Málfríður - 15.10.1989, Qupperneq 24

Ráðstefna IATEFL í Warwick
FEKÍ er aðili að alþjóðlegum sam-
tökum enskukennara og halda þau
ráðstefnu árlega. Þema ráðstefnunnar
að þessu sinni var bókmennta-
kennsla og var það í takt við stað-
setningu ráðstefnunnar sem haldin
var í Warwickháskóla sem er í grennd
við Stratford — upon — Avon.
Ráðstefnan stóð frá 31. mars til 3.
apríl og sóttu hana 4 íslenskir ensku-
kennarar en alls voru þátttakendur
um 900.
Dagskráin hófst daglega kl. 9.00 og
stóð til kl. 17.00. Hægt var að velja
um að hlusta á fyrirlestur eða taka
þátt í vinnuhópi. Fjölmargir fyrirlestr-
ar og vinnuhópar stóðu til boða í
senn. Sem dæmi má nefna að klukk-
an 10.30 þann 31. mars var hægt að
velja um 20 fyrirlestra eða vinnuhópa.
Að venju var skipulag ráðstefnunn-
ar mjög gott. Hver þátttakandi fær dag-
skrána senda með tveggja mánaða fyr-
irvara og gefst því nægur tími til að at-
huga hvaða efni hentar honum best.
Þátttakendur þurfa að skrá sig í
vinnuhópana með mánaðar fyrirvara
þar sem fjöldi þátttakenda er tak-
markaður.
Enn fremur stóð kvölddagskrá til
boða. Þar var svarað ýmsum spurn-
ingum um aðferðafræði. Fyrra kvöld-
ið sat Mario Rinvolucri fyrir svörum
en Hans-Eberhart Piepho hið síðara.
Tvisvar var boðið í leikhús og var í
bæði skiptin um leikrit eftir Shake-
speare að ræða.
Á ráðstefnu IATEFL er ávallt haldin
vegleg bókasýning. Ýmis ensk útgáfu-
fyrirtæki standa fyrir henni og var
einnig svo í þetta sinn. Til sýnis voru
kennslubækur, bækur um aðferða-
fræði og orðabækur. Fyrirkomulagið
er þannig að hver kennari getur fengið
send eintök af kennslubókum endur-
gjaldslaust til þess skóla sem hann
kennir við.
Hér á eftir verður gerð grein fyrir
tveim fyrirlestrum þar sem fjallað var
um bókmenntakennslu á fróðlegan
og eftirminnilegan hátt.
Roger Gower frá Bellskólanum í
Cambridge fjallaði um bókmenntir í
tungumálakennslu. Hann vildi skipta
kennslunni í þrjú stig, þ.e. undir-
búning, lestur og upprifjun.
UNDIRBÚNINGUR
— Kennari fjallar um tímabil sögunn-
ar og aðstæður.
— Fyrsta og síðasta setning sögunnar
skoðaðar nákvæmlega. Nemendur
athugi hvaða vísbendingu þær gefa
um persónur og efni.
— Kennari finni lykilorð á fyrstu
blaðsíðu og spyrji út frá þeim t.d.
fornöfn/staðarnöfn.
— Kápusíða vandlega skoðuð.
— Ein blaðsíða úr miðri bók ljósrituð
og henni dreift til nemenda. Allar
vísbendingar athugaðar vel.
— Ákveðin gögn úr bókinni eru ljós-
rituð og þeim dreift til nemenda,
t.d. ástarbréf/dánarvottorð.
— Nemendur finni út hverjar séu
aðalpersónur bókarinnar, aldur
þeirra, heimili og fleiri upplýs-
ingar.
— Sé fyrsti kafli bókarinnar spenn-
andi les kennari hann upp.
— 15—20 mín. af myndbandi um
söguna sýndar. Vakin forvitni.
Þessi undirbúningur er hugsaður
sem ákveðin upphitun fyrir lesturinn
til þess að nemendur fái áhuga á bók-
menntaverkinu.
LESTUR
— Hver hópur sérhæfir sig í einni
persónu og finnur allt um hana og
samband hennar við aðrar per-
sónur. Þau teikna kort yfir þetta
samband (associate graph). Einnig
skrá þau allt í sambandi við skoð-
anir hennar á mönnum og mál-
efnum.
— Hver hópur kemur með tilsvör úr
ákveðnum kafla. Næsti hópur finn-
ur út hver hefur sagt hvað. Eins er
unnið með atburði/verknaði. Þá
er hægt að safna saman tilvitnun-
um og láta nemendur draga miða
með tilvitnun og tilgreina per-
sónuna.
— Persónum skipt upp í góðar/
slæmar, saklausar/sekar, jákvæð-
ar/neikvæðar, uppreisnargjarnar/
íhaldssamar.
— Hópar eða pör athugi hvaða kaflar
fjalla um hvað (söguþráð-lýsingar).
— Út frá ýmsum setningum má at-
huga hugmyndir höfundar um
tíma-þjóðfélag-sögu-náttúru-ást-þjóð-
félagsstöðu-töfra.
— Koma með atburði úr sögunni.
Nemendur setji þá í rétta röð.
UPPRIFJUN
— Þegar nemendur hafa lesið söguna
eiga þeir að ímynda sér að þeir eigi
að búa til kvikmynd um hana.
Hvaða leikara myndu þau velja?
Hvaða slagorð og plaköt myndu
þau velja til þess að auglýsa mynd-
ina? Hvernig tónlist myndu þau
hafa með myndinni/hverjum
kafla? Athuga hvaða kaflar skipta
máli og hverjir ekki.
Alan Maley og Alan Duff voru í
sameiningu með vinnuhóp sem þeir
kölluðu Literature in Language Leam-
ing. Þeir bentu á að ekki er nauðsyn-
legt að kenna heil bókmenntaverk í
einu í tungumálakennslu heldur er
ekki síður hægt að nýta hluta úr
þeim. Þeir kynntu nokkur dæmi og
létu þátttakendur vinna úr þeim.
1. Byrjað var að vinna með Ijóð,
(hér var notað ljóðið Snowdrops fall-
ing) en ljóðanotkun virðist eiga sífellt
meiri vinsældum að fagna í tungu-
málakennslu og þá sem tœki til að
lœra málið. Valið er ljóð í samræmi
við getu og lesið upp, þ.e. notað sem
eins konar „dictation".
24