Vísbending - 24.06.2016, Blaðsíða 3

ISBENDING
V
laust ekki við þig að sakast, en við höfum
ekkert gagn af þér hér.“
Lög um opinbera starfs-
menn
Greinilegt er að samþykkt hafa verið ný
lög um opinbera starfsmenn, þar með
með talið borgarstarfsmenn, þannig að
demókratar geta ekki lengur skipað í störf
að vild. Þeir höfðu áður notað borgarkerf-
ið til þess að verðlauna vini sína. Plunkitt
er ekki ánægður með breytingarnar:
„Nýju starfsmannalögin eru mesta
bull samtímans. Þau eru þjóðarböl.
Meðan þau eru í gildi verður aldrei sönn
föðurlandsást. Hvemig á að fá unga menn
til þ ess að fara í stjórnmál ef það eru
engin störf sem hægt er að nota til þess
að verðlauna þá sem vinna fyrir flokkinn
sinn? Horfið bara á borgina okkar í dag.
Það eru tíu þúsund góð störf, en við get-
um ekki ráðstafað nema nokkur hundruð
þeirra. Hvernig eigum við þá að sjá fyrir
þúsundum stuðningsmanna okkar? Það er
ekki hægt. Þessir menn voru fullir föður-
Iandsástar fyrir örskömmu.
Þegar fólk kaus okkur vissi það vel
hvað það var að gera. Við sigldum ekki
undir fölsku flaggi. Við vorum ekkert að
fela hvernig við notum borgarapparatið
sem verðlaun fyrir mennina sem unnu
sigur.
Menn geta kallað það misnotkun. Allt
í lagi, Tammany vill misnota kerfið og
þegar við komumst til valda rekum við
alla þá sem eru á móti okkur, ef það er
löglegt að reka þá. Eins og Tim Camp-
bell sagði: „Hvað er stjórnarskráin á milli
vina?“
Umbætur takast aldrei
Háskólaprófessorar og heimspekingar sem
þurfa að hugsa úr fílabeinsturnum eru
alltaf að ræða hvers vegna umbótastjórnir
ná aldrei markmiðum sínum. Astæðan er
einföld: Þeir sjálfir! Það sjá allir sem hafa
lært stafróf stjórnmálanna.
Ég hef ekki tölu á hve margar slíkar
hreyfingar hafa komið upp í New York
á fjörutíu ára stjórnmálaferli mínum, en
ég get sagt ykkur hve margar hafa náð ár-
angri: Engin!
Staðreyndin er sú að umbótamenn
endast ekki í pólitík. Þeir geta sprikl-
að um stund, en svo sökkva þeir eins og
steinar. Stjórnmálin eru eins og hver önn-
ur atvinnugrein, kaupmennska eða lyf-
sala. Allir þurfa þjálfun, annars mistekst
þeim.
Ég hef stúderað pólitík í fjörutíu ár og
kann hana ekki alla enn. Ég er alltaf að
læra. Hvernig getur maður ætlast til þess
að „athafnamenn" geti allt í einu stokk-
ið inn í stjórnmálin og náð árangri? Það
væri rétt eins og ég færi upp í Columbia
háskólann og færi að kenna grísku. Þeir
myndu endast jafnlengi í stjórnmálum og
ég í háskólanum.
Maður er aldrei of ungur til þess að
byrja í stjórnmálum, ef maður vill ná
árangri. Ég byrjaði nokkrum árum áður
en ég mátti kjósa og það sama má segja
um alla sem hafa náð árangri í Tammany
Hall. Þegar ég var tólf ára fór ég að mæta
á kosningaskrifstofur og vann af dugnaði
á kjördag.
Skilurðu nú hvers vegna endurbóta-
maður er sleginn út í fyrstu eða annarri
lotu meðan stjórnmálamaðurinn kem-
ur alltaf aftur inn í boxhringinn? Það er
vegna þess að sá fyrrnefndi æfði sig ekki
neitt meðan hinn er stöðugt í þjálfun og
þekkir leikinn í smáatriðum.
Oft er sagt að Tammany foringjarnir
séu ómenntaðir. Ef átt er við að við höfum
„heilbrigða skynsemi" þá erum við sekir.
En ef sagt er að við kunnum ekki neitt þá
er það hrein bull. Auðvitað erum við ekki
allir bókaormar og háskólaprófessorar. Ef
við værum það myndi Tammany kannski
vinna á þúsund ára fresti. Við höfum
nokkra menntamenn í samtökunum sem
við notum til skrauts á tyllidögum.
