Austri - 06.06.1996, Blaðsíða 8

Öryggi Jafnþrýstibúnaður
Stundvísi
., *
Þjonusta ^,,m
Þægindi
Ávallt þrír í áhöfn
Aukin þjónusta
Sumaráætlun
19 ferðir á viku
MORGUNFUJG
MIÐDEGISFLUG
FLUGLEIÐIR
Þjóðbraut innanlands
Nippon - Djúpivogur
Um mánaðarmótin júní-júlí munu
þáttagerðarmenn frá japanska rikis-
sjónvarpinu NHK, sem er umsvifa-
mesta sjónvarpsstöð í heimi, verða
staddir á Djúpavogi til að vinna að
gerð eins fimm þátta um Island. I
þessari þáttagerð er notuð svokölluð
háskerputækni og verða þættirnir
sýndir á sérstakri tilraunarás fyrir há-
skerpusjónvörp í Japan. Um 130.000
manns sem em þátttakendur í tilraun
með þessa nýju sjónvarpstækni ná
útsendingum stöðvarinnar. Einnig er
ætlunin að sýna þessa þætti á gervi-
hnattarás NHK sem nær til mun fleiri
áhorfenda.
Um ástæðu þess að Djúpivogur
varð fyrir valinu sem einn af þeim
stöðum sem myndaðir verða sagði
Olafur Gunnarsson, sveitastjóri, að
Anna Hildur Hildibrandsdóttir, teng-
01 þáttagerðarmannana við ísland,
hefði sent fyrirspum um hvort áhugi
væri á að að láta gera hluta þáttarað-
arinnar á Djúpavogi. Olafur sendi til
baka upplýsingar um staðinn og nið-
urstaðan var sú að Djúpivogur var
valinn. Olafi var uppálagt að útvega
fjölskyldu til að vera miðpunktur
þess er gerast á í þessum þætti. Er
meiningin að fylgjast með lífi og
starfi einnar fjölskyldu í litlu sjávar-
plássi, bömum og ættingjum, í einn
dag eða svo bæði í starfi og leik og
tengja það atvinnulífi staðarins og
lifnaðarháttum yfirleitt. Ólafur sagði
að fjölskyldur á Djúpavogi hefðu
ekki beinlínis barist um hnossið en
að lokum hafi hann beðið Sigríði L.
Bjömsdóttur og mann hennar Guð-
jón Gunnlaugsson um að fóma sér á
sjónvarpsaltarinu. Þau létu til leiðast
og tóku verkefnið að sér .
Þegar blaðamaður Austra spurði
Sigríði hvemig henni litist á verkefn-
ið sagði hún að það legðist vel í sig.
Þessir þættir myndu án efa verða góð
auglýsing fyrir Island og þar með
Djúpavog en þetta yrði að sjálfsögðu
mikil vinna og talsvert rask fyrir fjöl-
skylduna. Myndatakan mun standa
yfir í 3-4 daga og verður fjölskyldan
mynduð í daglegulífi. Til að mynda
verður sýnt þegar Guðjón, sem er
sjómaður, kemur í land og tekið er á
móti honum. Sigriður verður sýnd að
störfum, þar sem hún er að stokka
upp í beitingaskúrnum. Dóttirin,
María, verður mynduð í frystihúsinu
þar sem hún vinnur o.s.f.v. Einnig
verður tekið upp borðhald fjölskyld-
unnar. Landslagið er tekið fyrir, sem
og þjóðsögur um álfa, huldufólk o.fl.
Síðast en ekki síst er meiningin að
reyna að setja upp annan sjómanna-
dag og er lögð áhersla á að hann sé
bæjarins tækju höndum saman um
að gera það sem í þeirra valdi stæði
til að gera allt sem eðlilegast, t.d. á
vinnustöðunum þar sem margir sjást
þó að einn sé hugsanlega miðpunkt-
urinn gætu allir haft nokkurt gaman
af. Hvað snertir þá hugmynd að setja
upp sjómannadag nr.2 sagði Sigríður
að það væri ógerlegt án fulls stuðn-
ings bæjarbúa. Hún sagðist líta svo á
að kynning eins og þessi væri ómet-
anleg fyrir Djúpavog, þetta væri
mikil auglýsing sem gæti laðað að
erlenda ferðamenn og því mikilvægt
að allir stæðu saman í að gera þetta
sem best úr garði. Það væri þá í það
minnsta ekki hægt að segja að menn
Djúpivogur Mynd: Mats Wibe L.
A myndinni eru þœr mæðgur María Dögg
barnabarnið Anítu Yr Snjólfsdóttur en þœr
sem allra líkastur því sem hinn raun-
verulegi hátíðisdagur er. Híbýli Sig-
riðar og Guðjóns verða líka eitthvað
færð úr lagi því að þáttagerðar-
mennimir ætla sér að láta sem
mest af framkvæmdum fjöl-
skyldunnar heima fyrir fara
fram með sjóinn í bakgrunn.
Þar sem ekki nema svo og svo
margir gluggar á húsi þeirra
hjóna vísa út að sjó þarf að
leggja í nokkrar skipulagsbreyt-
ingar á heimilinu.
