Harmonikublaðið - 01.12.2015, Síða 18
Líndal Magnússon, sjómaður á ísafirði, var lengi á Sól-
borginni á þeim tíma sem algengt var að síðutogararnir
sigldu með aflann og seldu hann erlendis. Var mest siglt
á Þýskaland og England. Gátu skipverjar oft keypt ódýra
vöru erlendis handa fjölskyldum og vinum. Eitt sinn
þegar Sólborgin var að leggja af stað í söluferð til Grimsby
í Englandi hafði Helga Hansdóttir eiginkona Dalla beðið
hann að kaupa handa sér gítar úti því hún ætlaði sér að
læra gítarleik. Dalli sem var annars litið musikalskur
lofaði að gera þetta fyrir frúna. í búðarglugga í Grimsby
sá hann svo nettan gítar og brá sér inn og keypti hann.
Þegar heim kom var Helga ekki par ánægð með gripinn
því karlinn hafði keypt mandólín.
í næsta skipti sem Sólborgin fór í siglingu hugsaði Dalli
með sér að nú skyldi kerlingin ekki kvarta yfir því að
gítarinn væri of lítill og keypti stærsta gítar sem hann
gat fundið í hljóðfæraverslunum í Grimsby. Þegar heim
kom og Helga tók við hljóðfærinu kom í ljós að Dalli
Þessi gerðist
borð í síðutogaranum S 8^ , mokflskiríi á Hal-
Pálsson var f f t>°rfó°f af spriklandi fiski og mann-
anum. Dekkið óður koma trollinu ut
skapurinn 1 a3gP«■ ■ að gera að og koma
aftur og fannst ekker g 6 ^ L{ndal Magnusson
fiskinum af dekki og ° hann stóð og nsti
(Dalli) var einn a has^ Sk.pstjóri tók af ser
fyrir eins og oðu , um brúargluggann og
annanskóinn.hentihonu ^ ^ fór sér heldur
ætlaði að hitta emn sk p ^ og skórinn lentl
i V‘),SLsi Dalli, tók tkóinn »PP »
kemur nu i trolhð ,sag> fyrirborð.
fiskihrúgunni og henti honum ty
Jon Fr. Einarsson byggingaverktaki og sóknarnefndar-
rormaður í Bolungarvík, hafði einu sinni sem oftar
utsolu í byggingavöruverslun sinni. Þurfti hann ekki
síst aðJosna við miklar birgðir af nöglum sem hann lá
með. Fekkjón auglýsingateiknara til þess að hanna fyrir
sig auglýsmgu af þessu tilefni. Auglýsingin kom til Jóns
og hafði teiknarinn teiknað Jesú negldan á krossinn og
undir stóð: „Þeir halda naglarnir frá Jóni Friðgeiri!"
Jóni fannst alveg ótækt að hafa auglýsinguna svona,
ekki sist íljósi þess að hann var formaður sóknarnefndar.
Hann heimtaði því að ný auglýsing yrði gerð. Skömmu
siðar sendi teiknarinn aðra dllögu.Þar var krossjesús
ia a jorðinni fyrir framan krossinn og undir stóð:
„Þetm hefði verið nær að kaupa naglana hjá Jóni Frið-
S
í"
geiri!“
hafði keypt handa henni kontrabassa!
•ó »afni Hdld J°GX‘ “ Jf'™
auknefndur Jón roiia. Jón þessi var t Í
í>að tii eins og raunar margir aðrir að^Í T °! ^
Sen með M að kaiia hann Lamba En i t ""
meinilla við það og var vanur að f" Lambertsen var
segja með þjósti: „É heite ekki La lv ^ menn °s
þessum orðum: hambertsen með
„Hvernig hefur iambið það núna>“ T u
ofboð rólega :„Tað má rollan best ^
Fyrir ífaðStirki
nágrenm. Bændum om hann myndl rrulega
til notkunar oðrum en eig afóQt af honum.
ekki endast lengi ef alhr ip |uðmundsson, sem
Fljótlega reyndi a þetta. Gu létinn, bað um að
lengibjóáMelumiTre Guðmundur samband við
fá dreifarann lanað ■ Munaðarnesmenn
eigendur einn af oðrum og Quðmundi dreifar-
AllirnemaMunaðarnesmennvddulana ^ ^ ^ ^
ann, en þeir vildu aftur a dreifarann lánaðan
hafði verið. Guðmundur fekk þ
og mislíkaði það töluvert. d ð halda kú.
Nofcu eftic ““IrÍX - h)4 Guð.
Kom þá á dagmn að hvergi ^ Ekkl stóð á svan
mundi á Melum og var « ' 5 ekki notað
Guðmundar við þes.an ma ale,m„..Gec p
... 1 abeliuna.
i
18