Morgunblaðið - Sunnudagur - 09.08.2020, Side 13

9.8. 2020 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13
ég kominn með öryggi peningalega. Í Berlín
var endalaus gestagangur og maður alltaf með
einhvern hjá sér, sem var mjög skemmtilegt.
Eina sem maður getur kvartað yfir er að geta
ekki planað einhverja helgi í frí. Maður veit
ekki hvenær næsti frídagur verður. Á sama
tíma er ég á æfingu 10 til 14 og svo á maður all-
an daginn eftir. Dagurinn er opinn, allavega
þegar maður spilar heimaleiki og er ekki að
ferðast,“ segir hann.
„Stundum er maður burtu frá fjölskyldunni
kannski eina og hálfa viku. Það eru kostir og
gallar við þetta eins og allt og ég vil vera að
gera þetta frekar en allt annað í lífinu.“ Martin
sér því ekki eftir því sem hann hefur lagt á sig.
„Ég myndi ekki breyta neinu og væri til í að
gera þetta þar til ég væri áttræður, þannig
séð. Því miður verða þetta bara ákveðið mörg
ár. Maður þarf líka stundum að stoppa og vera
ánægður með það sem maður hefur gert. Líka
að njóta, fá að búa í öðru landi, vera í annarri
menningu. Maður veit ekkert hvenær þetta
verður búið,“ segir Martin en hann stefnir á að
spila í atvinnumennsku næstu 10 árin, til 35
ára aldurs.
Stendurðu mjög vel launalega?
„Já, þetta er miklu meira en fólk gerir sér
grein fyrir. Ég held að samningurinn sem ég
var að gera núna sé sá stærsti sem nokkur Ís-
lendingur hefur gert í körfubolta. Eftir þessi
þrjú ár [sem samningurinn gildir] gæti ég þess
vegna hætt að spila og komið heim. Ef ég spila
peningunum rétt myndi ég líklegast ekki þurfa
að vinna aftur.
Við Anna María [Bjarnadóttir, unnusta
Martins] erum búin að kaupa okkur íbúð hér
heima sem við eigum skuldlaust. Ég held að
það sé markmið margra í lífinu og það er mjög
gott að vera búinn að því. Eins lítið og ég hef
gaman af því að tala um peninga þá er gaman
að segja frá því að maður getur haft það mjög
gott sem körfuboltamaður, ef þú kemst á þetta
stig. Það halda margir að það sé bara fótbolt-
inn þar sem hægt er að fá mikla peninga.“
Fer í eitt besta lið Evrópu
Samingurinn sem Martin nefnir er við Val-
encia, eitt besta lið Evrópu. Liðið leikur í
spænsku úrvalsdeildinni, þeirri bestu í Evr-
ópu, og EuroLeague. Enn eitt skrefið upp á
við hjá Martin sem mætir til æfinga í ágúst.
Hann býst við að fá stórt hlutverk hjá liðinu,
strax í vetur. „Ég er fenginn til að vera einn af
aðalmönnunum þarna. Eftir að hafa talað við
þjálfarann langaði mig mest þangað. Þeir eru
svona topp-átta-lið í Evrópu þessa stundina.
Þeir eru vel staddir fjárhagslega og eigandinn
að leika sér að byggja upp lið.“
Derek Williams gengur einnig til liðs við
Valencia í haust. Hann var valinn annar í ný-
liðavali NBA-deildarinnar 2011 og lék í deild-
inni í sjö ár. „Það er svolítið súrrealískt. Ég
spilaði á móti honum í Þýskalandi og þekki til
hans. En svo eru þarna líka spænskir lands-
liðsmenn, serbneskir landsliðsmenn og leik-
menn sem eru mjög hátt skrifaðir í Evrópu
sem Íslendingar kannast kannski ekki við. Lið-
ið er virkilega spennandi.“
Liðið ætlar sér að berjast um titla, bæði
heima fyrir og í Evrópu. „Ég þekki mig ekki í
öðrum aðstæðum, alinn upp í KR og verið í
Alba síðustu tvö ár þar sem ekkert annað en
titlar koma til greina. Ég vil líka vera í þannig
umhverfi og líður best þannig.“
Stærsta markmið Martins er að komast í eitt
af þremur bestu liðum Evrópu. Hann dreymir
þó auðvitað um NBA líka, eins og alla körfu-
knattleiksmenn. „Ef kallið kæmi einhvern tím-
ann væri mjög asnalegt að sitja hér og segja:
„Nei, ég ætla bara að vera í Evrópu.“ Ég myndi
stökkva á það alveg klárlega og færi líklega
með fyrsta flugi. Bara til að hafa sagst hafa gert
það og upplifað þennan lífsstíl. En ef það gerist
ekki mun það samt ekki í sitja í mér.“
Vill geta talað reiprennandi
spænsku
Martin finnst gaman að kíkja út á golfvöll,
bæði hér heima og þegar hann var í Þýska-
landi. „Ég tók alltaf settið með mér út. Við vor-
um þrír fjórir í liðinu sem spiluðum reglulega.