Sigríður sagði að þetta verk-
efni gæti orðið mjög skemmti-
legt og fróðlegt fyrir alla bæjar-
búa, en þó aðeins ef menn væru
jákvæðir gagnvart því. Ef íbúar
Línberg og Sigríður L. Björnsdóttir með
eru verðandi sjónvarpsstjörnur íjapan.
hefðu ekki gert sitt besta. Þessir þætt-
ir yrðu hugsanlega boðnir til sölu í
fleiri löndum, þannig að milljónir
manna myndu sjá þættina og það
þyrfti ekki stór hluti þeirra að skila
sér til Djúpavogs til að það borgaði
sig að vera jákvæður í 4 daga.
Sú sjónvarpstækni sem er verið að
gera tilraunir með byggist á að línur í
sjónvarpstækinu em mun fleiri en í
þeim tækjum sem við þekkjum.
Venjuleg sjónvörp eru með u.þ.b.
600 línur en háskerputækin 1.100-
1.200 línur. Þetta gerir það að verk-
um að myndin framkallast nánast í
þrívídd. Því ætti mikilfenglegt lands-
lag Islands að njóta sín gríðarlega vel
í slíkum myndgæðum.
Hólmaborgin og Guðrún
Þorkelsdóttir í lengingu
GLERAUGU
ÚR & KLUKKUR
SKART & GJAFAVARA
SÍMI471-2020 /471-1606
FAX 471-2021
LAGARÁS 8 - PÓSTHÓLF 96 -
700 EGILSSTAÐIR
Birta Einarsdóttir úrsmiður
Sævar Benediktsson sjóntækjafræðingur
Fyrirhugað er að lengja tvö af
skipum Hraðfrystihúss Eskifjarðar
síðsumars. Reyndar er hér um að
ræða meira en bara lengingu því
setja á hvalbak á bæði skipinn.
Hólmaborgin verður lengd um 14
metra sem þýðir 1000 tonna aukn-
ingu á sfld og loðnu. Þá verður sett
kælikerfi í stækkunina sem gerir
það að verkum að hægt er að koma
með 800 tonn af kældu efni til
lands. Það er þýðingarmikið í lengri
túrum því að efnið helst nánast
ferskt þó siglt sé um langan veg.
Hólmaborgin mun taka samtals
2600 tonn eftir stækkun en þessar
breytingar munu taka u.þ.b. tvo
mánuði.
Guðrún Þorkelsdóttir verður
lengd um 8 m. Það þýðir að hún
mun taka um 1000 - 1100 tonn í allt
eftir breytingu. Þá verður settur
skutur á Guðrúnu.
% Eldhús- og baðinnréttingar Trésmiðja
* Fataskápar Guðna J. Þórarinssonar
Másseli sími 471-1093
* Utihurðir o.fl.
KURL
Á dögunum var Min jasafn Austur-
lands opnað með pomp og prakt eins
og menn sjálfsagt vita. Eitt heista að-
dráttaraflið að safninu er „Ævar-Þór-
ir beinagrindin sem fannst í kuml-
inu í Skriðdal. íbúar Austurlands
töldu það mikið mál að fá kumlbúann
heim frá Reykjavík, þar sem verið
var að rannsaka hann á Þjóðminja-
safninu en eitthvað stóð það í for-
svarsmönnum þar að senda hann alla
leið heim aftur. Þó fór svo að lokum
að ákveðið var að lána Minjasafninu
„Ævar-Þóri“ í svona sex mánuði eða
svo. Var karlinn settur í hreinsun og
gerður eins þokkalega útlítandi og
maður í hans ástandi getur orðið.
Skömmu fyrir opnun Minjasafnsins
kom hann svo hingað austur. Frétta-
maður á einhverri sjónvarpsstöðinni
spurði þeirrar spurningar hvort
kumlbúinn ferðaðist enn í pizzu-köss-
um eins og þegar hann fannst. Svo
var ekki því Þjóðminjasafnið hafði
látið pakka honum inn samkvæmt
kúnstarinnar reglum og öilu skellt í
frakt hjá Fugleiðum. Sérstaklega var
hauskúpan vel frá gengin og kom hún
í ómerktum pappakassa, sjálfsagt til
að henni væri ekki stolið. Þegar kass-
inn var opnaður voru þar nákvæmar
leiðbeiningar um hvernig ætti að fjar-
lægja hauskúpuna úr kassanum
skrifaðar stórum stöfunt á b!að eins
stórt og komst í kassann sem var
reyndar ekki mjög stór. Þarna voru
hanskar sem sá sem framkvæmdi
tæminguna átti að setja á sig áður en
snert væri við hauskúpunni. Svo voru
þarna 4-5 munnþurkubréf eins og
gjarnan eru notuð í eldhúsum á
heimilum fólks og var ekki annað
utan um hauskúpuna. Þeim sem ann-
aðist upptökuna fannst að umbúðirn-
ar væru nú í minnsta lagi, ekki síst
eftir að hafa lesið leiðbeiningarnar
nákvæmu og sett upp hanskana, sem
voru skjannahvítir. Það kom líka í
Ijós að hauskúpan hafði eitthvað
skaddast í ferðinni. Veltu menn því
fyrir sér hvort ekki hefði mátt líma
allavega einn miða á kassan til merk-
is um að í honum væri eitthvað brot-
hætt. En þar sem það var ekki gert er
spurning hvað vakti fyrir þeim sem
pökkuðu karlinum inn. Þegar að
kumlið fannst töldu menn jafnvel að
íbúinn hefði verið drepinn eða ■ það
minnsta fengið högg á höfuðið, en
fyrr má nú rota en dauðrota.
^ 471-1122
Flugfélag Austurlands