún alltaf hafa lesið
þessa sömu bók. Hún var snjöll
í að ráða krossgátur, heklaði og
saumaði og meira að segja eru
til eftir hana fallegir munir úr
leir. Hún var ótrúlega úrræða-
góð og eitt sinn fyrir löngu vor-
um við að fara í Sjallann og ég
nýbúin að kaupa mér leðurskó.
Strax áður en við lögðum af
stað þá voru skórnir farnir að
særa mig og mín systir ekki
lengi að ráða fram úr því, setti
tvö af þykku gömlu mjólkurg-
lösunum í sjóðandi vatn, hitaði
þau og þrýsti þeim hvoru fyrir
sig í skóna til að víkka þá út og
skórnir stórfínir. Líklega hef
ég dansað allt kvöldið í þeim.
Systur minnar er sárt sakn-
að en ég held mig við góðu
minningarnar um hana og þær
ljúfu stundir sem við áttum. Ég
votta Ingvari, Viglínu og fjöl-
skyldu mína dýpstu samúð og
segi, hún hvílir í friði, svona
góð manneskja hlýtur að hvíla í
friði.
Heiðbjört.
Marzilía
Ingvarsdóttir Ástkæra móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
SÓLRÚN KRISTJÁNSDÓTTIR
móðurmáls leikskólakennari,
Angered, Svíþjóð.
lést á Sahlgrenska Östra sjúkrahúsinu í
Gautaborg mánudaginn 23. september.
Börn, tengdabörn, barnabörn og fjölskylda
Okkar ástkæri
VILBERG GUÐMUNDSSON
Nökkvavogi 5, Reykjavík,
er látinn.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug.
Aðstandendur
Ástkær sambýlismaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
ÞRÁINN HJARTARSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu í
Reykjavík þriðjudaginn 24. september.
Útförin fer fram frá Patreksfjarðarkirkju
laugardaginn 5. október klukkan 14.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Björgunarsveitina
Blakk, Patreksfirði.
Sylvía Lockey Gunnarstein
Hervör Lind Þráinsdóttir
Hjörtur Helgi Hermansen
Jóhann D. Vestarr
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ELSA LÁRA SVAVARSDÓTTIR
handavinnukennari,
Víðilundi 24,
lést að morgni föstudagsins 27. september
á Sjúkrahúsinu á Akureyri. Jarðarförin
auglýst síðar.
Hannes Steingrímsson
Svavar Hannesson
Steingrímur Hannesson Erla Elísabet Sigurðardóttir
ömmu- og langömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR BJARNASON,
Aðalstræti 46,
Þingeyri,
lést 26. september á Heilbrigðisstofnun
Vestfjarða Ísafirði. Útförin fer fram
laugardaginn 5. okt. kl. 14:00 frá
Þingeyrarkirkju.
Soffía Einarsdóttir
Ólöf Soffía Gunnarsdóttir
Reynir Gunnarsson
Þór Gunnarsson
Brynjar Gunnarsson
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát elskulegrar móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÓLAFAR ELÍNAR DAVÍÐSDÓTTUR,
Kringlunni 43,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hjartadeildar
3H Hringbraut fyrir góða umönnun.
Egill Skúli Ingibergsson
Kristjana Skúladóttir Þórólfur Óskarsson
Valgerður Skúladóttir Gunnar Helgi Sigurðsson
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstand-
endur senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýs-
ingar um foreldra, systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minningar-
greinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynningu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um annað. Ef nota á nýja mynd skal
senda hana með æviágripi í innsendikerfinu. Hafi æviágrip þegar verið
sent er ráðlegt að senda myndina á netfangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina vita.
Minningargreinar