Ég get alveg talað rétt þegar ég þarf
þess. Bankamaður sagði við mig: „Ge-
orge, þú talar kjarnbestu ensku sem ég hef
heyrt. En þannig tala ég ekki við venju-
legt fólk í kjördæminu. Þá dettur mér
ekki í hug að sýna að ég kunni málfræði
eða spjalla um stjórnarskrána til þess að
sýna að ég sé betur menntaður en þau.
Það myndu menn ekki þola. Þannig að ég
er margir menn á hverjum degi, breytist á
einu augnabliki úr einum í annan.
Maður á heldur ekki að klæða sig upp
á í stjórnmálum. Fólk þolir það ekki.
Búðu og klæddu þig eins og nágrannarn-
ir, jafnvel þó að þú hafir efni á meiru.
Láttu fátækasta manninn í kjördæminu
halda að þið séuð jafnir eða hann jafnvel
skör hærra en þú. Umfram allt, ekki vera
í jakkafötum. Það er ekki jafnslæmt fyr-
ir stjórnmálamann eins og að hafa verið
opinber starfsmaður eða fyllibytta, en það
hafa margir fallið á því að vera of flottir í
tauinu.
Einu sinni dreifðu menn kjaftasög-
um um að ég hefði pantað rándýran bíl
og glæsileg jakkaföt. Þó að ég reyndi að
leiðrétta þetta tapaði ég atkvæðum í kosn-
ingunum. Fólki hefði verið meira sama
um að ég hefði tæmt borgarsjóð, því að
þannig slúður heyrist alltaf í kosningum,
en bíll og jakkaföt voru of mikið.
Ef þú kannt grísku og latínu og vilt
sýna einhverjum hvað þú er menntaður
skaltu ráða einhvern til þess að heimsækja
þig til þess að hlusta á þig. Oti á akrin-
um þarftu að tala mál venjulegs fólks.
Ég veit að það er mikil freisting að sýna
hversu menntaður maður er, ég hef fund-
ið fyrir því sjálfur, en mér tekst alltaf að
berja þá hvöt niður. Ég veit nefnilega að
afleiðingarnar eru skelfilegar.
Þekktu kjósandann
Eina leiðin til þess að halda sínu sæti í
kjördæminu er að kynna sér eðli fólks og
haga sér í samræmi við það. Maður lærir
ekki um mannlegt eðli af bókum. Bækur
eru til trafala ef eitthvað er. Þeir sem hafa
farið í háskóla eru verr settir en aðrir. Þá
þarftu að gleyma öllu sem þú hefur lært
áður en þú ferð að skilja eðli mannanna.
Það lærir maður bara með því að vera
meðal fólksins, sjá það og gæta þess að
það sjái þig. Ég veit hvað fólk vill og vill
ekki. Ég þekki alla karla, konur og börn í
mínu kjördæmi nema þau sem fæddust í
sumar - og jafnvel sum þeirra þekki ég.
Eldra fólkið hitti ég líka. Nei, ég sendi
þeim ekki kosningapésa. Það er rugl. Fólk
fær alla þá pólitík sem það vill lesa í blöð-
unum og meira til. Hver les ræður nú á
dömum hvort sem er? Það er nógu slæmt
að hlusta á þær. Enginn verður kosinn
með því að fylla pósthólf af bæklingum.
Það verður bara til þess að menn tapa at-
kvæðum því að fólk þolir ekki að þurfa
að fara með bæklinga út í öskutunnu. Ég
hitti mann í morgun sem sagði mér að
hann hefði kostið demókrata vegna þess
að repúblikanar væru alltaf að fylla póst-
hólfið hans af áróðurspésum.
Ef hús brennur ofan af einhverjum í
kjördæminu er ég kominn á staðinn um
leið og slökkviliðið. Ég býðst til þess að
útvega fólkinu gistingu. Það er mann-
gæska, en það er líka góð pólitík. Hver
veit hve mörg atkvæði þessir eldsvoðar
skaffa mér? Fátækt fólk er þakklátast af
öllum og það á líka miklu fleiri vini en
þeir ríku. Ef ég geri fólki greiða gleymir
það mér ekki á kjördag.
Ég gleymi heldur ekki börnunum. Þau
þekkja mig öll og vita að þegar Georg
frændi nálgast er von á sælgæti.
Svona vinna Tammany menn. Við för-
um heim til allra í kjördæminu og þekkj-
um alla, þarfir þeirra og hvað þeir vilja
ekki. Við þekkjum vonir þeirra og vanda
og nýtum þessa þekkingu fyrir flokkinn
og þau. Það er ekkert skrítið að hneykslis-
mál hafa aldrei varanleg áhrif á Tammany
og við rísum allaf upp aftur frá því sem
virðast vera skelfileg áföll. 0
VÍSBENDING 22. TBL. 2016 3