Bæjarins besta

Eksemplar

Bæjarins besta - 30.12.1987, Side 9

Bæjarins besta - 30.12.1987, Side 9
BÆJARINS BESTA 9 gamlar hönnunarforsendur fyrir útboð hverju sinni, samkvæmt ráðleggingum sérfróðra manna“, sem var gert. Hörður kveður hins vegar svo ekki verið hafa, enda hafi byggingarnefnd ekki „talið það málinu til ávinnings“ að leita sér ráða, svo vitnað sé í Sigurð“. Rétt er að vekja athvgli lesenda á í hvaða samhengi Hörður setur hin tilvitnuðu orð „talið það málinu til ávinnings“ og skoða síðan í hvaða tilefni þau voru viðhöfð í grein minni. I inngangi greinar minnar í BB 11. nóv. segir m.a.: „Hvarfli það að Herði Högnasyni, að hann sé í fámennum hópi óánægðra með langan byggingartíma sjúkra- hússins, er það mikill misskiln- ingur. Pann flokk fyllir bygg- ingarnefndin. Um það vitna tugir eftirrekstra- og kvörtunarbréfa til ráðherra hvers tíma, ráðuneyta, FIR og þingmanna kjördæmisins. Símtöl verða ekki skráð með tveggja stafa tölu. Nefndin hefur á hinn bóginn hvorki séð ástæðu til að (Bera störf sín á torg né talið það málinu til ávinnings." Allir sem fengið hafa yfir fall- einkun í lestri, skilja í hvaða samhengi tilvitnuð orð eru hér notuð. Pað hentar hins vegar menntamanninum Herði, að nota þau í öðrum tilgangi og á þann hátt þjóna sannleiksást sinni. Um „upplognar ásakanir“ og iðran Harðar Að vanda tekur Hörður stórt upp í sig er hann segir að það sé „rakalaus þvættingur" að hann hafi viljað reka aðalverktaka, að ekki sé nú minnst á „hernaðar- bandalagið“. Varðandi hið síðar- nefnda undirstrikar grein Harðar samskiptaörðuleika þá, er ég minntist á í grein minni, svo ekki verður um villst. Ummæli hans um „allt vitandi yfirlækna“ taka af allan vafa. Hörður segir að ásakanir mínar á hendur sér um „brottrekstrar- vilja gagnvart aðalverktaka" sé „rakalaus þvættingur og ekki svara verður." Síðan fer hann að tala um „hjálpsemi í manneklu aðalverktaka" sem hann kveðst hafa minst á í fyrri grein sinni vegna brjóstgæða framkvæmda- stjóra FSI við að útvega smiði, og sem auðvitað var „meira en sagt verður um byggingarnefndina, þó það stæði henni nær“. Lesendum til glöggvunar birti ég hér kaflann úr fyrri ritsmíð Harðar, sem ber fyrirsögnina: Einn trésmiður og verktaki í vinnu obbann af þessu ári. „Nuverandi byggingaráfangi er sá 4. í röðinni af 5. Hann er langt á eftir áætlun eins og getið var um í upphafi. Verktakinn hefur verið í trésmiðahallæri á verktímanum og hefur hann unnið með einn sér við hlið að trésmíðum, í þessum rúmlega 2000 fm. áfanga, obbann af þessu ári! Byggingar- nefnd hefur látið þetta viðgangast og ekki séð ástæðu til aðskerast í leikinn. Er rétt að formlegur verksamningur hafi aldrei verið undirritaður af báðum aðilum á verktímanum? Ef sú er raunin mætti ætla að byggingamefnd hafi verið í lófa lagið að leysa örþreyttan verktakann undan fargi sínu fyrir löngu og fá annan í staðinn. Það gerði hún samt ekki." (Tilv. lýkur. Leturbr.mín.) Fyrir venjulegu fólki er alveg augljóst hvað það merkir, að leysa mann frá starfi og fá annan í staðinn. Einfalt mál. Um hjálp- semina í garð verktakans er hins vegar hvergi staf að finna í fyrri grein Harðar, nema að hún felist í hvíldinni, sem hann vildi veita honum! Greinilegt er að Hörður iðrast orða sinna í garð verktakans og er það út af fyrir sig ánægjulegt, enda voru þau ómakleg í alla staði. Það staðfestir hins vegar, sem ég sagði í upphafi, að drengurinn hefur verið búinn að gleyma því, sem hann sagði í fyrri greininni, þagar hann kallar það „rakalausan þvætting“, sem hann hefur sjálfur skrifað. En það er langt frá því, að ég sé