Lýðvinurinn - 18.03.1951, Blaðsíða 3

' JBýévinurinn
Kafaraútbúnaáur.
<j„5~5~5~$m2~j..;m5"5**5~5m5"5**5'*5,,5"5m5~5”5"5“5*’5,*5*,5,,5,,5"5m5,,5"5*'5"
leggi og liðamót, sem hreyfast af vatnsþrýstiafli. Á
enda þessara 9 feta handleggja eru vélrænar hend-
ur með klær úr stáli, svo næmar, að hægt er að taka
upp smáhluti með þeim eða rifa upp stóra hluti.
sem festir liafa verið niður. Hvor handleggurinn
um sig mun geta lyft 500 punda þunga, og með
furðulegri nákvæmni hnýta þeir jafnt stálvíra sem
kaðla. Stálliendur þessar má skrúfa af og láta í
stað þeirra ýmiss konar önnur verkfæri, sem nota
þarf við hin mismunandi verlc kafarans.
Súrefni til öndunar fyrir kafarann, sem er inni
i „járnþrælnum“, er i hylki, sem komið er fyrir
inni hjá honum, og svo er þar líka sérstakt hylki,
sem tekur á móti köfnunarefninu. Þannig er meira
öryggi en á öðrum kafarabúningum, ef loftbúnað-
urinn bilar.
Með þessum útbúnaði getur kafarinn verið á
hafsbotni í 10—12 klukkustundir í einu. Hann gef-
ur hæglega hreyft sig og athugað það, sem skeður i
kringum hann, notað talsíma og jafnvel lesið blöð
á hinu mesta dýpi.
Öll þyngd „járnþrælsins“, sem er úr járni og stáli,
er um 3900 pund. Margir frægustu björgunarsér-
fræðingar heimsins hafa sagt um þennan nýja út-
búnað, að hann valdi jafnmiklum umskiptum i
neðansjávar björgunarstarfi eins og flugvélin gerði
í loftinu á sínum tíma.