Feykir - 01.02.2017, Qupperneq 4

Guðmundur Sigurður Jóhannsson skrifar
Enn af hegðunarvanda og sálarkröm meðferðarfólks
Hroki og hatursáróður SÁÁ-manna
og meðferðarþega þeirra í garð
vímuefnaneytenda, háðsglósur og
skítkast, er af þeirri stærðargráðu að
lengi þarf að leita til að finna
eitthvað sem kemst þar í samjöfnuð,
meira að segja hér á Íslandi, landi
níðskálda og mannorðs-
þjófa. Og ekki bara í garð
vímuefnaneytenda
heldur líka allra þeirra
sem ekki liggja hund-
flatir fyrir firrum og
hjáfræðum þessa fólks.
Frægasta dæmið um hið
síðarnefnda mun vera
þegar talskonur Rótar-
innar – Félags um málefni
kvenna með áfengis- og
fíknivanda – bentu á að fleiri úrræði
gætu gagnast í baráttunni við áfengis-
og lyfjafíkn en hið úrelta Minnesota-
módel sem SÁÁ byggir allt sitt með-
ferðarstarf á - og buðu í ofanálag
tveimur frægum alþjóðlegum fyrir-
lesurum, Stephanie Covington og
Gabor Maté, til Íslands. Við þetta ætlaði
allt um koll að keyra hjá SÁÁ og geta
áhugasamir lesendur fræðst um við-
brögðin sem þær Rótarkonur fengu úr
þeim herbúðum í grein sem þær
skrifuðu sér til málsvarnar og birtu á
vefsíðu félagsins www.rotin.is og í vef-
útgáfu Fréttablaðsins visir.is 30. júní
2016, en greinin ber hið lýsandi heiti:
Hvað er að hjá SÁÁ?
Þegar best lætur (eða ætti ég kannski
heldur að segja þegar verst
lætur!) talar þetta með-
ferðarfólk niður til við-
mælenda sinna sem eru á
öndverðum meiði við það,
með niðrandi og yfir-
lætislegri góðvild og lítt
dulinni vorkunnsemi, líkt
og mönnum hættir til að
tala við fávita sem eru að
þenja sig um hluti sem
þeir hafa ekki minnsta vit
á, og á nákvæmlega sama
hátt og evrópskir land-
tökumenn töluðu niður til frumbyggj-
anna í nýlendunum sem þeir höfðu
sölsað undir sig, því þeir töldu þá
standa á lægra menningar- og þekk-
ingarstigi.
Þegar fólk er á annað borð fallið
ofan í þetta far, að þykjast vita allt betur
en aðrir – ekki síst um það hvernig ná-
unginn eigi að haga sínum málum –, er
því víðsfjarri að það einskorði sig við
svið áfengis og annarra vímuefna. Hitt
er nær sanni að þessar slettirekur láti
sér fátt mannlegt óviðkomandi.
Þetta er fólkið sem spyr þig að því,
hvort þú sért nógu vel klæddur, þegar
þú ert að fara út í kulda. Þetta er fólkið
sem spyr þig að því, hvort þú sért með
farsíma til að geta látið vita af þér, ef
eitthvað kæmi fyrir þig, þegar þú ert að
ganga úti þér til heilsubótar á sumrin.
Þetta er fólkið sem segir þér að þú eigir
að fá þér bakpoka, þegar þú ert að labba
heim með úttektina þína í handpokum.
Þetta er fólkið sem segir þér að það
gangi alls ekki að hafa þetta svona
heldur verði það að vera allt öðruvísi,
þegar þú ert að lýsa fyrir því þeim
breytingum sem þú hefur áformað að
gera á útidyrapallinum þínum. (Og
þess má geta hér innan sviga, þó ekki
komi þessu sjónarhorni beinlínis við,
að sumt af þessu fólki getur átt það til
að hringja í mann eftir andlát nákomins
ættingja til að spyrjast fyrir um það,
hvort hann hafi ekki notað ,,eitthvert
eitur"!)
Vert er að skerpa á því að hér er um
að ræða fólk sem ekki hefur haft burði
til að standa í lappirnar af eigin
rammleik, skriðið í meðferðir, ýmist
sjálfviljugt eða undir þrýstingi frá
öðrum, látið tæta sálarlíf sitt sundur í
smáparta og raða því síðan saman aftur
með misgæfulegri útkomu, eins og
dæmin sanna. Fólk með slíkan bak-
grunn hefur engin minnstu efni á því
að setja sig í barnapíustellingar yfir
öðrum. Og svo er fyllsta ástæða til að
halda því til haga, að það er ekki hægt
að sýna neinum heilvita manni meiri
lítilsvirðingu en þá að setja sig í
stellingar til að hugsa fyrir hann á
þennan hátt.
Það grátbroslegasta við þetta er að
öll þessi ,,ofurviska" og yfirdrifna
forsjárhyggja mun sjaldnast vera
sprottin af sjálfstæðri ígrundun – því
fólk af þessu sauðahúsi er svo sem
ekkert að flækja líf sitt að óþörfu með
því að hugsa sjálfstætt – heldur virðist
það vera partur af meðferðarpró-
gramminu að innræta fólki að með því
að taka inn á sig þá lífssýn og þær
lífsforsendur sem eru predikaðar í
meðferðunum, verði það öðrum hæf-
ara til að gerast andlegar ljósmæður
fyrir náungann. Við þekkjum öll svona
fólk! Þetta er fólkið sem hefur svo
gaman af því að bjóða heim til að geta
haldið sýningu á því hvað það eigi
fallegt heimili og hafi efni á að borða
góðan mat!