hissa! Um örlitla hjálpsemi og lítillæti Það er sagt að aðall allra góð- verka sé, að gerandinn haldi þeim ekki á lofti. Petta veit fram- kvæmdastjóri FSÍ og því hefir hann ekki séð ástæðu til þess, frekar en byggingarnefnd, að halda því á lofti, sem gert var af hálfu beggja þessara aðila til að útvega smiði á s.l. sumri, og sem tókst þótt í litlum mæli væri og tímabundið. Asakanir Harðar á byggingarnefnd í þessum efnum eru því í samræmi við annað hjá honum. Hjá þessum og fleiri axarsköftum hefði hann getað komist með því einfaldlega að kynna sér málavöxtu. Hverju reiddist goðið? Grein mín í BB 11. nóv. hefur heldur betur hlaupið fyrir brjóstið á hjúkrunarfræðingnum. Svokölluð svargrein hans ber það með sér. Hún svarar þó engu, né þaðan af síður hrekur eitt eða neitt af því, sem ég sagði. Betri fyrirsögn en hann, valdi í grein sína, eða „Vestfirska", sem kallar nú ekki allt ömmu sína í vinnu- brögðum, er vart hægt að finna, hún passar ljómandi vel við inni- haldið. Já, mönnum verður stundum fótaskortur á tungunni! En hverju reiddist þá goðið? Af hverju hrópar hann úlfur, úlfur, og kveður grein mína rætna án þess að gera tilraun til að finna því stað? Eg tel mig fara nærri um ástæðuna. Eg veit líka að hún er alltof viðkvæm fyrir Hörð til að hann fari að ræða hana opinber- lega. Að endingu þetta. Ég mun ekki ótilneyddur eiga í frekari orðaskiptum við Hörð Högnason á síðum bæjarblaða. Pað er aftur á móti spurning, sem þeir verða að svara, sem bera ábyrgð á skipan byggingarnefndar, m.a. bæjarstjórnir ísafjarðar og Bol- ungarvíkur, en bæjarstjórinn í Bolungarvík hefur alla mína veru í nefndinni átt þar sæti, hvort þeir treysti sér til að bera ábyrgð á nefndinni eftir þá einkun, sem sérfræðingur okkar ísfirðinga í sjúkrahússmálum hefur gefið henni. Við þessi orð er þeim einum að bæta, að innan nefndar- innar hefur aldrei verið ágrein- ingur um störf hennar eða gjörð- ir. Svari nú hver fyrir sig. Bygg- ingu sjúkrahússins lýkur hvort sem ég og eða aðrir núverandi nefndarmenn eiga þar sæti eða ekki. Svo er fyrir að þakka mönnum, sem lagt hafa málinu lið á annan hátt, en Hörður Högnason hefur kosið að gera með skrifum sínum. Hvaö er framundan? Þegar þetta er skrifað er Al- þingi u.þ.b. að ljúka afgreiðslu fjárlaga. Verði ekki gerðar breyt- ingar frá því, sem gert er ráð fyrir í fjárlagafrumvarpinu verður 5. og síðasti áfangi sjúkrahússins boðinn út á næsta ári. Reiknað er með rúmlega 26 milljóna fram- lagi ríkisins. Pá er gert ráð fvrir 35 milljóna lántöku. Af þeim er reiknað með að 15 milljónir fari til framkvæmda við 5. áfanga. Alls fara því rúmar 18 milljónir til framkvæmda á næsta ári. Til tækjakaupa eru áætlaðar um 40 milljónir. Eftirstöðvar fara tii greiðslu á lokaframkvæmdum við 4. áfanga. Ef svo fer sem fram horfir má gera ráð fyrir að hægt verði að taka 4. áfanga í notkun í mars n.k. Fimmta áfanga lyki síðan um eða upp úr áramótum 1988/89 og er þá gert ráð fyrir að fjármagn til að ljúka honum fáist á fjár- lögum 1989. Sigurður J. Jóhannsson ES. Vilji svo ólíklega til. að einhver undrist að ég skuli ekki svara grein Harðar á síðum „Vestfirska“ þá er ástæðan ein- faldlega sú, að ég treysti því ekki. að orð mín komist þar óbrengluð til skila. Ég er búinn að fó nóg af „aulahætti“ við breytingar á fyrirsögnum eins og ritstjórinn á Vestfirska komst svo skemmti- lega að orði, er ég færði honum bréfið mitt forðum. sjj.

x

Bæjarins besta

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bæjarins besta
https://timarit.is/publication/1104

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.