Mér finnst þetta ógeðslega gaman og ég er bú-
inn að segja við konuna að ég verði ekkert
meira heima eftir ferilinn, ég verði bara í
þessu,“ segir Martin og hlær.
„Það er svo gaman að koma heim á sumrin
og vera ekki búinn að spila mikið og sjá svo
framfarirnar. Það er samt erfitt að finna tíma
því maður er með lítinn strák heima og er bara
á Íslandi einn mánuð á ári og þarf að hitta alla.
Þetta er frekar tímafrekt.“
Martin segist vera með um 12 í forgjöf (sem
er nokkuð gott fyrir áhugamann) þegar hann
er í æfingu. „Það er samt sama með hausinn á
mér í þessu og körfunni; mér finnst ég eiga að
vera betri, í kringum svona sjö eða átta.“
Hann myndi vilja eyða meiri tíma í bæði æf-
ingar og úti á velli. „Þegar tími gefst mun ég
fara í kennslu og taka allan pakkann á þetta,“
segir Martin. „Mig langar að vera „all-in“ í
þessu þegar tími gefst. Þess vegna valdi ég
líka Valencia, nóg af flottum völlum þar,“ bæt-
ir hann við sposkur.
Martin segist munu reyna að fá Önnu Maríu,
unnustu sína, með sér í golfið. Þau byrjuðu
saman árið 2012 og hefur hún því fylgt Martin í
gegnum háskóla- og atvinnumannsferilinn. Þá
eiga þau tveggja ára dreng saman.
„Hún hefur verið minn klettur. Kannski ver-
ið sú sem á mestan þátt í þessu. Komið mér
reglulega niður á jörðina. Ef ég á góðan leik þá
kem ég heim og hún segir mér hvað ég hefði
getað gert betur. Nokkuð sem ég þarf að hafa.
Ef ég spila illa kemur hún mér upp líka. Hún
hefur alltaf verið með mér úti og veitt mér vin-
skap. Sérstaklega úti í Frakklandi þegar það
var bara einn leikur í viku og maður fékk
kannski helgarfrí. Þá vorum við dugleg að fara
og gera eitthvað. Algjörlega lyft andanum upp
á annað stig og spilað stóran þátt í þessu öllu.“
Þrátt fyrir veruna úti hefur Martin ekki náð
að læra tungumálið að fullu, hvorki í Frakk-
landi né Þýskalandi. „Það er bara töluð enska í
liðinu. Ég get bjargað mér, farið á veitinga-
staði og talað um veðrið en ég er ekki að fara í
pólitískar samræður. Þýskan var orðin ágæt
og mér fannst aðeins auðveldara að læra hana
en frönskuna.“
Hann vonast til að úr þessu rætist nú, í
spænskumælandi landi, þar sem hann lærði jú
spænsku í Verzlunarskólanum. „Nú fara hlut-
irnir að gerast! Ég ætlaði alltaf til Spánar að
spila. Smá biti að hafa spilað í Frakklandi og
Þýskalandi en það allavega kom að því að ég
fengi að láta reyna á spænskuna. Planið er að
geta talað reiprennandi spænsku. Það er
draumurinn.“
„Mér fannst bara mjög þægilegt að vera á bíl og
kunni bara að skemmta mér án áfengis. Ég sá því
ekki tilganginn í að fara að drekka strax. Þegar
ég vaknaði ferskur á laugardags- eða sunnudags-
morgnum til að fara á æfingu vildu vinir mínir
margir kúra aðeins lengur,“ segir Martin sem
byrjaði ekki að drekka fyrr en 23 ára.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
’Ég held að samningurinnsem ég var að gera núna sésá stærsti sem nokkur Íslend-ingur hefur gert í körfubolta. Eft-
ir þessi þrjú ár gæti ég þess vegna
hætt að spila og komið heim.