Austri - 17.12.1998, Síða 3

Jólin 1998
AUSTRI
3
Bráðum koma...
í7a/i, jfyóAmin, mót ftonunyi/rínum
oy /*{<{<//<< /<ans úti'éttu /<öni/,
/uum réttin/>ér /uuut ti/A/úfoan,
ei' /u7 oi/f ú/jíí/ /et/(//a föntf.
Sr. Cecil Haraldsson
„Dýrð sé Guði í upphæðum og friður á jörðu Þannig sungu englarnir fyrir fjárhirðana.
I þessum jólasöng fáum við það, sem einhverjir myndu kalla áhersluröðina. Sé Guði gefin dýrðin, þá er friður á jörðu. En okkur mönnunum er
þannig farið, að við viljum fyrst friðinn, og þá fyrst sé ástæða til að gefa Guði dýrðina.
Sé hlustað eftir því, hvers fólk væntir sér af kirkju, kristni og af Guði, þá eru umbætur á jarðneskum kjörum manna efst á óskalistanum. Það þykir
ekki mikið varið í kristindóm, sem ekki getur komið í veg fyrir styrjaldir eða stöðvað þær. Hún er ekki mikils virði trúin, sem hvorki getur komið á um-
bótum í löndum hungurs og barnadauða, né leyst félagsleg vandamál og launa-misrétti hér heima. Og flestir eru svo uppteknir af vandamálum sínum
og þessa heims, að þeir mega ekkert vera að því að hugleiða guðfræðileg úrlausnarefni og trúarleg smáatriði.
Meðal trúarlegra deilumála allt frá jarðvistardögum Jesú Krists er það hver hann var. Gyðingar deildu um það fyrir nær tvö þúsund árum. Deilurn-
ar héldu áfram innan kristninnar fyrstu aldirnar svo við lá að kristin kirkja splundraðist. Og áfram héldu deilurnar, undiralda þeirra skók íslenska
kirkju upp úr síðustu aldamótum. Nú er viðhorfið annað. Það skiptir litlu í hugum manna, hver Jesús var, aðalatriðið er að bæta heiminn, sem við búum
í. Hvaða máli skiptir dýrð í upphæðum samanborið við frið á jörðu?
Um það leyti, sem Jesús fæddist, var góðæri í Miðjarðarhafs-löndunum.
Ágústus keisari hafði rofið nær samfellt styrjaldar-ástand milli þeirra, sem kepptu um keisaratign í rómverska heimsveldinu. Hann hafði komið á því,
sem kallað var „pax romana “ hinum rómverska friði. Sá friður byggðist á hemaðarmætti og valdi vopnanna, en færði íbúunum öryggi um líf og eign-
ir. Sama gilti um þær þjóðir, sem Rómverjar höfðu lagt undir sig.
Jesús kom í þennan heim á friðartímum, hann fæddist ekki í orustugný og uppreisnarhávaða. Undirokaðar þjóðir, þeirra á meðal Gyðingar, þráðu
vissulega sjálfstæði og frelsi og þeim fundust yfirráð Rómverja auðmýkjandi. En ástandið var samt margfalt betra en þær stöðugu styrjaldir, sem háð-
ar voru áður á því svæði, sem Lúkas kallar alla heimsbyggðina. Jesúbarnið kom ekki á þessum friði á jörðu. Það var Ágústus keisari Rómverja, vald
hans og viska. Guðs sonur þurfti ekki að fæðast til að koma á friði milli manna.
Þegar verið er að fara fram á það, að kirkja og kristni komi á friði á jörðu, þá er verið að gera Guð að einhvers konar pöntunarlista fyrir óskir okkar
og áætlanir og þannig næst hvorki friður manna á milli, né sá himneski friður, sem Jesús stofnaði til hér á jörð.
Sé ætlun okkar að koma á friði manna á meðal hér á jörðu, þá skulum við fyrst gefa Guði dýrðina. Ekki vegna þess að Guð sé sólginn í vegtyllur eins
og við mennimir. Hann er og verður sá, sem hann er, sannur Guð, hvort sem við mennirnir dýrkum hann, fyrirlítum eða afneitum. En gefum við hon-
um ekki dýrðina og ætlum okkur sjálfum völd hans á jörðu, þá fer eins og í Babel til forna, sundurlyndi, upplausn, stjórnleysi. Á sama hátt fór fyrir
Rómarríkinu, eins hefur mörgum ríkjum, stórum og smáum, farið síðan.