AÐSENT
Nokkur orð frá Kvenfélagi Seyluhrepps
Frá KvenfélagI Seyluhrepps
Í tilefni af Degi kvenfélags-
konunnar 1. febrúar langar
okkur að segja nokkur orð
frá Kvenfélagi Seylu-
hrepps og hvað á daga
okkar hefur drifið
síðasta árið.
Kvenfélag Seyluhrepps var
stofnað 1932 og eru félagar
þess 35 talsins. Markmið
félagsins eru að styrkja
nærumhverfið og hafa já-
kvæð og uppbyggjandi áhrif
á samfélagið sem við búum í.
Eitt og annað hefur á daga
okkar drifið á síðastliðnu ári,
við höfum styrkt góð málefni
í héraði, meðal annars kaup á
rafknúnu hjóli á Heilbrigðis-
stofnun Norðurlands vestra
og kaup á meðferðarbekk
fyrir endurhæfingardeild
HSN ásamt fleiri styrktar-
verkefnum.
Síðastliðin sumur höfum
við skipulagt stuttar göngu-
ferðir annað hvert miðviku-
dagskvöld víðsvegar um
Skagafjörð og fórum við í
átta slíkar göngur í fyrra-
sumar. Allir eru velkomnir
með í gönguferðirnar, ungir
sem aldnir, karlar sem konur
og hefur þátttakan verið
mjög góð.
Á vordögum héldum við
kvenfélagskonur í óvissuferð
og ákveðið var að leita ekki
langt yfir skammt og heim-
sóttum við galleríið hjá
Sigrúnu Indriðadóttur á
Stórhóli og héldum svo í
Syðra-Skörðugil þar sem við
fengum létta kynningu á
hinum ýmsu smyrslum
gerðum úr minkafitu og
handtíndum íslenskum
jurtum, enduðum ferðina á
ljúffengum kvöldverði á
Hótel Varmahlíð hjá henni
Svönu Páls.
Haustvaka kvenfélaganna
var að þessu sinni í höndum
okkar Seyluhreppskvenna og
var hún haldin í Miðgarði í
október, þar fengum við
Arnrúnu Höllu Arnórsdóttur
til að vera með smá fyrirlestur
fyrir okkur um framkomu og
samskipti við sjálfa sig og
aðra og vorum með spjall og
veitingar á eftir. Sameiginlegt
jólaball kvenfélags Lýtings-
staðahrepps og Seyluhrepps
var haldið milli jóla og nýárs
í Miðgarði þar sem dansað
var í kringum jólatré og
gómsætar veitingar bornar
fram að hætti kvenfélags-
kvenna.
Árlega höldum við þrjá
fundi, aðalfund, haustfund
og jólafund. Auk hefðbund-
inna fundastarfa blöndum
við saman fræðslu og
skemmtun fyrir félagskonur.
Ekki má gleyma að einnig
höfum við bakað nokkrar
kökur, steikt fáeinar
pönnukökur og hnoðað í
eina og eina kleinu. Að starfa
í kvenfélagi er góð skemmt-
un, félagsskapur og reynsla.
Þú kynnist fjölbreytilegri
flóru kvenna og samfélagi
sem þú annars færir á mis
við. Til hamingju með
daginn kvenfélagskonur.
Bestu kveðjur frá
Kvenfélagi Seyluhrepps
Framúrskarandi fyrirtæki
Í síðustu viku var formlega
tilkynnt hvaða fyrirtæki hefðu
komist á lista Creditinfo yfir
framúrskarandi fyrirtæki ársins
2016. Ellefu fyrirtæki á
Norðurlandi vestra komust á
listann sem í allt telur 642
fyrirtæki eða 1,7% fyrirtækja í
landinu sem uppfylltu skilyrði til
viðurkenningar.
Fyrirtækin á Norðurlandi
vestra eru Ámundakinn ehf. á
Blönduósi, Sorphreinsun Vil-
helms Harðarsonar ehf. á Skaga-
strönd, Kaupfélag Skagafirðinga,
Fisk Seafood ehf. á Sauðárkróki,
Steinull hf. á Sauðárkróki, Vöru-
miðlun ehf. á Sauðárkróki, Vinnu-
vélar Símonar ehf. á Sauðárkróki,
Ó.K: Gámaþjónusta – sorphirða
ehf. á Sauðárkróki, Raðhús ehf. á
Sauðárkróki, Friðrik Jónsson ehf.
á Sauðárkróki og Steypustöð
Skagafjarðar á Sauðárkróki.
Helstu skilyrði sem þarf að
uppfylla varða jákvæða niður-
stöðu í rekstri, skilyrði um eigin-
fjárstöðu og skilvísi í viðskiptum.
Rétt er að nefna að þetta er vegna
rekstrarársins 2015. /KSE
Ellefu framúrskarandi af
Norðurlandi vestra
Vinnuvélar Símonar eru meðal þeirra ellefu fyrirtækja á Norðurlandi vestra sem hlutu
viðurkenningu Creditinfo sem Framúrskarandi fyrirtæki 2016. MYND: RÚNAR SÍMONARSON
4 05/2017