Við gefum Guði dýrðina, þegar við trúum á hann. Trúum ekki aðeins í hugskoti okkar, heldur einnig í verki og gemm vilja hans. Þetta getum við, því
við emm sköpuð eftir Guðs mynd. Maðurinn er kóróna sköpunarverksins, sá hluti þess, sem Guði þykir vænst um, en við völdum honum meiri sorg og
armæðu en allt annað. I staðinn fyrir að vera í hans mynd og gera vilja hans, þá snúumst við gegn honum.
Hér á jörðu hefur aðeins einn gefið Guði fullkomlega dýrðina. Það er Jesús, hann sem fæddist í Betlehem hin fyrstu jól. Um hann einan var sagt:
„Guð er orðinn dýrlegur í honum “. Við mennirnir leitum eigin heiðurs, upphefðar og hrósyrða, en Jesús leitaði ekki eigin vilja. í öllu, sem hann sagði
og gerði, gaf hann Guði dýrðina. Við skulum gefa Guði dýrðina fyrir það að hann yfirgefur okkur ekki. Hann sendir okkur son sinn til að bjarga okk-
ur frá eilífum dauða. Því skulum við taka undir lofsöng englanna: „Dýrð sé Guði í upphæðum ...”. Það skulum við gera vegna þess að hann miskunn-
ar sig yfir okkur mennina.
Við gefur Guði dýrðina, þegar við höldum jól í trú á Jesú Krist, hans einkason, frelsara okkar. Við gefum Guði dýrðina þegar við höldum jól í ein-
lægri trú á kraftaverk jólanna. Þetta kraftaverk er margþætt. Hann var fæddur af Maríu mey, sonur Guðs, sannur Guð af sönnum Guði, á herðum hans
hvílir höfðingjadómurinn. Samt þekkti hann enginn, ekkert rúm var honum búið, hann var vafinn reifum og lagður í jötu. Á herðar sér tók hann synd
heimsins. Hann er Guðs lamb, sem ber burt heimsins synd. Það er fyrir okkur kraftaverkið mesta. Þess vegna segir engillinn: „Yður er í dag frelsari
fæddur... “.
Sá, sem gefur Guði dýrðina í trú á kraftaverk jólanna, öðlast himneskan frið. Þannig rætist loforðið um frið á jörðu. Allar tilraunir okkar mannanna
til að koma á friði án trúar á Jesú Krist eru dæmdar til að mistakast.
Margir voru óhamingjusamir í friðarríki Ágústusar keisara, lifðu án vonar í heimi ytri friðar. Veldi Rómverja hrundi, molnaði innanfrá. Á sama hátt
eru velferðarsamfélög Vesturlanda í stórhættu, við einnig. Valtur veraldarfriður hefur ríkt í rúma hálfa öld. En á þeim tíma hafa kristni og kirkja mátt
búa við vinda uppblásturs og eyðingar. Friðarríkið á jörðu er að molna innanfrá. Þeir, sem vaxa úr grasi í samfélagi okkar eru ekki hamingjusamir og
glaðir einstaklingar í innra jafnvægi. Þeir eru aldir upp af kynslóð, sem hefur sett Guð út í horn sálarinnar og vill hafa hann þar tiltækan til að grípa til
hans viðhátíðleg tækifæri til að gefa tilverunni svolítið krydd, en þorir ekki undir neinum kringum-stæðum að láta hann stjóma.
En hvar og hvenær, sem einhver snýr sér til Guðs í trú á það, sem hann hefur lofað, sagt og gert í Jesú Kristi, þar er gefinn sá friður, sem heimurinn
getur ekki gefið, sá friður, sem Guð einn getur gefið. Það, sem veldur ófriði og óhamingju jarðarinnar bama, eru ekki þær ytri aðstæður, sem við
búum þeim. Rótleysi og eftirsókn tíðarandans eftir vindi á sér innri orsakir. Sá sem ekki heldur frið við Guð finnur engan frið á jörðu.
Við skulum á jólum gera eins og hirðarnir. Förum til Jesú, hlustum á orð hans, trúum á hann, veitum honum viðtöku sem frelsara okkar.
Finnum himneskan frið í sál okkar, þá getum við lifað í friði við mennina.
<r, <
nú /></<}<«'/>é<’ f/ii'i,s(u/' >></(( {</•'
,\</(t{i/; m/(( {(/:
nú /jt/tfut'/>é>' í/u'i,s(ut' n</tt {</'
„Dýrð sé Guði í upphœðum, friður á jörðu ... ”
Ég óska og bið okkur öllum gleðilegra jóla í Jesú blessaða nafni.
Sr. Cecil Haraldsson.